Strings Of Fate

Chapter 1 - The Notebook

Her life is like a long distant journey, voyaging through the depths of darkness.
She felt nothing but a somber mood.

Soundtrack: Welcome To My Life - Simple Plan

—————————————————

"A penny for your thoughts, Caye." I just snapped out of nowhere when I noticed Jenny is trying to distract me from my thoughts. "Ang lalim na naman ng iniisip mo. Ano bang nangyayari sayo?"

"Nothing unusual. It is just another tiring day for me." Iniyuko ko ang ulo ko sa desk at nagpanggap na tulog. I don't usually talk a lot to my friends. And I don't have many friends. I don't want anybody distract me from what am I doing. I just enjoy being alone. And I always wanted to be alone. Hindi ko alam kung bakit sobrang kulit nitong babae na 'to.

"Ano ba yan tama na yung pagdadrama mo dyan. Samahan mo ako mamaya sa mall gumala tayo. Papanget ka nyan sige ka." I don't even care to myself or how do I look right now. Wala akong hilig sa mga make-ups. I'm just an average girl. Pero hindi ako mahilig sa girl thing. Namimili rin naman ako ng mga damit ko at kung anu-anong astigin na gamit. Pero mabilis lang. Hindi na ako yung paikot ikot na usually ginagawa talaga ng girls. Pero straight ako.

"I'd rather sleep than walk. Hindi ako nag eenjoy sa paglalakad." I'm lazy af pero I can do household chores everyday.

I just want to shut her mouth. She's very annoying.

Nang maramdaman niyang hindi ako interesado sa kaniya ay iniyuko ko nalang ang aking ulo sa desk at naghintay na matapos ang klase.

Hay. May panibagong plate na naman na gagawin.

I took Architecture because that is what I really want. But I have to face the consequences, like staying overnight or not sleeping the whole day kasi once na natulog ako ay matatambakan ako ng plate. Hindi pa nga ko tapos sa design ko. Pero kaya naman.

Kinuha ko na ang mga gamit ko at naglakad na papunta sa terminal. Inilagay ko sa tainga ko ang aking pinakamamahal na earphones.

Kinalkal ko ang bag ko, teka. Parang may nawawala.

... yung notebook ko! OMG! NAWAWALA!

Bumaba agad ako ng Jeep hangga't hindi pa nakakaalis at tumakbo ako pabalik sa aming paaralan. Sana nandoon parin. I hope. It is very important to me. I can exchange my life, huwag lang mawala iyon. It is very precious to me. That's why I am taking care of it but I am so careless.

Walang ibang nakakabasa ng notebook ko na iyon kundi ako lang. Isinusulat ko lahat ng hinaing, naging problema at mga sikreto ko sa buhay. I can't keep it to my heart kasi sasabog na ako. It became my best friend. So I decided to write everything what is on my mind. It actually helps when I have... no. Nevermind. It's too early for it.

Nanlumo ako nang wala akong natagpuan na black notebook sa aking desk. Nasaan ka na? Pati ba naman ikaw mawawala sa akin? Tumakbo ako sa labas, lumingon lingon. Ngunit wala akong nasumpungan.

Nakita ko yung kaklase ko na naglalakad pa lang pauwi.

"Bryce! May nakita ka bang notebook sa desk ko?"