[ Love Story III ] หลุมรักอำพราง พิฆาตใจนายกะล่อน

ตอนที่2.. Crisis♡.

Saikhim's story.

แดดเมืองไทยร้อนไม่แพ้ชาติใดในโลก อันนี้ความจริง! เพราะฉันกำลังจะกลายเป็นหมูปิ้งอยู่แล้ว เว้ยยย!ไอ้น้องบ้าเมื่อไหร่จะมาเนี่ย

ฉันหย่อนก้นนั่งลงฟุตบาทข้างทางใต้ต้นไม้ใหญ่หน้า เซนเกรนตี้โรงเรียนไอ้เสียงขลุ่ย สักพักใหญ่ๆน้องชายสุดแสบของฉันก็โผล่หัวมา

"กว่าจะมาได้นะแก ไม่ให้ฉันนอนตรงนี้ก่อนเลยรึไง "

ฉันประชดอากาศก็ร้อนมดก็เยอะ เห้ยย!!

"ขอโทษ ขลุ่ยก็รีบที่สุดแล้วพี่ "
เสียงขลุ่ยแก้ตัวตีหน้าเศร้าสำนึกผิด อะไรของมันเนี่ยกลายเป็ยพวกอารมณ์อ่อนไหวง่ายตั้งแต่ตอนไหน ทำเอาฉันรู้สึกผิดอีกแล้ว

"โห้ย!เลิกทำหน้าจ๋อยได้แล้ว ฉันไม่เป็นไรมากหรอก (ร้อนมว๊าก)
เข้าไปข้างในเหอะ"

"ครับ"

เสียงขลุ่ยรับคำ แล้วจูงมือฉันเข้าไปข้างในเซนเกรนตี้

ฉันเบิกตากว้างมองไปรอบๆอย่างอึ้ง เพิ่งเคยเข้ามาที่นี่ครั้งแรกต้องยอมรับเลยว่ากว้างขวางใหญ่ตัวไม่แพ้เวนเทียร์ ชุดเครื่องแบบนักเรียนต่างโรงเรียนทำให้ฉันกลายเป็นที่สะดุดตาของทุกคน ยิ่งไปกว่านั่นถ้าจำไม่ผิดเวนเทียร์กับเซนเกรนตี้เป็นโรงเรียนคู่แข่งกัน
แต่ฉันว่าฉันไม่ได้ถือข้อนี้นะ ถือข้อโน่นดีกว่า มีหนุ่มบาสส่งยิ้มหวานให้ฉันด้วยแหละ >\\\<

"ย้ายไปอยู่กับพี่มั้ย ?" ฉันพูดลอยๆ

"อึก!!"

เสียงขลุ่ยชะงักหันมามองฉันตาโต
ฉันก็แค่ถามไปอย่างนั่นเองแหละ จะไม่ย้ายก็ไม่ได้ว่า แต่ถ้าเป็นไปได้ก็ดี เพราะง่ายต่อการดูแลของฉัน

"พี่ชวนขลุ่ยไปอยู่เวนเทียร์หรอ"

"อืม! แล้วไปป่ะล่ะ "

"เอ่อ.."

เสียงขลุ่ยอึกอักจนฉันต้องโบ้ยปัดอย่างรำคาญ

"ถ้าไม่อยากไปก็ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจ! แกอยู่ที่นี่มานาน แกคงผูกพันธ์กับที่นี่ ฉันก็แค่ถามเฉยๆ อย่าคิดมาก"