Strings Of Fate

Chapter 1 - The Notebook

"Hindi ko napansin. May pumasok kasi agad na section eh. Pero break time nila ngayon. Try mong magtanong tanong sa kanila."

Hay bakit kasi sa dinami rami ng iiwanan ko yun pa. Ang tanga mo talaga Cayenne.

No, hindi ako uuwi hangga't hindi ko nahahanap iyon!

HINDI AKO SUSUKO.

Napahinto ako saglit dahil ako ay hinihingal, nang may mapansin akong black notebook na hawak ng lalaki, binabasa niya ito habang nakaupo siya sa bench. Is that mine? How can I know it is mine?

Nagmasid muna ako ng konting minuto, sinuri ko ang features ng notebook na hawak nung lalaki. At napatunayan kong...

Akin iyon.

NO WAY. I FORGOT TO LOCK THAT DAMN NOTEBOOK.

Tumakbo ako palapit sa lalaki. I don't care who he is, and what is his name. Ang mahalaga makuha ko na itong pinakamamahal kong notebook.

"Excuse me? Ahm sa akin po kasi yang notebook." Nakatingin lang ako sa notebook habang yung lalaki ay nakatingin sa mga mata ko. No, don't look at me please. I feel awkward.

Tumayo siya at dahan dahan... niyakap niya ko... niyakap-- t-teka!

"Y-yung notebook ko po..." Wala siyang masabing salita basta nakayakap parin siya sa akin.

This is so awkward. And if he tries to bother me, I would not entertain him. Really.

Nang marealize niyang awkward na at tsaka siya kumawala ng yakap. Ibinigay niya sakin yung pinakamamahal kong notebook at yumuko.

"T-thanks!" Maglalakad na sana ako palayo nang bigla siyang magsalita.

"You are beautiful, miss Cayenne Elisha Montañez." I felt my face is going to be red and I looked away and run.

What's so beautiful about me?

Nabasa kaya niya yung buong nilalaman noon? Okay lang na mabasa yung poetry huwag lang yung iba pa. Pero he's sneaking to my notebook. That is seriously a crime. This is my privacy. And anyone who's trying to sneak out needs to be punished. I hate that man. Why would he got his interest on these damn notebook.

I felt something crazy. Kinakabahan ako. Kinilabutan ako. I don't know. I am anxious.

Tumakbo ulit ako patungong terminal. Next time I should be aware. I'll check my things before leaving. I will never leave you alone again, notebook.

Nang makauwi ako sa aking apartment ay nagsimula akong gawin ang aking mga plates. Feels like I'm going to stay overnight again.

Iniisip ko parin yung kanina. Ano kaya yung mga nabasa niya doon? Bakit pa niya binasa yon kung halatang mukhang diary naman yon? I really hate that man!

I just can't stop overthinking!

---------------------------------------------