Tears of Angel by BlackLily

Chapter 5

5. Please say yes.


Awkward. Awkward is the right term sa nararamdaman ko ngayon. I can’t even look at him in the eye. Kanina pa. Simula nung matapos ang mass. I barely spoke to him. I really don’t know what to say. Uungkatin ko ba ang sinabi niya sa akin kahapon? Totoo ba talaga yun or baka trip lang niya yun. 

Hindi mo ako kailangang ihatid sa taas. Wala kaming prof ngayon. Sa library ako didiretso. I told him nung paakyat na kami sa hagdan. Bakit parang hindi siya naapektuhan sa sinabi niya kahapon? Bakit parang normal lang sa kanya ang lahat?

Ganun ba? It’s okay. Ihahatid kita hanggang library. Tapos naglakad na siya paakyat ng hagdan.

Johann ako na lang. Really there’s no need to…Napatigil ako sa pagsasalita nung tumigil siya sa pag akyat at lumingon sa akin. Tumitingin siya sa akin habang pababa siya ng hagdan.

At ngayon naiilang ka na sa akin? SAbi niya nung magkatapat na kami. Nasa baba kami ng stairs at ang lahat ng mga estudyanteng umaakyat sa hagdan ay pinagtitinginan kami.

Dahil ba sa sinabi ko kahapon? I closed my eyes at huminga ng malalim.

Yes. It feels awkward. Nagtataka nga ako kung bakit parang wala lang sayo. Although hiningi ko rin naman na malaman ang totoo from you, yet I didn’t expect na yun ang maririnig ko. And we have to admit na dahil sa sinabi mo, I can’t be as comfortable as I was when you’re around.

I understand. At hindi lang baliwala sa akin yun. Kaya lang, I have expected that you’ll act this way, na mailang ka sa akin. Gusto ko rin naman na maging comfortable ka pag kasama mo ako but I can’t forever hide what I feel for you and pretend na okay na ako na maging kaibigan mo. 

Bakit ba kasi kailangang may motives pag nakikipagclose sa isang tao. I said to myself. Pero mukhang napalakas ata ang bulong ko kasi he smiled after I said those words.

Believe me Angela, lahat ng taong lumalapit sa’yo may kailangan sa’yo. Even your friends. Naging friend ka nila kasi kailangan ka nila. Napataas ang kilay ko sa sinabi niya.

Are you saying na ang lahat ng tao ay user?

Yes. He said with conviction.

I don’t agree with you. I said defiantly.

So, are we going to debate about humans being a user here sa harap ng hagdan kung saan madami ang nakakarinig sa atin or would you rather discuss it with me over breakfast? Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Did he just invite me to have breakfast with him?

Are you inviting me to have a date with you? I suddenly blurted out. Namula siya bigla at ngumiti siya sa akin.

Bakit ba ang bilis mong mag pick up? Yes, I am inviting you for a breakfast date. I hope hindi ka tatanggi.

But nakapagbreakfast na ako sa bahay.

Pero ako hindi pa. And for 6 days napansin kong malungkot pala ang magbreakfast mag isa. So would you spare me the loneliness of eating alone and accompany me? Kung kayo siguro sa kalagayan ko, you would also do what I did. Sino ba naman kasi ang makakatanggi kay Johann Phoebus Zamora. With his smiles, dimples and all, sino ang babaeng may matinong pag iisip ang tatanggi?

Dito ka kumakain ng breakfast everyday? I asked him after naming mag order.

Just these past 6 days. He said while munching his food. He is graceful kahit kumakain siya.

You mean, after mo akong mahatid sa room ko, dito ka dumiretso para kumain?

Yes. Hindi kasi ako makagising ng maaga to have breakfast at home. Actually, nahihirapan talaga akong gumising ng ganun kaaga pero ayaw ko kasing ma late sa mass.

Kung nahihirapan kang gumising ng maaga, you can always attend the 6PM mass. Halos naman lahat ng estudyante gustong mag attend ng mass 6PM na ang simba.

Bakit ko gagawin yun Angela? Bakit ako aattend ng 6PM mass kung 7AM ka nag aattend ng mass?

Ibig mong sabihin, nagsisimba ka lang ng dahil sa akin? Namula siya sa sinabi ko at tumawa. Yung malakas na tawa. And that was the first time I saw him laugh like that.  Kung babae siya nawalan na siya ng poise sa tawang yun.

Ano naman ang nakakatawa sa sinabi ko? I said, raising my eyebrows.

Wala. It’s just that you are so blunt. You are so straight forward at nakakaintimidate ang katalinuhan mo. Lalong tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Kung naiintimidate siya sa akin, he doesn’t show it.

Naiintimidate ka sa akin? I told you, sometimes hindi ko mapigil ang sarili ko na sabihin kung ano ang nasa isip ko.

Not anymore. I’ve realized that in order to face you I will just have to be ready to face whatever it is you have to say. Whether it’s good or bad because I’ve noticed that you have this awesome talent of saying what you’re thinking. Nagulat ako kasi he really hit the jackpot. How could he read me in just a short time?

Really?

Yes. Really. And since pinag-uusapan na rin naman natin kung ano ang iniisip natin. I’m thinking…He have that naughty smile on his lips na ngayon ko lang din nakita.

What? And may talent din si Johann na mambitin. And knowing how impatient I am, ayaw na ayaw kong binibitin.

Hindi kita mahahatid sa bahay niyo mamaya because of soccer practice. Yes, he is a soccer player.

Yes, I don’t do that before. Tapos napakamot ulit siya ng ulo. Parang gusto ko nang magrecommend ng ibang shampoo sa kanya. But since, I am already courting you, I wanted to make sure na nakakauwi ka ng safe sa bahay niyo.

You are already courting me? Napatawa ulit siya sa reaction ko. Am I that amusing? Why does he keep on laughing?

In case you haven’t notice. Yes, I am already courting you.Nanlalaki ang mga mata mo.  I blinked twice para mawala ang nanlalaki kong mga mata. He laughed again.

Pag nilibre mo ang isang babae ng breakfast, yun ang sign na nanliligaw ka na? Tumawa ulit siya ng malakas. Namumula na siya sa kakatawa. So ano naman ang connection ng panliligaw mo sa akin sa pagsosoccer mo at paghahatid mo sa akin sa bahay?

Yun nga. Since after your class eh nagpapractice pa kami. Pwede mo bang hintayin na matapos ang soccer practice ko and then I could bring you home? Mga 30 minutes lang naman yun. He looked at me intently and I looked into his eyes. I’ve noticed that his are are beautiful. It’s a shade of light brown and when he laugh, parang tumatawa din ang mga mata niya. Matangos din ang ilong niya na parang di pa ata tinubuan ng black heads sa kinis.

Napakurap na lang ako nung bigla siyang pumitik sa   mukha ko. Nahuli niya akong nakatitig sa mukha niya.He smiled widely. Nakakahiya.

At may reward ka kung hihintayin mo ako. He again smiled at me. Kelan ba siya titigil kakangiti?

Anong reward?

Aside from getting a free dinner, You could also glimpse the naked bodies of the soccer players if dun ka maghihintay sa field.

What!? Hindi ko naman gustong makita ang mga katawan ng mga soccer player and….hindi ako maniac no! It’s my turn now to blush.

I know. And I don’t want you staring at their bodies too. Baka bigla mo akong ipagpalit. I am quite possessive. Oh sige. Sa library ka na lang mahintay. In return you will still have your free dinner and unlimited time para matitigan ang mukha ko.

Hindi ko…I was just staring…..yeah I was just staring at you.

Huling huli ka na Angela. Namumula ka na. And yes, I am asking you for a dinner date. Please say yes.