Bana yıldızlar ile dolu bir gökyüzünü anımsatıyor. Islak gözlerle baktığım, parlak ayın bulanıklığını. Kalbimde yeşeren o minik ışığı, ve bir nefes ile sönüşünü. İnanmıştım değil mi? Çocukça hayallerim ile oluşan küçük kalbim ile inanmıştım. Kalp atışlarım hızlandı. Orman, geceleyin daha korkutucu oluyor. Gölgeler dans ediyor, kolların arasında olmak istiyorum. Seni hep çekici bulmuştum. Ben, düşmek istemiyorum. Kendimden uzaklaşıyorum. Kendimi Okyanus'lara atıyorum. Kendimi öldüyorum.
Şey uhm, ben özür dilerim. Saçma ve belki gereksiz bir bölüm oldu. Belki de düşerken ağlamak yerine, yeniden ıslak gözlerimle geceye bakmalıyım. Belki de ritme ayak uydurmalı, nefes alabilmemi sağlamalıyım. Nefeslerim acı veriyor. Kansız Kalbime bir kazık batıyorlar. Akan şey kan değilde, göz yaşı oluyor.
Ben,
Üzgünüm.
