[ Love Story III ] หลุมรักอำพราง พิฆาตใจนายกะล่อน

ตอนที่23.. คำยินดี

"นายพาฉันมาที่นี่ทำไม "

ฉันทำหน้างง กวาดสายตามองร้านอาหารหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาที่ถูกตกแต่งภายในสไตล์ยุโรปอย่างอึ้งๆ เดาได้เลยว่าค่าอาหารคงไม่ใช่ถูกๆ ขนาดเก้าอี้กำมะหยี่ในร้าน เห็นแล้วยังไม่กล้านั่งเลย

"ฉลองไง ไม่ดีใจรึไง"

"ฉลอง!!!"

ฉันเน้นคำหน้า มองเขาตาโต

"เรื่อง.......???"

"ความสำเร็จ !!"

ยิ่งเขาพูดฉันยิ่งงง สำเร็จหรอ แล้วอะไรล่ะที่สำเร็จ ช่วยตอบทีเดียวให้มันรู้เรื่องหน่อยได้มั้ยฉันขี้เกียจต่อปากต่อคำ

และทุกอย่างก็กระจ่างขึ้นด้วยนิ้วชี้เพียงนิ้วเดียว เทลโอชี้ไปทางโต๊ะริมสุดด้านใน ร่างผู้หญิงผมสั้นน้ำตาลแดงในชุดเดรสชมพูอ่อนชัดขึ้นเข้ามาในสายตาฉัน

"หมายความว่าไง..เทลโอ!!"

"ก็คิดว่าไงล่ะ "

"อย่ามาเล่นลิ้นกับฉันนะ ความสำเร็จอะไรของนาย แล้วยัยนั่น..เอ่อ!! อันนาน่ะ เกี่ยวอะไรด้วยไม่ทราบ "

ฉันถามเร็วๆด้วยความแปลกใจ แต่ก่อนที่จะได้คำตอบ เสียงมือถือก็ดังขึ้นซะก่อน

ฉันชักสีหน้ากดรับสายตรงนั้น เอ๋!เบอร์ใครเนี่ย ไม่ยักจะคุ้นเลย!!

"ฮัลโหล!"

(สวัสดีค่ะ! นี่ใช่เบอร์พี่สายขิมรึป่าวคะ )

"ใช่ค่ะ คุณเป็นใคร "

(ฉันเป็นน้องสาวของพี่วิคเตอร์ค่ะ พี่วิคเตอร์ยังไม่กลับบ้านเลยคะ เวลถามแม่บ้านเขาบอกว่าเมื่อเช้าออกไปกับพี่ เขาอยู่กับพี่รึป่าวค่ะ พอดีเวลโทรหาแต่เขาไม่ยอมรับสายนะคะ )

ขออึ้งสองนาที วิคเตอร์หายไปหรอ?? เรื่องบ้าบออะไรเนี่ย

"เขาไม่ได้อยู่กับพี่หรอก"

(เห้อ!! หรอค่ะ แล้วพี่พอจะรู้มั้ยคะว่าเขาหายไปไหน )

"พี่ไม่รู้เหมือนกัน เอาเป็นว่าพี่จะช่วยตามหาเขาให้อีกแรง ไม่ต้องเป็นห่วง ถ้าพี่เจอแล้วพี่จะโทรบอก "