Ο έρωτας ερχεται και για το ίδιο φύλο!

Θύμηζε ταινία!

"Ναι και εγω μια χαρα"

Μετα ξανα επικρατησε ησυχια αλλα οχι για πολυ γιατι ξανα μιλησε.

"Πως τα πας με τον Αρη;"

Που τον θυμηθηκε τωρα αυτον;

"Εμ μια χαρα. Μιλαμε. Μου εχει πει και να βγουμε αλλα δεν ξερω" απαντησα πειραζοντας την για να δω πως θα αντιδρασει.

"Αα ωραια" ειπε ενω ξυνησε λιγο τα μουτρα της.

"Δεν τον συμπαθεις;" ρωτησα χαμογελωντας

"Οχι δεν τον συμπαθω! Δεν ειναι καλο παιδι" απαντησε νευριασμενα.

"Και σου την πεφτει!" Συνεχισε

"Ε και;" ρωτησα χαμογελωντας στραβα.

"Και εισαι δικια μου" απαντησε πριν ενωσει τα χειλη μας βιαια και πεινασμενα.

Οταν ομως το εκανε δεν ημουν προετιμασμενη με αποτελεσμα να χασω την ισορροπια μου και να πεσω κατω στην αμμο και στο νερο βγαζοντας εναν αναστεναγμο πονου μεσα στο φιλι μας. Αλλα δεν με ενοιαξε και μαλλον ουτε αυτη αφου συνεχισε να με φιλαει.

Ανταπεδωσα επισης πεινασμενα αφου μου φανηκε σαν αιωνας απο χθες που φιληθηκαμε τελευταια φορα.

Τα χειλη της ταιριαζαν απολυτα με τα δικα μου οπως και η γλωσσα της με την δικια μου και δεν ηθελα να σταματησουμε. Ενιωθα χαρα μεσα μου και φυσικα τις συνηθησμενες πεταλουδες που δεν μπορω να καταλαβω γιατι τις νιωθω οταν την βλεπω... οταν μου χαμογελαει... οταν μου μιλαει... οταν με φιλαει...

Μηπως ειμαι ερωτευμενη;

Οχι οχι δεν ειμαι!

Δεν ειμαι, ετσι;

Ή ειμαι;

Με ειχε πιασει απο τα μαγουλα ενω εγω απο τον λαιμο μιας και ηταν απο πανω μου.

Φιλιομασταν ετσι για αρκετα λεπτα μεχρι να μας γυρισω βαρελακι για να ειμαι απο πανω.

Επειτα σηκωθηκα και την πηρα αγκαλια κανοντας την μερικες σβουρες.

Ναι, η περιπτωση μας, θυμηζε ταινια. Αλλα θα ηταν ολα ετσι και στην συνεχεια;

Και ετσι περναγαν οι μερες. Με εμενα και αυτη σε μια παρομια κατασταση. Φυσικα δεν ειχαμε προχωρησει γιατι οχι μονο δεν ειχε τυχει αλλα ειναι η πρωτη μου φορα και ακομα φοβαμαι. Και αν δεν την ευχαριστησω;

Ειχε πια χειμωνιασει για τα καλα και η μηχανη δεν με βοηθουσε και πολυ αλλα δεν ειχα αλλη επιλογη. Οπου νανε ηταν και τα χριστουγεννα.