Umupo ako saglit sa kama para maglogin sa Skype. Buti nalang ay hindi lowbatt yung iPad kaya medyo mahaba haba pa namang gamitan ito. Arthur called me on Skype when I successfully logged in right away.

"Hey..." nakangiting bati ko sa kanya sa screen. I noticed he was sitting in a dining table infront of... a lot of food. "Nagdidinner ka?"

"Oo. Sabayan mo ako. I'm gonna grab my dinner, you grab your breakfast, alright?"

I bit my bottom lip to suppress my smile. Shet, how can he be so sweet despite our distance?

"Sige."

Hindi maalis ang tingin niya sa akin kahit noong lumabas ako ng kwarto. Para bang tinitignan niya ang lugar kung saan ako nakatira ngayon. Hanggang sa makarating ako sa dining area ay pinapanuod niya lang ako.

Na-conscious ako nang automatikong pinagsilbihan ako ng mga maids nang makaupo ako sa dining area. Arthur seemed impressed, nakangisi pa ang loko.

"Is that your house?" he asked and I nodded. "It's nice. Nandyan ba ang tiyuhin mo?"

For a second, napanganga ako. Uminom muna ako ng tubig at napangiwi nalang. "W...wala," I replied hesitantly.

"So, where's he?"

"I...I don't know."

"Okay. Kain na tayo?

Mabuti naman at hindi na niya ipinilit ang usaping iyon. We started our meal— mine is for breakfast and his is for dinner. Damn the timezone.

Para lang kaming nag uusap ng harapan. He told me about how his business trip was going. We talked about random things... the Michigan's weather, people and even places.

"So, how is it working in Astrid, Alison?"

Napatingin ako kay Arthur sa screen. Mukhang nasa akin na topic. "Hindi pa naman ako nagsisimulang magtrabaho. Kakarating lang kasi namin dito kagabi."

"I was actually the one who proposed this project. Nang magpunta kasi ako dyan noong summer ay napansin kong wala pang mall dyan," sabi niya bago tumayo para ligpitin ang kanyang pinagkainan. He then returned and sat back again. "I didn't know it'd be approved too soon."

"It's a great idea for Astrid. Hindi na nila kailangan pumunta sa kabilang bayan para mamasyal o mamili."

Arthur's eyes crinkled in a genuine smile. "I know you'll do well. Just remember if you need a hand or you feel in trouble, just give me a beep, Alison."

A sweet smile crept across my face as I clasped my hands over the table. "Salamat, Arthur..."

"It's nothing. Alam mo naman kung ano ka sa akin 'di ba? You don't have to thank me all the time."

But still... I want to thank him for being so thoughtful. Sinuklian ko nalang siya ng mas matamis pang ngiti.

"Basta behave ka lang dyan ah? Baka pagka logout mo, mag login ka naman sa night life dyan."

He gawked at me. "Night life? Ito na 'yong night life ko o. Kausap ang girlfriend ko."

Luh. Bolero ang boyfriend ko!

"Ikaw nga dapat dyan ang mag behave. Taga dyan ka. Who knows you might have tons of needle dicks there when you were in college," he said with a mocking chuckle.

Pinanliitan ko naman siya ng mga mata. He might be right, pero grabe naman 'yong tons. Nag iisa lang naman 'yong ex kong umaaligid sa akin ngayon at 'yong pinsan niya pa.

Let's Talk About Us [Completed]Where stories live. Discover now