HANGOVER woke her up the next day, her head shouting in pain and her stomach craving for food. The dazzling light over the window almost blind her. And the shouting and the booming voices outside the room irritates her being very much. She wanted to sleep but the noises outside her room dont let her.
Agad siyang bumangon at di na nag-abalang magbihis. Gusto niyang paalisin sa pamamahay niya ang mga taong nangdidisturbo ng tulog niya. Mabilisan niyang binuksan ang pinto.
"What the hell!~" agad tumahimik ang mga taong nag-iingay kanina. "Can you minimize your voices?! It's so annoying!" Tiningnan ni Gen ang mga tao. Nakatitig ito sa kanya. Nagmamatyag at nakakanganga. Just a split of second, she realized something. Inilibot niya ang kanyang paningin.
Black and yellow themes.
One large chandelier,
And a big family picture which is obviously di sa kanya.
Tumalikod siya agad-agad. Namula ang mukha niya sa kahihiyan.
Oh my God, Gen! Naghasik ka ng lagim sa pamamahay ng iba. Shit! Nakakahiya!
Bumalik siya sa kama at nagtalukbong ng kumot. She wanted to go home ~ no! She wanted to evaporate right away. Gusto na lang niyang magtalukbong ng kumot at ayaw ng magpakita sa mga tao. Nakakahiya ka Gen! - she scolded herself.
Gen! What have you done to yourself?! You feed yourself to a pack of wolves! Nakakahiya ka! Sobrang nakakahiya ka!
Isang mahinang tawa ang narinig niya. She's so sure na malapit lang ito at marahil nasa loob ~ loob?! Inalis niya dahan dahan ang kumot at nakita niya si Kit na nakasandal sa pader, nakapamulsa at ngiting-ngiti.
"How did---" di niya natapos ang sasabihin when she saw the door wide open. Nakakahiya ka Gen!
Tumawa ulit si Kit sa kanya. Kit seems to enjoy her embarrassment.
"May gana ka pang tumawa, letse ka! " she shouted abruptly.
"Well. . . Lunch is ready. ." Agad kumalam ang sikmura niya sa sinabi nito. Bumangon siya ng mabilisan at dumiretso sa pintoan. Napatigil siya at bumalik sa kama. Lunch? Oh no! Nandoon marahil ang mga tao kanina. At. . . At. . Shit! Nakakahiya ka Gen! Pilit niyang pinakakalma ang kanyang sarili at muntikan ng makasapak ng tao nang muling tumawa si Kit. She almost forgot Kit. Nandito pa ang letse!
"Don't worry. Wala sila ngayon. Your safe. Shall we?" Iniabot ni Kit ang kanyang kamay sa kanya. Nagdadalawang isip pa siya kung kukunin pa niya ito.
Option one : hindi niya kukunin at di siya makakapaglunch. Magugutom siya. At mawawala ang kasexyhan niya. Gen dont want that to happen.
Or
Option two : tatanggapin niya ang kamay nito at makakain siya. At malalaman niyang wala ang mga taong nakarinig sa kanya kanina. Makakain siya ng marami at di siya magugutom.
At wala na siyang makita pang possible option. Gayunpaman, di niya tinanggap ang kamay ni Kit. Bagkos, naglakad siya papunta sa kusina na muntikan pa siyang maligaw. Mabuti na lang, sumunod si Kit sa kanya. At maagap pa sa alas kwatrong hinila siya, nang ibang pintoan ang kanyang nilikoan.
Everyone stared to her, pagkapasok niya sa dining area. Pinukaw siya ng kahihiyan ng mapagtantong kumpleto ang mga taong sinigawan niya kanina. Matalas na tingin ang ibinigay niya kay Kit. Patay malisya naman si Kit at ngiting ngiti. Damn this guy! - she thought.
Wala siyang imik at tahimik na kumakain. And everyone inside the kitchen were too loud. Except her. Di naman siya tahimik na tao. But sa tuwing naiisip niya ang kahihiyang ginawa niya ay tinutuboan siya ng hiya.
Tiningnan niya si Kit nang maramdaman niyang siniko siya nito. Pansin niya ang senyas nito kaya napatingin siya sa unahan. "Iha. . . What did you do for a living?" Rinig niyang tanong mula sa matandang kasama nila sa hapag-kainan. Nasa mid-50's na siguro ito pero napakabata pa ng mukha niya. Kit's mother, I assumed.
"Ahmm, isa po akong cartoonist tita" she replied pero mahina lang ang pagkakabigkas. Everyone stared to her. At naging alerto siya doon.
"Oh! That's Good. That's Good. "
Naging tahimik ulit siya.
The whole duration of eating session was good for Gen. None of them open the topic, sa kahihiyang ginawa niya. Kaya nakahinga siya ng maluwag ng matapos siyang kumain. Siya pa nga ang unang natapos kumain at dumiretso kaagad siya sa kwarto upang maligo.
After niyang maligo, Gen realized one thing, biglaan ~ no! Kinaladkad niya ako papunta dito but how come may mga damit ako dito?!. Binuksan pa niya ang ibang drawer at gamit pa rin niya.
Paglabas niya ng kwarto, wala ng taong nag-uusap sa living room. Wala ring tao sa ibang kwarto. Lumabas siya sa bahay upang hanapin si Kit. To kick his ass ~ maybe.
Nakita niya itong naglalaro ng volleyball sa mainit na araw. Tanging short lang ang suot nito kaya kitang kita niya ang maganda nitong katawan. Kumaway pa ito sa kanya ng mapansin siyang nakatayo malapit sa pinaglaruan. Gen, with a black aura, just stared to him blankly. And without further ado, nilisan niya ang lugar at pumunta sa dalampasigan.
Mataman niyang pinagmasdan ang mga alon sa dagat.
Ngayon lang niya naramdaman ang pag-iisa. Yes, may kasama siya, di niya maipagkakaila iyon. But it was not enough. She wanted to be cared. She wanted to cherish all this moment to the person whom she trust.
Trust?
Naalala niya. Sobrang linaw pa rin sa utak niya ang nangyari. She gives to him her full trust and then what? Iniwan lang siya. He leaves her fallen. Down. And she will never forget that heart breaking moment.
"Ang lalim ah!" Napaigtad siya ng marinig niya ang pamilyar na boses na iyon.
"God Kit! You almost give me a heart attack!"
Ngumiti lang ito sa kanya at tumabi.
"Sandali . . " wika niya ng may naalala siya bigla. "Planado mo ba to lahat? Bakit may mga damit ako dito? Huh?! Ang naalala ko, kinaladkad mo ~" natigilan siya ng makita niya ang malaking ngisi ni Kit. "What?! "
"Sobrang maldita mo talaga."
"I know! teka nga lang! Sagutin mo nga ang tanong ko!"
"Planado ang lahat. Happy?"
"At bakit--"
"Enough Gen. Why dont you just enjoy the place?"
"May trabaho akong naiwan doon. I have to work for a living Kit!"
Kit suddenly stand up. Nag-inat inat ito. "Trabaho. Trabaho. Trabaho. Iyon ba talaga ? o di mo lang ako gustong makasama?" May halong pagkadismaya ang tonong ginamit ni Kit.
"Not that way ~"
"You mean? Gusto mo talaga akong makasama?"
She was caught off guard.
"Hell no!" Agad niyang bawi. Tumayo na din siya at naglakad pabalik sa bahay.
"Gusto akong makasama ni Gen! Uie!!..." rinig niyang wika mula kay Kit. Shut up!. She murmured.
----
