Ejderha Alevi:Başlangıç

FİNAL

Arkadaşlar,final yapmamı beklemiyordunuz sanırım ama finale ihtiyacım vardı.Ben yazmak için zaman ayırmayı istiyorum ve doğru zaman değil benim için.Hem sizi bekletiyorum hem de yeteri kadar özen gösteremiyorum.Üniversite sınavlarına hazırlandığım için final verdim.Ejderha alevi seri olacak bu yüzden sakın üzülmeyin.Yazın, Ejderha alevi serisinin ikincisi olan ''Varoluş''ile devam edeceğim.Şimdiye kadar okuduğunuz oyladığınız ve yorum yaptığınız için çok teşekkür ederim.İyi yorumlarda mutlu oldum eleştirileri değerlendirdim, yanlışlarımı görmeye çalıştım.Kendinize iyi bakın.İyi okumalar. :)

Kendimi tamamen tamamlanmış hissediyordum.Ejderlerim ve ben ,Titanya ve ordusunu yerle bir edecektik.Bana karşı hiçbir şansları yoktu.Etrafı toza dumana katan gücümü bastırmaya çalıştım.Kum fırtınası bitince ölüm ve yaşamı gördüm.Ölü bedenler yerdeydi ama benim için önemli olan yaşayanlarıydı.Şuanlık savaş durmuş gibiydi.Hepsinin gözü bendeydi.Ben de onu gördüm.Titanya!Kırmızı saçlı şeytan.Gücümden korkmuş gibi görünmüyordu,tam tersine gözlerindeki umudu gördüm.Gücümü istiyordu.Benden korkmaması onun ölümüne neden olacaktı.Ejderlerimi özüme çekip yavaşça yere indim.

Tek bir kişi hariç herkes bana hayranlık ve korkuyla bakıyordu.Tomoe beni özlemişti bunu anlıyordum.Gelişmiş algı gücüm duygularını hissetmeme sebep oluyordu.Kısa süreliğine göz göze geldik ve sonra Titanya nın kahkahasını duydum.

''Geleceğini biliyordum sevgili prenses.Güçlerimi getirdiğin için teşekkür etmem gerekir mi?''Kendini beğenmiş tavrı beni daha da heveslendiriyordu.

''Güç...Hah!Sen şuanda olduğundan başka hiçbir şey değilsin.Güçlerim bana ait ve öyle kalacak.Seni ebediyete yollayacağım.''Bunu dememle o rahat tavrında öfke hissettim.Savaş kaldığı yerden devam ediyordu.Kimseyle konuşmaya fırsat bulamadan ejderlerimi tekrar çağırdım.Gösterişli bir şekilde karşı karşıya gelmiştik.Gücümün kudreti onu neşelendiriyordu.Hasta kadın.Savaş alanından uzaklaşarak gökyüzünde terör estiriyordu.Güç gösterisinden korkmamı bekledi ama aslında gülesim geldi.Gökyüzüne yükseldim ve onun etrafında bir alev çemberi oluşturdum.Sinek gibi kapana kısılmıştı.

''Bu kadar gücün varken basit numaralarla neden zaman harcıyorsun?''Onu hafife almamalıydım.Alev çemberini su içermiş gibi içine çekti.Gücümle beslendi.Böyle bir şey beklemiyordum.Şaşırdığımı görünce daha da mutlu oldu.

''Bana yapacağın her saldırıda kendin tükenirsin,ben güçlenirim.''Bir yıldırımdan son anda sıyrıldım.

''Senden korkmuyorum!Dedim.Kendime güvenmeme rağmen endişeliydim.Ama onu yenmekten başka çağrem yoktu.Yumruklarımı sıkarak içlerinde güç topladım ve birbiri ardına ona fırlatmaya başladım.Ama o hepsini yuttu.Böyle giderse yenilirdik.

''Dione!''Glendor ustanın sesini duydum.O karmaşanın içinde yanında 4 kişi daha olduğunu gördüm.Sanırım başka büyücüler bulmuştu.Yerde bir çember oluşturuyolardı.

''Gücünü yutmasına izin veremeyiz.''Titanya onları gördüğü gibi askerlerini üzerlerine saldı ama ben buzdan bir kalkan yaptım.Büyücüler Titanya nın güçlerimi yutmasını engellemeye çalışıyorlardı.Buzdan kalkan onları Drowlardan koruyordu.Bir Drow oku yanağımı sıyırdı.Aşağı baktığımda aptal cesareti olan bir Drow gördüm.Tek bir el hareketimle oracıkta kül oldu.Bu boşluğumdan faydalanan Titanya üzerime geldi.Gözlerine baktığımda hareket edemedim.Gözleri simsiyah oldu.Şeytani güzelliğini kaybediyordu.Parmağını yanağımda gezdirdi.

''Tatlı kız...Keşke en başından kabullenseydin de dünya yı tehlikeye atmasaydın.Şimdi seninle birlikte onları da yok edeceğim.''Düşünmemi engelliyordu gözlerimi ondan ayıramıyordum.Bu kadar çabuk mu bitecekti?Unuttuğum bir şey olduğunu farkettim.

''Dione şimdi!''Glendor ve diğer büyücüler işlerini tamamlamıştı.Titanya artık güçlerimi yutamazdı ve o iğrenç siyah gözleri etkisini yitirmişti.Büyücüleri unuttuğu için kendi kendine bir küfür salladı.Artık işini bitirme zamanı gelmişti.

''Ateş ve buz...Zıtlığın gücü...Birleşin!''Haykırışımla ejderlerim birleşerek tek güç oldu.Titanya yalpaladı ama daha da kızdı.Savaş meydanında buzları ve ateşleri gördüm.Tomoe yi aradı gözlerim.Ordaydi ilk defa böyle gördüm onu.Buzu kullanıyordu.Hemen dikkatimi topladım.Hızla Titanya nın üzerine gittim ve ejderim onu sarmaladı.Tam öldürecekken Titanya çatırdamaya başladı.Elektrik gibiydi.Ejderimi geri,özüme çektim.İkisinin gücü içimdeydi.Titanya nın etrafında yıldırımlar geziyordu.Gücümü alma konusunda hala kararlıydı ama sabrım kalmamıştı.Hamlelerinden kurtularak göğsüne bir darbe vurdum.Birlikte aşağı kadar düştük,savaşın ortasına.Boğazına sarıldım ve arkamdan gelen Drow u son anda fark etmem bana pahalıya patladı.Tomoe önüme geçerek beni korudu.Drow un saldırısından kurtuldum derken Titanya Tomoe yi karanlık yıldırımlarıyla vurdu.O kadar hızlıydıki göremedim bile.Zaman durmuş gibiydi.Sanki ağır çekimde oluyordu her şey.Tomoe bana döndü.Son bir kez gülümsedi ve buzdan parçalar halinde etrafa dağıldı.O gitti.Titanya nın boğazını bıraktım.Yalpalayarak ayağa kalktım.Şeytani gülümsemesine tiksinerek baktım.

''Sen öldün.''Dedim duygusuzca ve önce derisini yakmaya başladım.Her bir uzvunu o yaşarken yakacaktım.

''Hayır Dione,bu sen değilsin!''Annemin sesiydi bu.

''Öldür ve bitsin işkence sana göre değil.''Bana göre olan neydi bilmiyordum.Bana göre olan bir şey yoktu artık.Bir tane vardı onu da bu şeytan almıştı.Son bir vuruşla Titanya yı toza çevirdim.Hiç drow kalmamıştı.Savaşı kazandıkları için seviniyorlardı.

''Başardık Dione kazandık.Dünya kurtuldu.''Beni sarsan Aiden a şöyle bir baktım.

''Siz kazandınız ama ben kaybettim.Her şeyimi...''Ben kaybetmiştim.Kaybedince farkına vardığım en değerli varlığı.Tomoe'yi.