Badboys Of Stalkers #2

23.

Sofie

Nogsteeds met het pistool op Max gericht sta ik in de kamer. Links van mij staat Matthias, en rechts van mij staat Ilona die ondertussen ook uit de kamer is gehaald.

"Doe het Sofie! Doe het!" roept Matthias.

"Sofie, als je blieft. Ik hou van haar, ik wil haar niet kwijt." zegt Max bang.

Ik bijt op mijn lip en kijk naar Ilona, ze glimlach zwak, maar staat nog steeds bang tegen de muur.

Moet ik dit wel doen? Ik schud mijn hoofd, zo ben ik niet. Ik sluit mijn ogen, leg mijn vinger op de trekker, en schiet.

Een gil vervolgd door voetstappen hoor ik door de kamer. Ik open mijn ogen weer en zie Max bij Ilona staan, hij heeft zijn armen beschermend om haar een geslagen. Ze huilt in zijn shirt.

Ik schoot. In de muur. Ik kon het niet, ik kon hem gewoon niet neerschieten. Ik kon het hem, en Ilona niet aandoen.

"Wat is hier aan de hand!" roept Mick als hij binnen komt lopen.

"Mick waar kom jij in godsnaam vandaan?" roept Max.

"Van Anna, ze belde me dat ze wilde afspreken om alles goed te maken. Maar wat is hier aan de hand!"

"Ik ging met Max praten, ik wilde het goed met hem maken." lieg ik.

"Zeg het maar gewoon Sofie." zegt Matthias achter me.

"Oke dan, ik sprak met Max af om hier te komen."

"En waarom heb je dan een pistool in je handen? Heb je geschoten?!"

"In de muur, niet op Max, ik kon het niet. Hij hoort bij Ilona. Hij houd eindelijk weer van iemand en dat pak ik niet van hem af."

"Dankje." mompelt Max zacht.

"Matthias kunnen we weer gaan?"

"Ja hoor. Eigenlijk zouden we Max en Mick moeten oppakken, maar aangezien hij al in therapie is, kunnen we niet veel meer doen behalve een taakstraf."

"Dat is oké, ik heb het verdient, maar als je me niet weghaalt bij Ilona." zegt Max.

"Vind jij dat ook goed Ilona?" vraagt Matthias' vader. Ze knikt en leunt tegen Max aan.

"Oke, dan mogen jullie met mij meelopen naar buiten." Max en Ilona lopen naar buiten terwijl ik binnen blijf staan met Matthias en Mick.

"Hoe ging het met Anna?" vraag ik aan Mick.

"Goed, alles is uitgepraat en ehm, ja. Ze is mijn vriendin nu."

"Hebben jullie?! Hij knikt glimlachend, "gefeliciteerd!"

"Haha, nu jullie nog."

"Wij?" zeg ik vragend, ja ik vind Matthias eigenlijk wel leuk.

"Ja wij." zegt Matthias, hij kijkt me aan en geeft een kus op mijn wang. Ik bloos en kijk, met gesloten ogen weg, alweer zonder na te denken. Ineens voel ik twee warme, zachte lippen op de mijne. Een gevoel van geluk en verliefdheid barst samen met duizenden vlinders los in mijn buik.

"Ik hou van je." fluister Matthias.

"Ik ook van jou." fluister ik terug.

Uhm, ja, ik dacht dat er sowieso nog twee hoofdstukken zouden komen, maar volgend hoofdstuk komt de epiloog en dankwoord alweer...
Dit was dus (op de bonus hoofdstukken aan het einde van het boek) het laatste echtr hoofdstuk van badboys of stalkers.
xxx
I'm sorryy