Romancing The CEO

chapter 2

"Nak magpakabait kayo Kay Lola ,mawawala na naman ako rito pero babalik din naman ako pagkatapos nang isang buwan"pag papaalala ko sa saking mga anak.babalik na kasi ako sa manila upang atupagin ang pinatayo Kong karenderya doon at laking pasasalamat ko dahil araw araw nauubos ang aking paninda.

"Mamae,bakit di mo nalang kami doon dalhin para makita naman naming yong pinatayo mong karenderya diba via"baling ni Red sa kanyang kapatid .Red  is turning 8 while via is turning 5.

"Opo nga mamae.miss na miss ka naming"bulol bulol nitong sabi kahit na mag limang taon na.
If clent only knew na natupad na ang pangarap naming mag kaanak nang Babae sigurado akong matutuwa siya.

At sigurado ako na magkasama kaming pinapalaki ang dalawa naming anak.pero hindi, sinara ko ang mga pangarap namin.

"Mamae bkit ho ikaw iyak?"tanong ni via habang pinupunasan ang luhang lumalandas sa pisngi ko.

Ngumiti ako sa kanya.Via is sweet hindi gaanong mature mag isip gaya nang kuya niya.dahil si Red ang ugaling magkatulad sa papa niya.napabuntong hininga ako nang wala sa oras.

"I miss your papa baby."pag aamin ko nang totoo kasunod nang paglandas na naman nang mga luha ko.

Naramdaman ko na man si Nana na hinahapuhap ang aking likuran"Mae mas masakit pag inaalala mo ang iyong nakaraanna, tahan na."pagpapakalma saakin ni nana.,ang. Lola ko.

"San po pala si papa mamae?"inosenting sagot ni via samantalang si red ay nakikinig lamang.hinawakan ko na lamang ang pisngi ni via.
"Nak paalis na ang barkong sasakyan ni mama.tandaan ang habilin ko ha.wag kalimutang-"

"Inumin ang vitamins"magkasabay nilang dugtong sa sasabihin ko sana.satuwing nakikita ko sila ay na wawala ang problema ko.

"Pero MaMae,bakit di kami pwedi doon ni Via"muling pagtatanong ni red.hinawakan ko ang dalawang balikat niya"nak,hindi sa hindi kayo pwedi doon.Alam mo na mang may sakit si via at pawisin pa diba?"pag explain ko sakanya.
Tumango lamang siya bilang pagsang ayon sa sinabi ko.

kaagad ko na man siyang dinampian nang halik sa pisngi at niyakap."ang laki laki mo na nak"nangingiyak Kong sabi sa kanya."at ang gwapo mo pa"nakangiti Kong sabi pero kahit anung pilit Kong di  maluha ay di ko magawang Labanan ito.
"Magpakabait ka,alagaan mo si via sa school ha tulungan mo si nana
At ang-----

"I hate seeing you like this mom,would you please stop crying"putol nito sa sasabihin ko habang pinupunasan niya ang aking luha.

"Hali nga kayo rito mga anak e hug niyo si mama bigyan niyo siya nang power hug OK baby ?"baling ko Kay via na nakangiti.

"Okay!"magkasabay nilang niyakap saakin at pinag pupugpug ako nang halik well, except red na nakatayo lamang at tiningnan kami pagkatpos nang yakap na ibinigay niya.

Nagpaalam narin ako Kay mama at hinabilin na wag siyang mag papagod.I sigh nang makaupo na ako rito sa loob nang barko.

Si clent kaya?natupad niya na kayang maging seaman?
Inilabas ko na lamang ang litrato niya mula saaking pitaka at tingnan ito.

Kahit kaylan hindi humupa ang pagmamahal ko saiyo kahit di tayo magkasama.
At kahit kaylan hinding hindi iyon mangyayari..
Clent asan kana?

Two days din ang byahe nang barko papuntang manila di katulad sa eroplano na isang oras at mahigit Kalahati lamang.

Nasa arrival area na rin ako nang mahagip nang mga mata ko ang isang naka uniporming lalaki.nakasuot ito nang Capitan suit  nang barko naka side view ito pagkasunod ay tumalikod na rin paalis.

Biglang bumilis ang pintig nang aking puso  hindi ako pwedi magkamali.
Agad Kong iginalaw ang aking mga paa para sundan siya.

"Clent "tawag ko kahit sumisikip ang dibdib Ko
"Clent"tawag ko pa pero wala na, nawala na siya sa paningin ko.

Biglang umulap ang aking mga mata.gusto ko siyang mayakap gusto ko siyang makita pero bakit ayaw makisama nang tadhana.?

"Clent"I muttered between my sob.