Starting Over Again | Completed √

9

(A/N: Warning. Extreme feelings ahead, hehe)

ARA

Late na ako nagising dahil napagod ako kagabi. Mga 1 pm na rin. Nag-check ako ng phone ko if may reply na si Thomas about dun sa ni-revise ko. Aaand ayun! Meron nga. Yiiiieeeee the feels hehehe. Joke. Victonara, behave. BEHAVE.

1 message received 2:27 am

From: Thomas Torres

Just saw your revision. Still not working. Sorry.

Huh? Bakit naman? Inayos ko naman na. Hay. Ano ba yan. Okay naman na ah? Siguro uulitin ko na lang. Taray ah, ang taas na ng standards ni Thomas ngayon.

So, I decided na mag-brunch muna bago ko i-revise na naman yung sa restaurant ni Thomas. Lumabas ako ng condo at pumunta sa karinderya at kumain ng tapsilog.

3 pm na rin ako nag-start ng pag-rerevise. Sobrang dami kong ginawa at iniba doon. Para naman mapa-oo ko na si Thomas. Wow, parang 'yung panliligaw ko lang dati? Charot.

a few moments later...

HAAAAY!!!! Di ko pa tapos!!!!! Nasa Dining Area pa lang ako at hindi ko maayos yung kitchen. Paulit-ulit na ako dito para ma-perfect ko pero wala parin!!!! 10 pm na at gustong-gusto ko na matulog -_- Pero hindi. Kailangan ko to. Kailangan ko to para kay Thomas. Ayoko nang ma-disappoint siya. 

another few moments later...

Tapos na rin etong revision ko! Wooooo!!!! Time check? It's  12 am! Tae, gustong-gusto ko na matulog. 

KINABUKASAN...

Pumunta ako sa restaurant ni Thomas ng 6 am. Alam kong nadoon na siya. Wala na siyang takas ngayon. :-)

*restaurant*

Ako: Nandyan si chef?

Manong Guard: Yes ma'am. Nandoon po siya sa loob.

In-escort ako ni Manong at nakita ko nga si Thomas nagkakape at nagbabasa ng dyaryo niya.

Ako: Hay! Sa wakas, naabutan din kita. *smiles* 

Saad ko at lumapit sa table niya.

Ako: Hi. *smiles*

Thomas: Wala pang 7 o'clock ah.

Ako: Kase tumawag ako sa'yo, hindi ka naman sumasagot. Tumawag naman ako sa bahay niyo, pero sabi ni Manang, umalis ka na raw. So naisip ko, dumiretso na lang ako dito. Wala pa akong tulog kaka-revise nito.

Tumayo si Thomas at para bang nilalayuan niya ako at papunta na siyang kitchen nang bigla ko siyang pinigilan.

Thomas: Uhm, thanks for coming here all the way, you didn't have to bother. Pero kela Jeron mo na lang ipakita.

Ako: Pwedeng ikaw na lang? Para maka-tipid tayo sa oras? Tsaka, ikaw rin naman 'yung may final say, di'ba? *puppy face*

Napa-bugtong hininga si Thomas at kinuha yung revision ko sabay diretso sa office niya. Sinundan ko lang siya pero iniwan niya yung revision sa office niya at pumunta na sa kitchen.

Thomas: Alam mo, next time, pwede naman i-email na lang sa'kin para hindi ka na pumupunta dito.

Ako: Okay lang, ang tagal na rin naman natin hindi nagkita eh. Simula ng huli tayong nagkita, hindi pa kita nakakamusta. Ang laki na ng pinagbago mo.