Kendime Mektuplar

Seni düşününce

                   Beklemediğini biliyorum beklediğini de,hem seni hem kendimi sakladım durdum , herkesten kaçırdım , seni kıskandım çok kıskançça , hem yasakladım durdum benden başka bakışlarını .Hoşuma gidiyordu beni sevdiğin, her zaman bekleyişin , kapıya pencerelere çıkışın , o kadar seviyordun ki bensiz hep ağlıyordun belki dönmem diye ,hiçbir incinmeyi hak etmemiştin , kabullenemedin zaten derin , müthiş bir çıkmazdı beklenmedik mutsuz günler,özür dileyişlerim gecikiyordu , bu gelmeler bu gitmeler hiç bitmiyordu ve her şeye geç kaldım biliyor musun , herşeye geç kaldım , veya erken başladım o yıkılmış günlerimde , o kadar geniş ve büyük bir şehirde yaşıyor olmama rağmen sensiz bir değer ifade etmiyordu şehir ,sen benim çiçeğim , emanetim , en değerlimsin,  kalbini kıran ellerim kırılmadı belki fakat , ruhuna acılar yaşatan anlaşılmazlıklarım şimdi bende kapanmaz yaralar açıyor,uçurum uçurum korkularla ağrılarla dönüyor başım,bütün bir şehri dolaşıyorum seni aramaktan yorgun düşsem de savaşıyorum ,sen geçmeyince gözlerimden geçmiyor günler , seni düşünmeden edemediğim günler sayılı,bütün sevinçleri gülüşleri yasakladım kendime, istanbul bile yetmiyordu sensizliğin acılarına merhem olmaya, sensizlik koyu bir uçurum olmalı ışığımı kaybettim karanlıklarda nasıl yürünürse öyleyim şu an,aşkı kaybettiren her ne ise yine tanıştıran aynı irade olacaktır ,yine sen olacaksın bende..
                                 Bugün yeni yerler keşfettim tam bir deli bir maviceydim sen geldin hayatıma ,hayatım hayat oldu kalbim çarpmaya başladı , günler öncesiydi yüzüme bakıyorum aynada , kendimi tanıyamıyorum , traşsız ve kaybolmuşluk hissi ile ışığı gitmiş gözlerimin , dalgın ve yorgun tükenmişlik sendromu içinde olsam da , bu şehir akşamında  kendime gelmeliyim diye düşündüm , en kısa zamanda,bu bahar günleri bu mavi yeşil mutlu renkler sağanağı içindeki şehirde istanbul'da insan nasıl mutsuz yaşar diye kendi kendime kızıyorum  , günler sonra hava değişti yağmurlu ve sisli ve serin bir İstanbul günleri geldi , o günlerde içime kapandım , üşüyordum ,  denizden şehre esen rüzgarın adı yıldız ' mış ben yeni tanıdım bu rüzgarı bu yeni esintiyi sevdim sımsıkı sarıldım, seni beklemeye koyuldum bu bana hiç ağır gelmiyordu ,beni sevdiğini söylediğini duymadan vazgeçmeyeceğim mücadelemden , umutlarımdan gittiğine zaten inanamadım ki , çalan bütün şarkıları seviyorum canlı cansız ne varsa her şeyi herkesi seviyorum sevmeyi öğreniyorum sanki böyle bir sevgi rüzgarı içindeyim , aradığıma yaklaşıyor muyum bilmiyorum , şarkılar olmasa çekilmez olurdu dünya,seslerini duyuyorum martıların , uykumu çözen saçların olsaydı , çözülmüş uzun siyah saçların yüzüme dolsaydı keşke,  ellerin olsaydı ellerimi tutan,keşke hayatıma huzur veren avuç içlerimi öpen dudakların olsaydı yanımda , işte ben bu duygu anaforunda iken seni buldum sen geldin hayatıma ..

10.06.2012/beylerbeyi