Starting Over Again | Completed √

14

Kinain ko naman yung pagkain. Choosy pa ba ako, eh si Thomas na nga yon?

Ako: In fairness, masarap ha.

Thomas: *smiles* Ako pa ba, hindi sasarap luto ko? Imposible naman yata.

Ako: Yabang naman neto, kala mo kung sinong chef.

Nagkaron ng awkward na silence pagkatapos kong sabihin yun. Siguro masyado kaming naging komportable sa isa't isa for a moment. Pero alam niya na yung boundaries at limitations niya ngayon. Tulad nga ng sabi ko, hindi na kami tulad ng dati.

Ako: *clears throat* Uhm, yung sa baking place pala ni Arra,--

Thomas: Arra?

Ako: A-arra, y-yung girlf-friend mo.

Thomas: Ahh. Hindi mo na kailangan asikasuhin yun.

Ako: Huh? Bakit naman?

Thomas: Arra asked me to move out. She wanted us to live in New York.

Ako: Ahh, so hindi na tuloy yung resto?

Thomas: I refused to go with her. I'll just stay here in the Philippines and continue our business. Hindi naman pwedeng basta-basta ko na lang iwan yung resto na to. Eto na rin yung buhay ko eh.

Ako: So pano yan? Si Arra lang yung aalis?

Thomas: Oo. Di ko rin alam kung itutuloy pa namin yung relationship namin. Ang gulo niya eh.

Hindi ko alam kung matutuwa ako o malulungkot sa sitwasyon ni Thomas ngayon. Oo, magkakaron ako ng pag-asa sa kanya. Pero malungkot naman siya dahil iiwan siya ni Arra. Hay, ewan.

—

Ilang araw din yung lumipas na mas lalo kami naging close ni Thomas. Nandito ako sa ancestral house nila ngayon para i-measure na at ayusin na yung mga gagawin sa bahay nila. Nasa kwarto pa si Thomas dahil maaga pa. Kasama ko yung engineer at yung ibang mga tao na gagawa dito.

Manang Rosing: Ma'am Ara, gising na po si Sir Thomas. Pababa na po siya. Breakfast na po kayo. *smiles*

Ako: Ay sige po, thank you Manang.

Sakto, nasa ladder ako ngayon at sinusukat yung ceiling sa sala nila. Nasa tapat lang ng hagdan yung sala kaya makikita ko si Thomas bumaba.

Inayos ko yung damit ko at yung buhok ko bago bumaba si Thomas. Nasa hagdan na si Thomas habang kinukusot yung mata niya. "Good morning," HUWAAAT OMG ANG GWAPO NG BOSES NIYA. Okay kalma. (a/n probably lahat ng tao ganon reaction pag nakita si thom bagong gising amirite hahahaha kbye)

Ako: *smiles* Hi, good morning.

Dumaan siya sa likod ko pero pagka-hakbang ko pababa sa ladder, nadulas ako at nasalo ako ni Thomas.

Nagkatitigan kami nang matagal hanggang sa tinawag kami ni Manang.

Manang Rosing: Ma'am, Sir, ready na po yung breakfast. Punta na lang po kayo sa kusina.

Thomas: O-okay, Manang. Susunod na lang po kami.

Binitawan na ako ni Thomas at pumunta na siya sa kitchen para mag-breakfast. Shems. Kainis naman! Sinampal-sampal ko yung sarili ko para bumalik sa katinuan.

Ako: Victonara, behave. Behave lang.

Dumiretso na ako sa kitchen at sumabay na ako kay Thomas kumain.