Anthology

[AZ ficlet] Babe

Bihirang magpanic si Andreau Cortez sa buong buhay niya. Years of practicing his control made him composed as fuck. But nothing, as in nothing, ever prepared him for this one.

Babe, what time will I pick you up?

He fucking called her Babe. Thru text. While he's driving.

Muntikan nang magswerve ang kotse niya nang magsend ang message na 'yon. He wasn't really thinking while typing that. Nasa Cloud 9 pa rin siya dahil nangyari ang imposible: Zade agreed to be his date to the Charity Ball. Isang buwan niyang pinag-isipan kung paano aayain si Zade.. at buti na lang hindi siya nabigo.

Tapos... baka dahil sa isang text na babe.. mawala ang lahat.

Alam niyang nasa klase si Zade kaya nabawasan ang kaba niya kahit paano. Hindi naman 'yon mahilig magcellphone kapag nasa kla--

Then his phone rang.

This time, bigla siyang napapreno. Buti na lang malapit lang siya sa may Skyline at walang sasakyan sa likuran niya. Nang medyo kumalma na siya, tinuloy na niya ang pagdadrive at sinagot na ang tawag ni Zade.

Kabado siyang sagutin ang mga tanong ni Zade. Obvious kasi sa boses nito na uncomfortable ito sa pagtawag niya ng babe. He hated lying to her, per kung anu-anong palusot na lang ang sinabi niya para makatakas.. at himalang tumalab naman. Successful din ang tactic niya na pag-offer ng pagkain, na dinamihan pa niya para hindi na nila pag-usapan sa sasakyan mamaya ang text na 'yon.

His prayer was answered though. Zade never brought up the babe thing nung sinundo siya nito. Busy kasi ito sa pagkukwento ng burn moments ng kaklase niyang mahilig gumamit ng Shakespearean puns. Nakinig siya sa kwento.. kaso hindi niya maamin sa sarili na nabother siya sa sinabi ni Zade na I find the endearment babe so juvenile. Tsaka na lang niya poproblemahin 'yon.

3. He didn't care if she heard it the third time.

For nine years, naasanay siyang mag-isa kapag death anniversary ng parents niya. Iyon lang kasi ang panahon na nilalaan niya sa sarili para magpakalunod sa lungkot. Ayaw niya kasing may nakakakita ng vulnerable side niya. Gusto niyang mapreserve kahit paano ang image niyang composed at parang walang problema.

(Nine years na siyang nag-iisa. Nine years na rin siyang naghihintay na may maghahanap sa kanya.)

That someone came on the 10th year.

Zade found him.

She saved him from the darkest moment of his life.

She chose to be with him.

And that's all that mattered.

(Months back, he'd told himself, maybe.

That maybe changed to eventually when

can i hold your hand?
no. but i'll always hold yours)

They were on his childhood bed when she said, "O sige na nga. Goodnight na, Francisco."

Ang dami niyang nararamdaman at gustong sabihin that moment, pero sa sobrang pagod niya, ito lang ang nasabi niya kay Zade.

"Thank you for finding me, Babe."

Wala na siyang pakialam kung narinig man 'yon ni Zade. He meant it.

4. The fourth time was a slip of tongue... in front of everybody.

After the Great Fight Over Cordon Bleu (Zade's words, not his), bumalik ang kapayapaan sa Noche Buena nila. Kunwari masaya siya sa successful na pagnakaw niya ng cordon bleu sa plato ni Zade.. pero deep inside.. ilang beses na niyang sinipa ang sarili niya dahil sa ginawa niya. What the fuck's that acting, Andreau!? Divorce?! What if I ask now?! Are you fucking out of your mind!? (This only showed na ibang klaseng tao siya pag gutom. Pagbigyan na.)