[ Love Story III ] หลุมรักอำพราง พิฆาตใจนายกะล่อน

ตอนที่14.. แล้วนายจะเสียใจ

Telo's story.

ผมล้มตัวนอนพยายามข่มตาหลับ แต่ทุกครั้งแต่หลับตาลงเสียงสะอึกสะอื้นจากห้องข้างๆก็แว่วเข้ามาในหูผมทุกครั้ง

ผมทำเกินไป..ผมรู้ดี!

แต่ทำไงได้ เธอมันพวกหาเรื่องใส่ตัว

ผมคิดอย่างหงุดหงิดเดินลงไปข้างล่างมุ่งตรงไปห้องนั่งเล่น

"เออ...เห้ออ!!
วันนี้นอนนี่ก็ได้ว่ะ!! "

.
.

"จะไปโรงเรียนแล้วหรอ อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิ "

เสียงทักทายยามสาวจากยัยพี่สาวตัวดีที่วันนี้นั่งทาปากแดงแปร๊ดอยู่บนโต๊ะอาหาร

ทานข้าว!!

หึ!ผีเข้ารึไง

ร้อยวันพันปีเราเคยร่วมโต๊ะกันที่ไหน จำความได้ก็ตอนพ่อกับแม่อยู่เท่านั้นแหละ

"ไม่อ่ะ !! ฉันไม่หิว"

ผมตอบแล้วทำท่าจะเดินออกไป

"เดี๋ยวสิ !! อะไรกันนานๆทีทานข้าวกับฉันนายจะตายรึไงห๊ะ!"

เธอว่าเสียงเรียบ ทำให้ผมจำใจต้องหันกลับมานั่งลงตรงข้ามกับเธอตัดความรำคาญ

ข้าวต้มกุ้งร้อนๆถูกเสิร์พวางตรงหน้าส่งกลิ่นหอมตลบอบอวล พอผมทำท่าจะตักเข้าปากเท่านั้นแหละ เธอดันทำลายบรรยากาศซะนี่

"เดี๋ยว! ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย"

ผมโยนช้อนลงอย่างขัดใจ เสียอารมณ์ตั้งแต่เช้าเล้ย!!

เธอทำเสียงหึๆในลำคอ นี่มันไม่ตลกเลยนะ!!

"อยากพึ่งอารมณ์เสียสิ เดี๋ยวภาพพจน์ครอบครัวสุขสันต์สองคนพี่น้องเราก็จบกันพอดี "

เธอว่าอมยิ้ม
หึ!สุขสันต์จริงๆ นานๆทีผมกับเธอจะมีเวลาว่างตรงกัน อยู่บ้านเดียวกันแต่แทบจะไม่ได้เจอหน้ากันด้วยซ้ำ

"เอ้า! มีเรื่องอะไรก็พูดๆมา และหวังว่ามันคงจะเป็นเรื่องที่สำคัญพอสมกับที่เธอยอมลงทุนโดดเรียนนะ "