My best friend (H.S GW16)

Παρτ 19

"Ελιζαμπεθ,ειπες οτι με εχεις φωτογραφια μεσα σε εκείνες τις πιτζαμες ;"ρωτησε και αρχιςα να σκάω στα γέλια.
"Ο,ναι το ειπα"

Με κοιταξε,και στο προσωπο του ειχε σχηματιστεί ενα ηλιθιο χαμογελο που ΘΕΕ μου το ειχα λατρέψει.Ο τρόπος που τα λακακια του εμφανιζόταν καθε φορα,με εκανε να σκέφτομαι τι ωραια θα ηταν να αφήνω ενα σορό φιλια πάνω τους αλλα η λογική με συνέφερε.Πριν το καταλαβω αρχισε να τρέχει επάνω φωνάζοντας "ακομα τον ίδιο κωδικό εχεις στο κινητό σου;"
Τοτε συνειδητοποιήσα οτι δεν ειχα πάνω μου το κινητό και το ειχα αφήσει στο κομοδίνο να φορτίζει.Αρχισα να τρέχω απο πίσω του οσπου τον έφτασα.Πηδηξα επάνω του και γατζωθηκα στην πλάτη του.Εκεινος επιασε το κινητό μου και κάθησε στο κρεβάτι.
"Θα την σβήσεις;"ρωτησε ευγενικά και του το πηρα απτά χέρια προσεχτικά.Η διαθεση του ειχε αλλαξει και με κοιτούσε καπως συνεσταλμένα.
"Εμμ ισως"γέλασα και κάθησα διπλα του.Τα ματια του με κοιτούσαν επίμονα και ύστερα το βλέμμα του επεςε στο πάτωμα.Ενας αναστεναγμός ξέφυγε απο τα χείλη του.Απλωσα το χέρι μου και το τοποθέτησα στο μάγουλο του,εκεινος εγυρε στο άγγιγμα μου και ολα μου μεσα κατέρρεαν.
"Εγινε κατι;Τι απότομη αλλαγή ηταν αυτη;"ρώτησα
"Εμ οχι τιποτα απλα κατι σκέφτηκα"γέλασε και σηκώθηκε όρθιος.
"Τι αλλο ψώνισες ;"σήκωσε το φρύδι και ενα πονηρό χαμογελο απλωθηκε στο ομορφο προςωπο του καθώς επιασε τις σακούλες της Victoria secret.Εκρυψα το προσωπο μου μεσα στις χούφτες μου ετσι ωςτε να μην δει το κοκκίνισμα και γέλασε πνιχτα.
"Τι εγινε Ελιζαμπεθ γιατι κοκκινισες,ισως θα μπορούσες να μου δείξεις για σου πω την γνώμη μου σαν αγορι,το καλυτερο θα ηταν να σε έβλεπα να τα φοράς κιόλας"
"Χαρρυυυυ!"φώναξα οσο πιο άγρια μπορουςα να το προφέρω αλλα δεν ηταν και τοσο αξιόλογη προσπάθεια.

Οταν άκουσα την ντουλάπα να ανοίγει πετάχτηκα όρθια και τον ακολούθησα
"Βγες γρηγορα απο εκει!"
"Μα γιατι ειμαι περίεργος "
"Χαρρυ δεν ειναι αστείο!Ντρεπομαι!"
"Εμενα;Ελααα τωρα Λιζ με ξερεις χρονια,να μην αναφαιρω το οτι εχω ξαναμπεί μεσα σε αυτην την ντουλάπα για να σε ντυς.."
"ΧΑΡΡΥ ΜΗΝ!"τον επιαςα απο τον αγκώνα και τον τράβηξα εξω.
"Δεν θελω να μου θυμίζεις εκεινη την νύχτα,στο εχω ξαναπεί!"
"Ναι εχεις δικαιο,απλα αναρωτιεμαι αν ο γκόμενος σου το ξερει.."
"Να μην σε νοιάζει,και μιλα καλύτερα!"
"Γιατι;Τι ειπα;Μια ερώτηση εκανα.Παντως εγω στην θέση του θα ήθελα να το μάθω.Αντι να με παραμυθιάζεις με διαφορά!Αληθεια τωρα;ΗΡΘΕΣ στο σπιτι ξεράσεις και έπεσες ξερή;"άργησα να καταλαβω οτι αναφερόταν στο ψέμα που ειπα στον Ράιαν,γυρισα το βλέμμα μου σε αλλη κατευθεινση και ύστερα τον κοιταξα.
"Σχέση μου ειναι εγω αποφασίζω πως θα την χειρηστω!Παντως θα ήθελα πολυ να μάθω που τα έμαθες εσυ ολα αυτα;!"
"Η κοπελα μου το έμαθε απο τον Ράιαν "
"Το πήδημα σου τωρα εγινε και κοπελα σου;"τσίριξα
"Ναι υπαρχει κάποιο πρόβλημα με αυτο;!"σήκωσε το φρύδι.
"Απολύτως κανενα!"
Βαριές ανάσες θυμού και αγριοκοιταγματα πεφταν.Ηταν λες και κρατούσαμε 1ος λεπτού σιγή .Στο τελος βγήκε απο το δωματιο λέγοντας καληνυχτα και έτρεξα πίσω του.
"Θα φυγεις;"τον ρώτησα ψιθυρίζοντας.Οςο και να μαλωσαμε δεν ήθελα να φυγει ηταν μια τραγική μερα για εμενα και φοβόμουν μονη σε ενα τεράστιο σπιτι.Τα βήματα του σταμάτησαν αλλα δεν γύρισε να με κοιτάξει.
"Γιατι;"ψέλλισε
"Δεν θελω να μείνω μονη μου,φοβαμαι"τραυλισα και τελικα γύρισε.Με πλησίασε και με πηρε απο το χέρι κατευθεινοτας με στο κρεβάτι,με το αλλο του χέρι εκανε περα τα σκεπάσματα και με έβαλε απο κατω,εκανε τον γύρο του κρεβατιού και μπηκε και εκεινος,με μια κίνηση του με επιασε και με έφερε στο στήθος του "σε ευχαριστώ"ψυθίρισα και έκλεισα τα ματια μου.
"Καληνυχτα Λιζ "ειπε με τον ίδιο τόνο και χαμογελασα.Το να κοιμάμαι στην αγκαλιά του ειναι οτι πιο ομορφο.Οσο και να μαλώνουμε βαθιά μεσα μου ξερω οτι δεν θα αντεχα χωρις εκείνον διπλα μου.

Λιγο μικρο αλλα θα βάλω και αλλο σύντομα 😁❤️