[ Love Story III ] หลุมรักอำพราง พิฆาตใจนายกะล่อน

ตอนที่25.. ระยะทำใจ ToT

Telo 's story.

"เอ้ย!!! พอๆๆ ดื่มแบบนี้อยากขับรถไปเฝ้ายมบาลก่อนวัยอันควรรึไง "

"ก็ดีเหมือนกัน ฉันจะได้ไปเรียนถามท่านยมบาลด้วย ว่าถ้าอยากจะพาเพื่อนไปอยู่ด้วยต้องทำยังไง "

บัตเตอร์แยกเคี้ยวใส่ผมทันที ก่อนจะดึงแก้ววอดก้าแพงหูฉี่ในมือจากไปต่อหน้าต่อตา

หึ!! ชิส์ไม่กินก็ได้เว้ย ไม่ง้อหรอก

ผมนั่งเป็นหมาหงอยอยู่ที่นี่3วันล่ะ แบบว่ากลับบ้านก็ไม่รู้จะทำอะไร หาอะไรสนุกๆทำดีกว่านั่งหดหู่นึกเรื่องไม่เป็นเรื่อง ยิ่งคิดยิ่งมึน รู้สึกตัวเองงี่เง่าก็คราวนี้แหละ ทั้งที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อน

อีกไม่นาน1อาทิตย์แห่งการอ่านหนังสือก่อนสอบก็จะหมดลง โดยผมใช้เวลาทั้งหมดไปกับการคลายเครียดกับแก้ววอดก้าสุดโปรดปราน เพื่อนแท้ที่พูดไม่ได้แต่มันก็ทำให้หายเซ็งอย่างไม่น่าเชื่อ

"เฮ้!พี่ ขออีกแก้วดิ "

"ไม่เอาแล้วครับ ไม่ต้องนะ พอแล้ว"

ผมมองบัตเตอร์ด้วยสายตาขุ่นเคือง ขัดความสุขชะมัด!! แต่นั้นแหละขี้เกียจสู้กับสายตาเย็นๆของมัน ผมก็ต้องยอมอีกตามเคย

"อะไรของแกนักว่ะบัตเตอร์ ฉันจะกินเนี่ย มันหนักอะไรของแกห๊ะ รึว่าแกจะจ่ายให้ฉัน "

ผมแกล้งถาม น่าเบื่อ ขวางคอจริงๆเลย

"ถ้าฉันจ่ายให้ แกจะเลิกดื่มมั้ย!!"

ว้าว!!ไอ้นี่มันเล่นด้วยซะด้วย ทำเอาผมซึ้งในพระธรรมไปสองวิ

"อ้าว! ไอ้บัตเตอร์ ไอ้เทลโอ ไหงมาดื่มกันแต่หัววันเลยล่ะเนี่ย "

เสียงหนึ่งดังขึ้นหลังพวกเรา ทำให้ผมกับบัตเตอร์ต้องหันไปชายตามอง ไอ้ท่านประธานกับไอ้ซีนอนนั่นเอง โอ้ยย!!นี่มันวันซังกะบ้วยซวยซ้ำซวยซ้อนซวยซ่อนเงื่อนอะไรขนาดนี้ คนกะจะมาหาที่สงบๆแท้ๆ เจอไอ้บัตเตอร์ว่าซวยแล้ว ยังเจอไอ้สองตัวนี้อีก นี่มันวันโลกาวินาศรึไงว่ะ