-*-

" çocuk istiyorum" dediğimde bana döndüler.

" yarın yetimhaneye gideceğim ve çocuk evlat edineceğim" dediğimde Kyungsoo hafifçe gülümsedi

" daha kendine bakamıyorsun, ufak bir çocuğa nasıl bakacaksın" dedi ayağa kalkarken Luhan. Sehun Luhan' ın bileğinde tuttu ve yerine oturttu.

" yeni başlangıç gerek sadece. Her son bir başlangıçtır aslında. Önemli olan o başlangıcı güzel yapabilmek. Ve ben yeni bir başlangıç istiyorum" dediğimde onayladılar.

" her zaman yanındayız" dedi Luhan deminki çıkışının aksine oldukça yumuşak bir şekilde

" bizde seninle geliyoruz" dedi Kai sevgilisinin elinden tutarken. Kyungsoo ona baktı

" bizimde bir çocuğumuz olsa kötü mü olur ha" dediğinde Kyungsoo kalp gülüşünü hepimize hediye etmiş, ardından sevgilisine sarılmıştı. Onlar adına mutluydum. Sevdikleri yanındaydı. Gülümsedim ve yeni bir hayata kucak açtım. Bunun ne kadar zor olacağını bildiğim halde.

Etrafıma bakındım. Birçok çocuk. Birçok acı. Ama hepsi bunlara rağmen gülebiliyordu. Bir kişi hariç. O diğerleri gibi ortalıkta koşturmuyordu. Bir köşede oturmuş boyama yapıyordu. Kimseyi umursamıyordu. Yalnızdı. Küçük bedeni yaralıydı. Yanına gittiğimde beni fark etmemişti. Diz çöktüm. Yaptığı resme biraz daha yaklaştığımda ejderhaya benzeyen yaratık çizdiğini görmüştüm. Ejderha dışında her şeye benziyordu tabi. Dayanamadım. Kıkırdadım. Beni yeni fark eden çocuk şaşkınca bana döndü. Kocaman gözleri vardı.

" adın ne senin" dediğimde gözlerini kıptı ve tombul yanakları pembenin en şirin tonunu aldı

" Chan Hwa " dedi . sesi o kadar tatlıydı ki.

" neden diğerleri ile beraber oynamıyorsun Chan Hwa" dediğimde minik yüzünü eğdi

"onları yiyeceğimi söylüyorlar." Dediğinde kendimi tutamamış gülmüştüm.

"ve onlara zarar vereceğimi düşünüyorlar" dediğinde kaşlarımı çatıp ona baktım. Böyle sevimli bir şey değil karıncaya kimseye zarar veremezdi

" neden" diye sorduğumda tombul yanaklarından bir damla usulca süzüldü. Ne yaptığımı bilmeden yanağına uzandım ve o yaşı usulca sildim. Karar vermiştim. Chan Hwa benim çocuğum olacaktı. Anlaşılan küçük bedenine rağmen yaraları ağırdı. Onu tedavi edecektim. O iyileştikçe bende iyileşecektim.

" baban olmamı ister misin?" dediğimde umut dolu gözleri ile bana baktı.

" sende bırakırsın" dediğinde hayır anlamında başımı salladım.

" şimdi ufak bir anlaşma yapalım, sen eşyalarını topla bende sana pamuk şeker alayım. Ardında yeni evimize gidelim ha ne dersin" dediğimde başıyla onayladı beni. Yanağına ufak bir öpücük kondurduktan sonra müdürün yanına gittim.

" Chan Hwa 'yı evlat edinmek istiyorum" dediğimde müdür oturmamı işaret etti.

" Bay Byun.. Chan Hwa 'nın ailesi katil" dediğinde miniğin ne demek istediğini anlamıştım

" buna rağmen istiyor musunuz?"

" ailesi yaşıyor mu?"

" Hayır, babası annesini öldürdükten sonra intihar etti. "

" o zaman istiyorum" dediğimde adam endişe ile gülümsedi. Ortada yaşayan bir aile ferdi olmadığı için Chan Hwa ' yı kimse almaya gelmezdi

" bakın Bay Byun. Açık konuşacağım. İçerideki çocuk birkaç kez evlat edinildi ama gerçeği öğrenen her kimse geri getirdi ve-"

" onu geri getirmeyeceğim. Lütfen işlemleri başlatın. Yeni oğlumla temiz bir sayfa açmak istiyorum" dediğimde endişesi kaybolmuştu. Gözle görülen neşesi beni de mutlu etmişti işlemler tamamlanınca içeriye girdim. Ama Chan Hwa hala boyama yapıyordu. Yanına diz çöktüm. Kaşlarımı çatıp sahne bir sinirle konuşamaya başladım

Resistance To LoveМесто, где живут истории. Откройте их для себя