Cara: "Shawn i-ik weet het niet, als je mij laat zien hoeveel spijt je hebt dan misschien ja. Maar nu nog niet."
Shawn: "Oké ik zal het je laten zien dat ik ben veranderd en dat ik er spijt van heb. Sta om 7 uur buiten."
Cara heeft een zwaar verled...
"Lieverd sta je op! Je hebt nog maar 10 minuten!" Roept mijn moeder naar boven. Shit shit shit... ik ren snel naar mijn kast om kleren te pakken. Gelukkig had ik de kleren die ik aan wil gisteren vooraan gelegd. Ik loop snel naar de badkamer, daar kleed ik me om en doe mijn make-up en haar. Outfit⬇
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ik ren daarna zo snel mogelijk naar beneden, naar de keuken om wat eten te pakken. Ik eet het snel op en pak een appel voor school. Ik doe snel mijn schoenen aan.
"Ik ga!" Zeg ik tegen mijn moeder en geef haar een kus op haar wang. Mijn moeder en ik zijn heel close samen sinds dat mijn vader is overleden 4 jaar geleden. Maar volgens mij heb ik me niet eens voorgesteld, ik ben Cara Jackson. Ik woonde in Nederland maar mijn moeder wou door het overlijden van mijn vader liever weg uit Nederland, dus we zijn naar haar geboorteland verhuisd: Canada. Eerst vond ik het niet leuk dat we hierheen gingen verhuizen, maar eigenlijk is het hier wel leuk. We zijn in 4 jaar al iets van 6 keer verhuisd omdat mijn moeder geen vaste baan kon krijgen maar als het goed is heeft ze die nu wel hier in Toronto, en ik ben 16 jaar. We wonen hier net 3 dagen en ik moet gelijk naar school waar ik totaal geen zin in heb. Het is echt niet leuk om je steeds te moeten voorstellen en nieuwe vrienden maken. Ik heb zwart haar, mijn haar is best lang, maar ik heb het 9 van de 10 keer vast. Ik heb saaie bruine ogen, en ben 1,67 meter lang.
"Lieverd ga nou dan ook weg!" Hoorde ik mijn moeder roepen. Oh ja ik moet naar school. Ik ren de deur uit naar mijn auto, ja ik kan auto rijden. Dit is mijn auto⬇
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hij ziet er duur uit, was die ook maar ik heb een deel zelf betaald en een deel was van papa, hij wist altijd welke auto ik wilde dus hij had geld apart gelegd. Ik stap snel in de auto en ging er met gierende banden vandoor. Gelukkig was school niet zo ver weg...
-10 minuten later- Net wanneer ik de auto uit stapte ging de bel.. shitt ik zette het op rennen naar de receptie.
"Hallo kan ik je helpen?" Vraagt de dame achter de balie.
"Euh ja, ik ben hier nieuw."
"Oké Cara Jackson toch?" Vraagt ze. Ik knik mijn hoofd, ze typt wat in op haar computer. "Ik roep iemand om je rond te leiden!" Zegt de vrouw, ze begint te praten door de microfoon die naast haar staat. "Wil Shirley Zimmer zich melden bij de receptie." Zegt ze door de microfoon. Je hoorde een deur dicht slaan. Er komt een meisje aan met bruin haar.
"Wat is er?" Vraagt ze niet wetend wat ze hier moet doen.
"Wil je dit meisje even rondleiden." Zegt ze. Het meisje kijkt me aan en knikt. Ze steekt haar hand uit.
"Hey, ik ben Shirley Zimmer." Zegt ze, ik nam haar hand aan.
"Ik ben Cara Jackson." Zeg ik terug, ze glimlacht.
"Mooie naam."
"Dankje."
"Waar zullen we als eerst heen gaan?"
"Wat dacht je van het begin?" Zeg ik voor de grap, ze lacht.
"Ik mag jou wel! Kom maar mee!" Ik loop met haar mee de trappen op.
-na de rondleiding- "Weet je het nu een beetje?" Vraagt ze. Ik knik.
"Laat me je rooster zien."
"Oké." Ik pak het papiertje uit mijn tas en geef het aan haar.
"We hebben bijna alle lessen samen behalve rekenen en Engels." Zegt ze. Ik wil iets zeggen maar ik word onderbroken door de bel. Shirley pakt mijn arm en trekt me mee naar de kantine.
"Ik moet je nog wat zeggen voordat je mijn vrienden ontmoet." Zegt ze. Ik knik mijn hoofd.
"Word niet verliefd op Shawn, hij is de grootste player van deze school! Hij heeft elke week een nieuw meisje. Ik wil hem jou geen pijn laten doen, dat verdien je niet!" Ik knikte gehoorzaam.
"Kun je me helpen met mijn kluisje?" Vraag ik. Ze knikt en loopt met me mee.
"Welk nummer?"
"197."
"Je zit naast die van Shawn."
"Wie zei mijn naam?" Vroeg een jongens stem. Ik draaide me meteen om. Ik stond oog in oog met hem. Mijn humeur ging van goed naar slecht alleen maar door hem. Waarom zit hij hier op school? Waarom nou weer hem? Hij glimlacht naar me en knipoogt. Iew ik ga over me nek.
"Ik ben Shawn." Zegt hij en steekt zijn hand uit, ik kijk er naar en dan weer naar hem. Denkt hij dat hij leuk is ofzo?
"Ik red me wel." Zeg ik tegen Shirley en liep verder naar mijn kluisje. Zou hij mij nog herkennen? Vast niet anders deed hij wel anders. Denk ik.
