Still Loving You [Hiatus]

[4] Necklace

I dedicate this chapter to @immissstonehearted for adding this story to her reading list. Feel free to comment. Thank you. ^_^

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[4] Necklace

Pagkarating ko ng kwarto ko, humiga agad ako. Kelan ba ako mag-momove on?

Alam naman nating madaling sabihin ang word na ‘move on’ pero mahirap gawin. Yan ang situation ko ngayon.

Nakatulala lang ako sa kisame ng maalala ko yung mukha niya.

His smile.

His eyes.

His nose.

His cheeks.

His lips.

I miss every detail of his face and I miss everything about him.

Napahawak ako sa may leeg ko. Yung necklace, suot suot ko pa rin. Naalala ko na naman siya. At tuluyan namang tumulo ang mga luha ko.

~FLASHBACK~

From: Aein ko <3

Pnta k ng gym. Saranghae <33333333

Napangiti ako sa text niya. Hindi talaga siya nawawalan ng sweetness.

Bakit kaya pinapapunta niya ako ng gym? Anong pakulo na naman kaya yun?

Dahil mag-isa lang ako sa classroom at wala ang mga best friends at mga classmates ko, pumunta na lang ako mag-isa. Tumingin tingin naman ako sa bawat classrooms, baka may tao.

Hala ka! Walang mga students. Haunted school na naman. Nasaan kaya sila?

Kaya pumunta na lang ako ng gym. Pagkarating ko ng gym nakita ko na nandito lahat ng mga students kahit rin yung mga teachers.

Ano kayang meron dito?

Hinanap ko naman sila Grace. Nang marating ko ang pwesto nila nagtanong agad sa akin si Trixie, “Anong ginagawa mo dito?”

“Kasi nandito kayo?” nagtataka kong tanong

“Gagi! Punta ka ng stage.” – Jana

“Huh? Bakit naman?”

“Guys, samahan ko muna si lola. Baka maligaw pa.” langyang Van ‘to. Binatukan ko nga

“Nice one, Yas!” – Clark

“Apir tayo, Clark!” at nag-apir nga kaming dalawa

“Aaaaawwwww… Kawawa naman ang baby Van ko. Masakit ba?” tumango naman si Van tapos hinimas himas naman ni Ruby yung batok ni Van, “Sis, punta na ng stage. Naghihintay na yung aein mo.” sabay tulak sa akin

Hindi na ako nagtanong pa at dirediretsong pumunta ng stage. Napakamot naman ako. Ano naman kaya ang surprise sa akin ni aein. Kinikilig tuloy ako. Haha

As far as I know, tapos na ang monthsary namin. 3rd monthsary to be exact.

Today is March 26.

Nagulat ako ng may tumakip sa mata ko, “Aaaaayyyyyiiiieeee.” sigaw ng mga students, “Yung power couple oh!” nag-blush naman ako

“Nathan.” sabi ko. Inalis naman niya ang pagkakatakip sa mata ko

“Close your eyes.” dahil masunurin ako, pinikit ko yung mga mata ko. Naramdaman ko naman na parang may may nilalagay siya sa leeg ko, “Okay open your eyes now.”

I open my eyes, hinawakan ko naman kung ano yun. Yung nakita ko dun sa jewelry shop, “Wow!” niyakap ko naman siya

“You like it?”

“Yup. Sobra. Hindi ko akalain na bibilhin mo ito. Thanks.”

“As for my aein, bibilhin ko lahat ng gusto mo. Pina-reserve ko yan.” ah kaya naman pala, “Ibibigay ko talaga yan sayo ngayon for our 100th day. So happy 100 days.” kumalas na kami sa pagkakayakap

“100 days natin ngayon?”

Nag-pout naman siya. Ang cute talaga ng aein ko, “Yup! I hope our relationship will last forever.”

Tumingin naman ako sakanya, “Syempre naman. Magtatagal tayo.” and I gave him my sweetest smile

Ngumiti naman siya, “Ang cute mo talaga.” kinurot naman niya yung pisngi ko. Kinurot ko rin siya. Haha

“Aaaaaayyyyyyiiiieeeee. Kiiiiiiiiiiiiiisssss.”

Nag-grin naman siya, “Yun na lang ang gift mo sa akin aein.”

“Hmmmm.” ngumiti naman ako, “Sige na nga.” hinawakan ko ang pisngi niya at hinalikan ko siya sa forehead niya sabay sabing, “Saranghaeyo Nathan Oppa.”

“Nado saranghae Yasryl. Tingin ka sa harap.”

Tumingin naman ako sa harap, lahat sila may hawak na mga placards na nakalagay: ‘WE LOVE OUR POWER COUPLE!,’ ‘AEIN FOREVER,’ NATYAS FOREVER AND EVER’ and many more.

Natawa naman ako sa ‘NATYAS.’

“Thanks aein.” naluluha kong sabi

Pinunasan naman niya yung luha ko, “Hush. As for my princess I’ll do everything for you.”

~END OF FLASHBACK~

“I love you Nathan.” pinunasan ko naman yung luha ko

Mga ilang minutes, nakatulog na ako.

NEXT MORNING…

Pagkagising ko, nahalata kong may kumot ako at nakahiga ng maayos.

Bumaba na ako. Pagkababa ko pumunta agad ako sa dining room. Nakita ko naman si Kuya na nag-peprepare.

“Oppa, myeosieyo?” (Brother, what time is it?)

“Ohu yeolhansi samsippun Yeodongsaeng.” (11:30 little sis)

“Eh? Brunch ko na pala ‘to?”

“Yup.”

“Kain na tayo Oppa.”

“Okay. Nga pala simba tayo mamaya.”

“Sure. Thanks nga pala Oppa kagabi.”

“Walang ano man yun Yeodongsaeng. Ang laki ng eyebags mo.”

“Oppa naman eh.”

“You still love him, do you?”

“Walang araw Oppa na hindi ko siya minahal. Eh ikaw Oppa, you still love unnie, do you?”

“Walang araw rin Yeodongsaeng na hindi ko siya minahal.”

Kumain at nagkwentuhan lang kami ni Kuya. Nung hapon na, nagsimba lang kami ni Kuya.

Nothing really happens today.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

I hope na may magbasa neto

VOTE. COMMENT.