❋ SarmAŞIK"

BÖLÜM 22 ( NE OLUR KURTAR BENİ ENİŞTE! )

"O BENİM KIZ KARDEŞİM LAN !"

duyduklarım karşısında şok geçiriyordum . Poyraz benim abim miydi ? ama bu nasıl olabilirdi ki ?

"sen benim abim misin ?"dedim usulca ve sessizce.

bana doğru yürümeye başladı ve tam karşımda durdu ellerimi tuttu gözlerime baktı.

"ben senin abinim Asi , bu satten sonra seni hiç bırakmicam "dedi.

"annemiz nerede? .babamız nerede abi ? "dedim onu suçlarcasına.

"bilmiyorum Asi hiç bi şey bilmiyorum"dedi ve sıkıca bana sarıldı.

"senelerdir seni arıyordum ufaklık , artık buldum. artık yanındayım , artık yalnız değilsin ,artık korunmasız ve savunmasız değilsin, artık güvendesin , artık güçlü bir kızsın , artık sen abisi olan bir prensessin Asi. "dedi. ve Ecmere baktı.

Ecmer yavaşça yanımıza geldi ve gülümsedi. yüzü gözü kan içindeydi ama hala gülebiliyordu.

"Poyraz bilmiyordum . abisi olduğunu bilmiyordum. geldiğini bilmiyordum."

"artık biliyosun öğrendin .onu üzemeyecek ve kıramayacaksın !"

"zaten onu üzmüyordum ve kırmıyordum Poyraz " dedi ve yanıma gelip elimi tuttu. .o ara Berke geldi yanımıza ve alkışlamaya başladı.

"ne güzelll... ağzınızı burnunuzu kırın sonra yok ibisi ildiğini bilmiyirdim. yok İcmir ini izimiyiciksin . ya üzeceğiniz kadar üzdünüz kuzucuğumu."dedi  ve beni elimden tutup üst kata çıkardı.

"kuzucuğum sen o gerizekalılara bakma . bak ben senin yanındayım . her zaman da yanında olucam " dedi. ve omzumu okşadı. 

etrafa şöyle bir göz geçirdiğimde resmen Berke evi çöplüğe çevirmişti. 

"bu evin hali ne Berke !"diye çığlık attım ve sinirli bir şekilde Berkeye baktım.

o ise sakin bir şekilde cevap vermişti.

"ne varmış evin halinde?"

"ne varmış mı ? ne varmış mı Berke ! lan resmen evi bok götürüyor be !"

"bok mu ? ne boku ya Asi , alt tarafı bir kaç cips paketi ve bir kaç tane de kola kutusu var "dedi benim aksime sakindi.....

"tama Berke . ne halin varsa gör ya valla bak istersen bokunda boğul olur mu ben gidiyorum." dedim ve kapıya doğru yürümeye başladım . tam kapının kulpunu tutup açıcaktım ki Berke beni bir anda kendine çevirdi ve gözlerime bakmaya başladı . şu an hiç olmadığı ve olamadığı kadar ciddi görünüyordu.

"unutma kuzucum bu hayatta bu zamana kadar bokunda boğulan insan olmamıştır. eğer ilk boğulan kişi ben olursam zengin olurum ve televizyonlara çıkarım. boğulduğum için de paramı yiyemem . benim yerime sen ye . bu sana vasiyetim " dedi ve gülmeye başladı.

bu çocukta böyleydi . her zaman komik, saçma, salak, aptal ve gerizekalı olabiliyordu.

"malsın biliyosun değil mi ?" dedim ve kafasına bir tane geçirdim.

"ahhh napıyosun lan acıdı " dedi ve atarlı atarlı bakmaya başladı.

"aman da aman Berkecanımın canı mı acımış , ona vuymuşlar mı çok mu acıyomuş"

"kes be " dedi ve kapıyı açıp çıktı.

bu çocuk çok tatlı ve çok komikti. hemen peşinden gittim ve bir anda sırtına zıpladım.

"heyyy hemen in sırtımdan yoksa elimi kana bulayabilirim kuzucum" dedi ve benimle birlikte koşmaya başladı.

"yihuuu hadi uçalımmm Berkecanııııımmm "dedim ve çığlık atmaya başladım.