'pretty when you cry'

Κεφ.16 (η στιγμή μου.Συνεχεια.)

Η βροχή δυνάμωσε και πρόλαβα να πω μόνο δυο τραγούδια. Το toxic και το pretty when you cry .

Μετά αναβλήθηκε η συναυλια.

Και όλοι έφυγαν. Σχεδόν όλοι. Είχαμε μείνει μόνο η Λου,Ο Γιάννης,Ο Τζο ,η Στέλλα και ο Τζεικ.

Ευτυχώς προλάβαμε να βγάλουμε αρκετά εισιτήρια ώστε να μαζέψουμε τα χρήματα.

Συγκεντρώσαμε λοιπόν τα λεφτά και τα μέτραγε .βγάλαμε συνολικά 2.393 € . Αρκετά .

Ο Τζο ήθελε να με πάει σπίτι επειδή με τον κατακλυσμό της βροχής δεν θα μπορούσα να πάω μόνη. Αλλά αρνήθηκα ήθελα να ζήσω λίγο ακόμα την στιγμή μου. Η Στέλλα όμως δεν ήθελε να χαλάσει τα μαλλιά της και αφού ο Τζεικ θα καθόταν άλλο λίγο δέχτηκε να πάει με τον Τζο. Και έτσι μείναμε μόνο Ο Τζεικ ,η Λου ,ο Γιάννης και εγώ.

Ο Γιάννης είχε μηχανή άλλα επέλεξε να κάτσει μαζί μας.

-Θα μου κανείς μια χάρη Γιάννη ;

-Παρακαλώ .είπε και με κοίταξε στα μάτια .

-Ξέρεις να παίζεις κιθάρα ;

-Έτσι και Έτσι. .

-Ωραία παίξε.

-Μα βρέχει δεν μπορώ να ανοίξω τους ενισχυτές .

-Δεν πειράζει. Του έδωσα την παρτιτούρα του κομματιού "video games"

Βάλαμε τους ενισχυτές δυνατά και του καλύψαμε με τις κουρτίνες ώστε να μην βρέχονται.
Ο Γιάννης κοιτούσε συνέχεια την Λου και εγω κοιτούσα τον Τζεικ που είχε σταθεί ακριβώς απέναντι μου. Του τραγουδούσα.
Ένας στίχος.

It's YOU, it's YOU , it's all for YOU
Everything I do I tell you all the time
"HEAVEN IS Α PLACE ON EARTH WITH YOU"
"Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΓΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ"

Αυτόν τον στίχο θέλω να θυμάσαι. Εξηγεί ότι νιώθω για σένα.
Μακάρι να ήξερες όσα με βασανίζουν και να μπορούσες έτσι μαγικά όπως τώρα να με κανείς να τα προσπεράσω.

Η βροχή δυνάμωνε και δυνάμωνε. Άλλα εγώ καθόμουν από κάτω της να με μουσκεύει και δεν με ένοιαζε. Και ξέρεις γιατί ; Όχι δεν ξερεις. Γιατί ήσουν μαζί μου..και μέσα μου το ξέρω κάποια μέρα θα είμαστε σαν ξένοι και εσύ το ξερεις επειδή με νιώθεις..Πολυ φοβάμαι οτι αυτή η μέρα δεν αργεί. .Και εσύ φοβάσαι για κάτι που δεν μου έχεις πει.

Και μες τις σταγόνες της βροχής είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεσπάσει κανείς. Ετσι δεν σε καταλαβαίνει κανείς κλαις με την ησυχία σου.Και ετσι ακριβώς έγινε έκλαψα και συνέχισα το τραγούδι. Και κανείς δεν με κατάλαβε. Μόνο εσύ που στεκόσουν απέναντι μου .Και διάβαζα τα χείλι σου κάτι μου έλεγες..Δεν απάντησα..Οταν όμως η φωνή μου σκεπάστηκε από τον δυνατό κεραυνό, τρέξαμε όλοι στο αμάξι σου. Αγκαλιά με κιθάρες ενισχυτές και ότι μπορεί να φανταστεί το μυαλό σου.

-Θα τα κρύψω στην αποθήκη μου. Μας ανεφερε ο Τζεικ.
Είχα παγώσει, έτρεμα μες το αμάξι.
Ο Γιάννης άφησε το μηχανάκι του εκεί. Το σπίτι του ήταν κοντά και έτσι έφυγε και εκείνος.
Η Λου ήταν η δεύτερη που αφήσαμε.

Και τώρα ήμασταν οι δύο μας.
-Μην στρίψεις δεν θα πάω σπίτι απόψε άσε με εδώ.
-Ούτε εγώ θα πάω δεν έχω όρεξη να βλέπω τα μούτρα του.
<<Ποιού ;>> -Οκ άρα ;
-Θα πάμε στον γκρεμό μας . Μου χαμογέλασε.
Αν και δεν ήταν και ότι καλύτερο ,μου άρεσε που είχαμε ένα κομμάτι γης μονό για τους δύο μας.

Κρυωνα ακόμα και περισσότερο. Ειδικά μόλις φτάσαμε που κατεβήκαμε στο αμάξι και κάτσαμε στο χείλος του γκρεμού. Είχε αρκετή ψυχρά μα οι άγγελοι είχαν σταματήσει να κλαίνε και έτσι διακόπηκε η βροχή.

Έπιασε τα κρύα,βρεγμένα μάγουλα μου . Έσκυψε τα φίλησε. Και μου φόρεσε το μπλουζάκι του .Βγάζοντας μου με μια κίνηση το φόρεμα. Και φορούσα μόνο την μπλούζα του. Και εκείνος χωρίς μπλούζα μονό με το καλλίγραμμο σώμα του.

Παρόλο που μου έβγαλε το φόρεμα η μάτια του δεν πήγε καθόλου πάνω στα εσώρουχα μου. Κύριος .

-Και τώρα τι; μουγκρισα.
-Τώρα τι μωρό μου;
-Δεν αντέχω να σε μοιραζομε με καμιά. Όποτε αποφάσισε η έμενα η την Στέλλα.
-Μωρό μου,ουτε εγώ γουστάρω να σε μοιράζομαι.
-Μα εγώ δεν είναι ότι δεν γουστάρω είναι οτι δεν αντέχω. Είσαι δικός μου ποτέ θα το καταλάβεις;
-Όπα κάτσε, το πας μακριά. Δεν ήθελα ποτέ τίποτα παραπάνω από σένα.
-Δηλαδή τι νόμιζες ;ότι θα έχεις και τις δύο μας ; Τι στον διάολο αφού νιώθεις το καταλαβαίνω. Κάθε φορά που με αγγίζεις, κάθε φόρα που με κοιτάς. Πως γίνεται όλα αυτά να είναι ψεύτικα. Πως;
-Δεν νιώθω, δεν σου είπα ποτέ οτι νιώθω, είμαι αναίσθητος,ετσι με 'χουν μάθει. Απλά εσύ ήθελες να πιστεύεις ότι όλα θα είναι μια χαρά θα είμαστε μαζί και όλα θα είναι σαν τις χαζό ρομαντικές ταινιούλες που βλέπετε εσείς τα κορίτσια. Άπλα έπαιξες το παιχνίδι μου και παραμυθιαστηκες.
-Αν με έβλεπες ετσι τότε είναι δικό σου το πρόβλημα,απλά πήγαινε με σπίτι μου.
Κατα την διάρκεια διαδρομής γκρεμού- σπίτι δεν βγάλαμε κιχ.
Μονό δακρυζα σιγά .

Δεν μπορεί να ταν όλα μες το μυαλό μου ,δεν μπορεί έκλαιγα μες το σπίτι. Και ούρλιαζα. ..Το ήξερα οτι ηταν μαλακας άπλα νόμιζα ότι μου έδειξε τον εαυτό του που κρύβει από τους άλλους. Ψέματα ..

Ο Χανσς με χάιδεψε στην πλάτη. Όπως κάνουμε στα νεογέννητα σκυλιά. Και μου ζήτησε το πιο γνωστό πράγμα μέχρι τώρα. .Και την συνέχεια την γνωρίζεις. Περιτό να γράψω. Οποίος είπε ότι <<η ζωή είναι ωραία>> είναι μεγαλύτερος μαλακας από τον Τζεικ . Αν έχεις κότσια έλα να ζήσεις την δική μου ζωή να δούμε πόσο ωραία θα την βλέπεις.