You're my baby monster (Red Velvet SeulRene)

Hoofdstuk 4

-Irene-

De zon ging onder in het prachtige Seoul de lucht was roze en oranje door elkaar. Plotseling voelde ik een warm gevoel, het was Bogum's hand die hij in mijn hand vouwde. Ik kreeg een gloed op mijn wangen toen we samen hand in hand verder liepen door de straten. Het was een soort routine geworden. Deze kleine uitstapjes. Als het aan mij lag, waren deze kleine uitstapjes uitgegroeid tot dates. Het duurde even voordat ik dit dacht.

Het begon allemaal met eventjes achter de Music Bank studio staan en onze dag bespreken. Toen de tijd verstreek werden het steeds langere en leukere gesprekken. Een keer, had hij mij een geheim etentje aangeboden. Ik zei natuurlijk gelijk ja. Na dat etentje, bleven we elkaar spreken niet alleen na het MC-ing, maar ook in onze vrijetijd. Ik kan het niet uitleggen.

Bogum... hij is gewoon... geweldig.

*Bloos*

Ik heb eerlijk gezegd nooit echt na gedacht over een vriend. En vooral niet als idol zijnde. Hij is 2 jaar jonger dan ik ben, maar eigenlijk voel ik dat verschil niet want hij gedraagt zich heel volwassen. Niet dat ik heb kinderachtig had verwacht, ik voel me veilig bij hem. Niet te vergeten dat hij zeker niet lelijk is. Zijn spieren en zijn baby gezicht zijn zo groot en cute. Maar zijn uiterlijk is niet waardoor ik hem leuk ben gaan vinden. Zijn persoonlijkheid is geweldig! Altijd een gentleman en wilt er zeker van zijn dat ik oké ben. Ik weet eigenlijk niet hoe hij over mij denkt. Maar ik hoorde hem wel een keer, toen ik op hem stond te wachten, praten tegen zijn manager.

"Ik hoop dat je plezier gaat hebben met je meisje."

Dat hoorde ik zijn manager tegen hem zeggen. Ik wou echt weten of hij met "je meisje" mij bedoelde. Ik ken hem pas ongeveer een half jaar maar we zijn zo snel naar elkaar toe gegroeid. En nu... nu vind ik hem leuk. Nee niet zomaar leuk. Heel erg leuk! Ik wou altijd bij hem zijn als hij er niet was. Ik wil nooit afscheid van elkaar nemen als we samen zijn. Zoals nu.

Om eerlijk te zijn voel ik me wel een heel klein beetje schuldig tegenover Seulgi. Ze was erg stil toen ze zei dat het niks uitmaakte. Ook had ik me niet netjes verontschuldigd.

Ach ja, ze snapt het wel.

"Irene? Hyun-ah...?"

Een zware stem drong tot me door en schudde we weer als het ware wakker.

"Hhmm... w...wat?"

"Je bent een beetje afgeleid. Gaat het wel? Hhmm... je bent niet warm. Gaat het echt?"

Hij voelde aan mijn voorhoofd en ik voelde dat ik rood werd, maar hij had het vast niet door.

"Ik voel me goed Bogum-ah, ik ben gewoon een beetje aan het denken."

"Waar denk je aan?"

"Ik weet het niet, gewoon over hoe snel de tijd gaat. Ik ben zo rond midden 20 en ik heb nog nooit een vriend gehad."

Hopelijk was mijn hint een beetje duidelijk, ik wil echt weten of hij het zelfde over mij denkt als ik over hem.

"Hyun-ah... leeftijd is maar een getal, dat heb ik al heel vaak gezegd. Luister, er zijn genoeg jongens die je helemaal het einde vinden en de meeste zijn idols. Grootste deel daarvan is jonger dan jij en willen nog steeds graag bij je zijn. Dus ga mij niet vertellen dat je leeftijd een probleem is. Je bent beeldschoon Bae Joohyun."

Ik kon niks anders doen dan verlegen te lachen en ik had het gevoel alsof mijn hart uit mijn ribbenkast bonkte. Dit was mijn kans!

"Vind je op het moment iemand leuk Bogum-ah?"