His

1

Due to popular demand to bring Thunder back... sa hinabahaba ng pag-iisip ko kung ibabalik ko pa ba o hindi — ito na. Please, just don't pressure me that much to update this 'cause I don't like it. Mwah.

May konting nirevised lang. Hihihi.

c h a p t e r  0 1

   IT was a fine morning. I was engrossed looking at a snail I saw, crawling. Kanina ko pa ito tinititigan, observing if it will turn into something.

I was so distracted of the snail na hindi ko na nakain ang lunch ko, kahit gutom na gutom na ako kanina. I don't know where my hunger went— maybe it went to the snail?

Napailing nalang ako. I rolled my eyes at tinantanan na pagtitig sa kawawang snail. Napanguso ako nang balingan ko na ang pagkain ko. Pumikit ako at tahimik na nanalangin...

Come on, hunger, possess me.

My eyes went wide. The feeling is back at it again. The feeling that always causes me to feel conscious. Tinagilid ko ang ulo ko, still eyeing my food.

Para akong napapaso dahil pakiramdam kong may tumititig sa'kin. The feeling is so uncomfortable. Hinilot ko ang batok ko.

Maybe it's just a ghost trying to communicate with me or something?

"Oh my gosh Ann! Nakatingin si Thunder sa'kin." rinig ko ang isang babae na tumitili at nagtatatalon sa kanyang upuan at pinapalo ang babaeng kasama niya.

Kumunot ang noo sa naririnig ko galing sa likod ko. Minulat ko ang mata ko.

"Baka sa'kin naman Bea. Tingnan mo nga sa'kin siya nakatitig." kilig na sabi ng kasama niya.

I can't help but cringed of what they are saying. Nilingon ko ang dalawang babae sa likod ko, curious.

Two girls na magkadikit na nahahagikgikan. They were eyeing something or someone.

Napatigil sila sa pagwawala at tiningnan naman din nila ako pabalik at ngumiti bago bumalik ulit ang tingin nila sa may harapan.

Tumingin din ako sa harapan ko. I roamed my eyes all over the cafeteria para hanapin ang salarin. Pero sa kalagitnaan ng paglilibot ko ng mga mata ko sa cafeteria, ay nakasalubong ko ang isang mainit na tingin ng dalawang pares ng mata.

I got caught off guard that my eyes stayed in his for a bit.

Thunder the almighty.

I blinked several times. Am I imagining this? But no, I'm not. We really are having an eye contact!

Look away, Zel! Look away!

Agad kong sinunod ang sinasabi ng utak ko. Nag-iwas ako ng tingin at tinuloy ko nalang ang pagkain.

That was close. Akala ko mamamatay na ako dun. I sighed in relief. God, sana hindi lang niya ako napansin.

Just like every cliché school, meron ding naghahari-harian sa school namin at yun ang grupo nila Thunder, ang the Alphas.

Sikat na sikat sila hindi lang dito pati na rin sa ibang school. I can always see them being featured in our school's website and facebook page, hindi dahil isa sa kanila ang may-ari ng school namin kung 'di dahil they're pure bad boys!

They're like the greater than the greatest.

Napaka-almighty nila kung baga.

Well...yes, they're all good-looking, mga tall, dark and handsome.