BÖLÜM 8 ( BENİ BIRAKAMAZSIN UFAKLIK ! )

1.1K 376 81
                                    

Gözlerimi açtığımda yüzüme su damlacıkları düşüyordu. Hemen oturur pozisyona geçtim ve etrafıma bakındım.

Boş bir sokaktaydım ve karşımda bir adam vardı.

"Sen kimsin be !"

"Ben senin abinim !"

"Ne abisi lan !"

Adam deli gibiydi  anormal hareketler sergiliyordu.

"Senin abinim ben  abinimm abinn abinnn !"

Adam gerçekten de deliydi. Hemen buradan gitmem gerekiyordu  anında yerimden kalktım ve koşmaya başladım. Adam da beni kovalıyordu tam o anda saçlarımdan tuttu ve beni yerde sürüklemeye başladı.

Avazım çıktığı kadar bağırıyordum fakat duyan yoktu. Karnıma tekmeler savuruyordu ve bir yandan da "Senin abinimmm " diye bağırıyordu.

Artık vücudumun hiçbir bölümünü hissetmiyordum.

"Ecmer Hocaaaaam !"

Sesimin yettiği kadar bağırmaya çalışmıştım , başarılı olmuş muydum bilmiyordum. Ağzımda kan kokusu hissediyordum. Adam kafama tekme atmaya başlamıştı artık  hemde öldürmek istercesine.

Ecmer Hocayı düşünüyordum . Kendimden vazgeçmiştim artık  sadece o vardı düşüncelerimde.

Birden Ecmer Hocanın sesini duyar gibi oldum fakat gözlerim artık kapanıyordu engelleyemiyordum.

Koca bir karanlığa yuvarlanıyordum!



(YAZARIN AĞZINDAN )

Asi yediği dayak karşısında daha fazla dayanamamıştı. Son kez şansını denemek istedi ve Ecmer Hocaya sesini duyurabilmek için uğraştı. Başarılı da olmuştu. Ecmer Hoca elini kolunu sallaya sallaya sokakta yürürken bazı sesler duydu diyemeyeceğim çünkü Asiyi arıyordu her yere bakmıştı fakat bulamıyordu .Yer yarılıp ta yerin içine girmişti sanki.

 Yıkık dökük bir sokağa geldi burası harap ve bitap olmuş bir yerdi tedirgin ve bir o kadar da tedbirli bir şekilde yürüyordu.

Sonunda bir çıkmaz sokağa girdi ve bazı sesler duymaya başladı. Bu inleme sesleri gibiydi.

Hızla sesin geldiği yöne doğru koşmaya başladı sonunda eski bir avluya geldi ve yerde yatan Asiyi gördü . Bir adam vardı ve ona "ben senin abinim diyordu" ve tekmeler savuruyordu.

Asi tanınmaz bir haldeydi  Ecmer adamı Asinin üzerinden çekti ve yumruk atmaya başladı. Adam birkaç yumruk sonra yere serilmişti. Ecmer de adamı bırakıp, Asinin yanına gitti ve onu kucağına aldı.

"Beni affet ufaklık " dedi ve hızla arabasına doğru koşmaya başladı.

Asi gözlerini sımsıkı kapatmıştı . Ecmer iyice korkmaya başlamıştı sonunda arabanın yanına geldi  Asiyi arka koltuğa yatırdı ve hemen direksiyona geçip gaza bastı.

Gözünü yoldan ayırmamaya çalışıyordu ama Asiye de bakmak istiyordu. Yol boyunca Asi gözlerini bir kez bile açmadı. Ecmer hızla direksiyona bir yumruk attı ve gözünden bir damla düştü elinin tersiyle hemen sildi. ECMER DEMİR ağlamazdı!

"Beni bırakamazsın ufaklık " diye bağırdı.

Ecmer Asiyi seviyordu hemde her şeyden vazgeçebilecek kadar lakin  Asinin onun yüzünden zarar görmesini istemiyordu . Ecmer Asinin iyiliği için aşkından vazgeçmişti ama Asi bunu bilmiyordu ve içten içe Ecmere nefret duyuyordu.

❋ SarmAŞIK"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin