De buurtpolitie: Let's begin from the start.

Deel 1

Gelijk elke morgen gaat mijn wekker om 07:00u. Ik maak mij op mijn gemak klaar en loop dan naar onder. Mijn ouders en broer zitten alvast aan tafel, ik wandel voorzichtig langs hun door zonder hun aan te kijken. Ik wandel achter mijn moeder door en hoor haar zeggen 'och kan dat kind niet gewoon eens stikken in haar slaap' ik probeer het te negeren en wandel verder, ik ben bijna bij de kast waar de boterhammen liggen als plots mijn broer mijn arm pakt. Hij knijpt heel hard in mijn arm dus probeer ik hem weg te trekken maar dat was toch niet zo een goed idee hij gooide me tegen de muur en stampt me dan 3 keer in mijn buik en slaat mij dan in mijn gezicht. Zonder een woord te zeggen keek naar mijn ouders die rustig verder aan het eten waren. Ik pak snel mijn boekentas en ren naar buitte. Ik pak mijn fiets en fiets zo snel als ik kan naar tinneke, ik klop aan en al snel doet ze open. 'Och schat gaat het?' Zei ze en gaf me een knuffel. 'Ja tis weer zover he' zei ik en wees naar mijn gezicht. Ze zeg dat ik een grootte rode vlek in de vorm van mijn broer zijn hand op mijn gezicht had. Ze schudde haar hoofd en zei ' we moeten hier echt iets aan doen' 'neee!!' Riep ik luid. 'Oke oke sorry, kom we doen er wat make-up op zodat je het niet meer ziet' ze ze en trok me mee naar haar kamer. Nadat ze mijn make-up gedaan had en ik boterhammen mocht maken voor op school vertrokken we. We kwamen een kwartier voor dat de bel ging aan op school. Onze hele groep vriendinnen kwamen ons groeten. Het duurde nog geen minuut voordat floor zei 'alle ochtendenselfie?' Ze pakte haar gsm uit en maakte een foto van ons 12. Ze zette het onmiddelijk op instagram. Iedereen pakte hun gsm om het te like. Ik maakte een screenshot van de foto en zette het dan ook op mijn instagram. "Friends are the flowers in the garden of life 🌸" schreef ik erbij en poste het. Net voor dat de bel ging checkte ik nog de likes van onze foto. Het stond er pas 10 min op en ik had al 65 likes. Dit is het enigste dat mij blij kan maken op een ochtend zoals deze. Al snel ging de bel dus gingen we in onze rij staan wachten op onze leerkracht.

Ik hoop dat dit al een goede eerste deel was? Ik heb nog een verhaal ik hoop dat jullie die ook willen lezen? Het heet: debuurtpolitie wat als de liefde overneemt! Love,Serena 🌹