What It Takes To Be A Man (GxG)- Editing

CHAPTER 22- Reverse Psychology

Sandaling natigil si Dylan at umupo sa tabi nito ng nakatalikod sabay napatakip ng mukha.

DYLAN: Wena naman!!!! (bigkas nito at bahagyang naiiyak), anu bang nangyayari sa atin? (agad pinahid ni Dylan ang kanyang mga luha sabay tumayo ito)

DYLAN: Matulog ka na (sambit niya sabay singhot, magpahinga kana (dagdag nito bago tuluyan pumasok sa CR.

Hindi makapaniwala si Wena ng makita niya si Dylan na tila umiiyak ito sa unang pagkakataon ng kanilang pagtatalo. Tumagal ng ilang minuto si Dylan sa loob ng banyo. Pgakalabas nito agad siyang lumapit sa Kaman at kinuha ang kanyang mga unan, sabay lumabas patungong sala. Dito, dito na nagumpisang matulog ng magkahiwala ang mag-asawa.

Masakit man aminin at tanggapin na ang pagmamahalan ng dalawa ay tuluyan ng naglaho na parang bula. Patagal ng patagal a mas lalong nagiging estranghero ang mag-asawa.

Bagamat hindi parin magawang iwanan ni Dylan si Ceanna, patuloy parin ang pag-usbong ng kanilang relasyon. Subalit hindi pa rin magawang hindi magselos si Dylan kay wena lalo nat mas nagiging malapit na sina Andy at nakanyang asawa. Bagay na naging dahilang kung bakit madalas nagtatalo sina Ceanna at Dylan.

Dito na nagsimulang magisip ng kung anu ano si Ceanna laban kay Dylan, na siya namang kinagugulat ni Dylan sa mga pinagkikilos nito.

CUT TO: This was exposed at the end of chapter 8

INT HOWELL-CASTRO HOUSE - TANGHALI

Kararating lamang nina Wena, Marita at Salie sa bahay galing sa paggrogrocery. Naunang pumasok si Wena sa loob, sumunod naman sina marita at salia, , pagkapasok ni Wena, napaatras ito at naptakip ng bibig sa gulat, napansin naman ng dalawa ang naging reaction nito kaya agad tiningnan kung anung kinagulat nang isa.

Gulat at hindi makpaniwala si Wena ng makita si Ceanna na nakahiga sa sofa at mahimbing na natutulog.

Nagkatinginan ang tatlo...

CUT TO: ISANG ORAS MAKALIPAS

Nagising na si Ceanna at tahimik itong nakaupo sa Sofa habang pinagtitinginana naman sin g tatlo. Ilang sandali lamang ay dumating na si Dylan, naksimangot ang mukha nanggigil sa inis.

DYLAN: Umuwi na tayo (giving ceanna a fierced look)

Binigyan lamng ni Ceanna ng maladitang tingin si Dylan kaya mas lalo itong nakunsumi, nilapitan niya Ceanna at hinawakan ang kamay nito upang hilahin palabas na bahay ngunit pumiglas si Ceanna.

DYLAN: Umuwi na tayo!!!! (saad nito habang nalilisik ang mata sa galit)

CEANNA: Bakit ba? (giit ni Ceanna sabay tayo)

Nagsitinginan lamang ang tatlo sa pagtatalo ng dalawa ngunit bakas sa mukha ni Wena ang pagkainins nito..

Dahil sa bagong gising ito, halos lutang at wala sa sairili si Ceanna.

DYLAN: Halika na, (sabay hawak sa kamya ni Ceanna) umuwi na tayo!!! (ngunit muling pumiglas si Ceanna)

CEANNA: Anu ba! Hindi ako sasama sayo (giit nito, napatingin nalamang si Marita kay Ceanna sa gulat)

DYLAN: CEANNAAAA!!! (malakas na bigkas ni Dylan)

CEANNA: Anu ba??? Bakit ka ba naninigaw?!!! (pag-alsa ng boses nito)

Napangirit lamang sa asar si Wena sa knayang mga nakikita...

WENA: Pwede ba Dylan? Palayasin mo na yang bababe mo dito sa pamamahay ko!!! (aar na sambit nito na halong galit)

DYLAN: Anu??? (Dylan looked surprised), pamamahay mo? (sarkastikong saad nito sabay bumuntong hininga)

Pinalagpas na lamang ni Dylan si Wena sa puntong iyon... Ang focus nito ay naka Ceanna. Halos maubusan ng hininga si Dylan sa inis at galit,nang hindi niya na mapigilan hinatak niya na si Ceanna at kinaladkad palabas ng bahay.