FIRST LOVE

บทนำ

Happiness - Red velvet

-

ฉันกำลังนั่งมองเสาธงของโรงเรียนด้วยความเบื่อหน่าย ชายวัยกลางคนที่ทุกคนคงจะเดาได้ว่าเขาคือใครกำลังยืนจับไมค์และพร่ำบอกอะไรสักอย่างเกี่ยวกับการเข้าร่วมชมรมของโรงเรียน ดวงตากลมโตกวาดมองไปรอบๆ ดื่มดำความเกียจคร้านของตัวเองและคนอื่นให้เต็มที่ ก่อนจะสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อสาวน้อยรุ่นเดียวกันทางด้านหลังสะกิดเข้าที่ไหล่

"ข้าวปั้น มึงจะเลือกชมรมไรวะ" เพื่อนตัวขาวถาม ดวงตาเล็กรีจ้องมาอย่างคาดคั้น เหมือนฝันคือหนึ่งในเพื่อนกลุ่มเดียวกันกับฉัน อันที่จริงเราก็พึ่งรู้จักกันได้ไม่นาน แต่เพราะโรงเรียนของเราคือโรงเรียนประจำ ซึ่งแน่นอนว่าพวกเราต้องถูกบังคับให้อยู่ร่วมกันภายในรั้วโรงเรียน ดังนั้นพวกเราจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะทำความรู้จักและรวมกันเป็นกลุ่มเข้าไว้

ไม่งั้นก็โดดเดี่ยวและโดนแกล้งทรมานไปจนกว่าจะเรียนจบหรือไม่ก็ตายไปจากสังคมอย่างช้าๆ

"ไม่รู้ มึงอ่ะ" เหมือนฝันหรือที่ฉันชอบเรียกมันว่าฝันร้ายมองตอบทันที ใบหน้าสวยของเพื่อนดูจะหงุดหงิดอยู่ไม่น้อยกับคำตอบของฉัน

"โครเชท์" เธอตอบพร้อมกับยักไหล่อย่างไม่สนใจ

ฉันจ้องหน้าเพื่อนสนิทตาค้าง เมื่อกี๊มันพูดว่าอะไรนะ? โครเชท์? "มึงว่าอะไรนะ?"

"กู บี น้ำค้าง จะเข้าชมรมถักโครเชท์ ละมึงกะสายป่านอ่ะ" เหมือนฝันตอบช้าๆ จงใจที่จะเน้นเสียงลงตรงคำว่าโครเชท์

เหมือนโลกถล่มลงบนหัวฉันทันทีที่สมองอันน้อยนิดประมวลผลเสร็จ เพื่อนสนิทเกินครึ่งเลือกจะเข้าชมรมหน่อมแน้มน่ารักซึ่งไม่ใช่ทางของฉันด้วยเหตุผลหลักว่างานมันน่าจะง่าย และดูไม่ต้องทำอะไรมากที่สุด

ง่ายกับผีบ้านมึงสิ

แย่แล้วไงล่ะปั้น