Sevdiğinin kokusu vardı sanki kollarına sığındığı yaşlı kadının üzerinde, varlığının kanıtı gibiydi zavallı yüreğine...
Bazı geceler çok acımasız oluyordu rüyaları. Kanter içerisinde korkuyla uyanıyordu. Ardından aklı, benliği ile oynuyordu. Onunla geçen günlerin, sevilişin, hapsolduğun o uçurum gözler... Hepsi bir hayal, bir yalan, diye bir ses yankılanıyordu, zihninde. İşte o anlarda koşup sığınıyordu sevdiğinin ana bildiğine. Yüzünü göğsüne gömüp akıtıyor yüreğini kavuran zehri...
Aynı saatlerde gecenin karanlığında yüreği kanayan bir âşık daha vardı bambaşka bir şehirde. Uçsuz bucaksız okyanusun üzerinde demlenen ayı izliyordu, nemli gözleriyle. Ve sahile vuran her dalgada kanat çırpıyordu kalbi göğsünde: Git, kavuş okyanus gözlüne...
"Özlemim,
Sevdiğim,
Gül yüzlüm,
Ölüyorum, sensizliğin koynunda, günüm geceme karışıyor, varlığım tükenip gidiyor da sönmüyor yokluğunun yangını. Kavurup kül ediyor, sonra tek bir hatıranla yeniden harlanıyor. Tekrar tekrar yakıp kavuruyor ama bir türlü tamamen yok etmiyor.
Doğan güneşle pırıl pırıl olan gökyüzü, kapandığım şu odanın camından yüreğime dolan okyanus, dallarda cıvıldayan kuşlar, sahilde gezinen sevdalılar... Herkes, her şey senle dolu, senden yadigâr da bir sen yoksun ya yanımda. Sönüyor ruhumun ışığı... Kalbim kanıyor oluk oluk ama bir türlü kesilmiyor ya soluklarım lanetler yağıyor dilimden!
Âşık yanım haykırıyor: Kalk git! Kavuş sevdiğine.
Kaybetmekten korkak, aciz yanım bastırıyor onu, daha da gür çıkıyor sesi: Değil senin. Belki sevdiğin ama değil sevenin!
Ah ah bu gerçek! İşte bu kanatıyor beni. Tüketiyor umutlarımı, karanlığa hapsediyor benliğimi.
Hiç mi sevmedin be gül yüzlüm? Sahi, hiç mi dokunamadı yüreğim, yüreğine?
Dilim laldi de gözlerim hiç mi dökemedi yüreğimdekileri yoluna?
Özledim be Havin'im.
Ölürcesine, tek bir an daha nefes alamazcasına.
Özledim...
Sevenin, Aşığın,,
Ömrünü ömür bilenin,
D.A."
Füsun Ana'nın kollarında geçirdiği gecenin sabahında son kez, dedi Havin. Son kez yazacağım sana. Artık kanatmayacağım ne kendimi ne de gözü yaşları sultanlarımı...
"Günaydın özlemim,
Her geçen gün farklı bir kelime dolanıyor dilime. Öyle tahmin ediyorum ki yüreğimi o an en çok kanatan duygu neyse o firar ediyor kalemimden... Ve ben, bugün nedensizce daha çok özlüyorum seni.
Dün gece yine tişörtüne sarılarak uyumuşken, sabaha harap olmuş bir şekilde gözlerimi açmış olmamdan sebep belki de... Özlem, daha ağır geliyor bu sabah...
Gördüğüm rüyalar, bazen kâbuslarla yarışıyorlar ya neyse işte, o kâbusa eşdeğer rüyalardan sonra farklı farklı sorular beliriyor zihnimde. Taptığım gülüşünden nefret ettiriyor bazen lanet olasıca bilinçaltım. Gamzelerini sunduğun başka çehreleri görürken aksi nasıl mümkün olsun? Hayır, öyle körü körüne basit bir kıskançlık değil bu.
Ölüm! Evet, ölüm... Bir rüya bile olsa o anda kesiliyor soluklarım. Gözlerimden süzülüp yanaklarımdan şah damarıma uzanan yaşlar yakıyor ruhumu... "Hayır!" diyorum, "O, beni seviyor. Gülüşleri, gözleri, yüreği yalnızca benim..."
Sahi, hala seviyorsun beni öyle değil mi?
Vuslatın geleceği gün için şafak sayıyorsun benimle birlikte, biliyorum.
Lanet olsun! Elbette bilmiyorum!
Ama ama inanıyorum, inanmak istiyorum!
Günler geçtikçe, üstelik de senden hiçbir haber alamıyorken daha da acımasızlaşıyor bu özlem denen meret. Daha çok can yakıyor, rüyalar bile daha acımasız oluyor. Ama yine de haykırıyor kalbimin biçare köşesi: Gelecek...
Geleceksin öyle değil mi, özlemim? Sensizlikle bu kadar uzun süre savaşan benliğimi bir kez daha salmayacaksın acılara? Yeniden, bir atacak yüreğin yüreğime...
Bilmiyorum, ama inanıyorum. Geleceksin... Ve ben geleceğin güne dek seni bekleyeceğim. Umutsuzluk sarmasın sakın yüreğini, seni her gün daha çok severek bekleyeceğim, ama artık... artık dökülmeyecek dilimden sana dair tek bir kelam, kalemim yazmayacak seni...
Gece gözlü adamım... Ben artık sensiz seveceğim seni...
Havin'in"
***
Aşağıya bana ulaşabileceğiniz adresleri de bırakıyorum, beklerim 😘😘
Instagram: asliyilmazmyreal ve asliyilmazhikayeleri
Bölüm ve genel olarak hikaye hakkındaki yorumlarınızı bekliyorum.
Lütfen bu talebimi çok görmeyin ve şu kızceyi sevindirin olur mu? 🥰🥰
Kocaman Sevgilerimle,
MyReaL Aslı
YOU ARE READING
~~Havin~~ #TAMAMLANDI!
General Fiction♥ Gözleri miydi insanın kaderini belirleyen? Kapkaranlık gözlerinden sebep miydi bu acı dolu hayat? Gece gözlerine okyanuslar kuran bir kadın mı aydınlatacaktı dünyasını? Ondan sonra mı kurtulacaktı ömrünün karasından? Sevdiği kadından uzak, sevil...
Bölüm 18: Part II ~~
Start from the beginning
