KABANATA 24

31 1 0
                                    

-SMP-



Stef's POV)


Sa loob ng mahigit dalawang linggo, para akong Robot.


Nagtatrabaho ng wala sa sarili. Walang gana sa lahat.


Hindi parin nagtetext si Matthew. Tinext ko siya nung nakaraan. Pero walang reply.. Saya diba???


Nakahiga ako ngayon sa kama. Mahapdi ang mata ko.


Wala na ata akong ibang libangan kundi ang umiyak.


Nasa tabi ko ang mga pictures namin ni Matthew. Ang sayasaya namin doon.


He used to care about me.


Namimiss kona ang pangungulit niya...


Ang sweetness niya..


Ang pagiging protective niya...


Lahat lahat namimiss kona!


"Shit naman! kelan ba titigil tong luha na to???!" pinunasan ko ang pisngi ko.


Dapat masaya ngayon eh.


Pero ako lang mag isa.


11:59.


Ngumiti ako ng malungkot.


One minute to go before CHRISTMAS.


Kausapin ko kaya siya? Hinayaan ko siyang hindi magparamdam dahil gusto kong makapag isip siya at makapag palamig..


Siguro naman makakausap kona siya diba? Puntahan ko kaya siya sa Room niya?? Baka andyan lang siya.


Tama!


Naka short shorts lang ako at itim na sando.


Dyan lang naman ako sa kabila. Hindi na ako magbibihis...


Nag ring naman ang cellphone ko.


Nagtext si Mommy Line!


Mommy Line:

Merry Christmas Sweetie! Punta kayo dito oo nga pala, Iha pakipuntahan nga si Rage.

Tinatawagan ko siya pero nakapatay ang cellphone. Sabay na kayong pumunta dito.


Sakto! Para makausap ko siya! Yes!!!!!!!!


Nagmamadali akong lumabas ng Room. Ngayon ay nasa tapat na ako ng pintuan ng Room niya.


My Knight (de la Vega Brother's)Where stories live. Discover now