Rosie

Hoofdstuk 3: geen interesse

Het was aan het einde van de middag toen haar moeder thuis kwam van haar werk. Ze was een journaliste voor een jeugdzender en was soms hele weken weg. Maar vandaag maar een dag.  "Hoi mam" riep Rosie vanaf de bank. "Hoi Rosie" riep haar moeder terug. "Ik ga nu pizza's bestellen". Rosie grinnikte. Dat deed haar moeder altijd als ze zag dat Rosie nog niks klaar had gemaakt als ze thuis kwam. Wat redelijk vaak gebeurde.
Toen haar moeder had besteld kwam ze bij Rosie op de bank zitten. Haar moeder was een slanke, vrij lange vrouw. Al leek dat natuurlijk omdat ze zo slank was. Ze had lang, golvend kastanje bruin haar. Wat precies het zelfde was als dat van Rosie, als ze het tenminste niet stijlde.
" mam...." Zei Rosie terwijl haar grijns steeds groter werd. "Wat" zei haar moeder geïrriteerd. Zoals ze meestal reageerde als Rosie iets zei.
Rosie dacht nog steeds dat het kwam doordat haar vader bij haar weg was gegaan. Ook al was dat al voordat Rosie was geboren. Dus al 17 jaar geleden.
"Ik heb een afspraakje". "Met Mats?" Zei haar moeder terwijl ze de post bestudeerde. Rosie raakte er een beetje geïrriteerd van maar probeerde het niet te laten merken. "Nee, met een nieuwe jongen bij ons op school. Hij heet Mason en hij zit in een bandje. Hij heeft me gevraagd of ik zaterdag naar de repetitie kom kijken". Zei Rosie nog steeds enthousiast. "Het boeit me niet wie hij is, en je gaat die avond gewoon naar huis en gaat niet met hem mee naar huis".  Natuurlijk boeide haar moeder het niet wie het was, had ze kunnen weten. Ze had het andere ook wel een beetje verwacht, maar ze zag wel wat er gebeurde...  "Ja mam, tuurlijk niet meteen de eerste keer dat ik hem zie". "Het kan snel gaan..." Zei haar moeder. De deurbel ging. "Ik ga wel" zei Rosie. Ze pakte het geld van de tafel en liep naar de deur en deed hem open, pakte de pizza's aan en gaf het geld.
Ze had eigenlijk helemaal geen honger, haar buik was gevuld met vlinders. "Zullen we er eentje doen en de andere invriezen?" Vroeg ze aan haar moeder. "Hoezo? Niet z'n honger?" "Nee niet echt, en ik wil vroeg naar bed want ik ben moe".
"Nou, okee dan". Zei haar moeder een beetje teleurgesteld. Ze hield zo van pizza's.
Even later ging ze douchen en naar bed. Ze keek nog even of ze een berichtje had van Mason, en dat was zo; "Hey, oké. Ik zie je zaterdag. Morgen ben ik er niet. X Mason.
En natuurlijk sloeg haar hart weer een slag over. Ze begon het nu al irritant te vinden.