Πρόλογος

1.5K 88 3
                                    

Το νεαρό αγόρι περπατούσε παράλληλα της θάλασσας. Μπορεί να ηταν χειμώνας και να είχε κρύο όμως λάτρευε την θάλασσα, κάθε φορά που άκουγε το θαλασσινό νερό να σκάει πάνω στο βράχια ένιωθε λες και δεν υπάρχει τίποτε αλλο στον κοσμο... Μόνο εκείνος.

Τα κάστανα μαλλιά του είχαν σηκωθεί απο τον πολύ αέρα και είχε "κρύψει" τα χέρια του στις τσέπες της σοκολατί καπαρτινας του.Ο κρυος αέρας διαπερνούσε το χοντρό ύφασμα του τζίν παντελονιου του και τα ροζ σαρκώδη χείλη του είχαν σκάσει απο το πολύ κρύο... όμως δεν τον ένοιαζε.

Η ωρα είχε παει 10 το βράδυ και ο ουρανός ηταν γεμάτος με σύννεφα. Θα έβρεχε. Αλλά εκείνος συνέχιζε να περπατάει ξέγνοιαστος, δεν τον πείραζε η βροχή. Δεν τον τρόμαζε το νερό. Ούτως ή άλλος δεν ήθελε να πάει πισω στο σπίτι του. Δεν έχει κάποιον να τον περιμένει, ηταν καινούργιος σε αυτή τη πόλη. Είχε αφήσει τα πάντα πίσω του, ήθελε μια καινούργια ζωή. Ηθελε να ξαναγράψει την ιστορία του και για να το κάνει αυτό έπρεπε να τους αφήσει ολους να φύγουν.Και το έκανε.

Βάδιζε μόνος του προς ενα καλύτερο μέλλον. Χωρίς δράματα και στεναχώριες. Χωρίς θανάτους και αρρώστιες. Του δόθηκε η ευκαιρία μιας καλύτερης ζωής και δεν τη σπαταλήσει.

Γεια σας🙌🙋🙌.... Αυτή είναι η πρώτη ιστορία που γράφω και ελπίζω να σας αρέσει.(😁) θα το εκτιμουσα εαν μου λέγεται τα λάθη μου ώστε να μπορέσω να βελτιωθω.Επίσης θα ήθελα να πω οτι αμα είστε ομοφοβικοι αυτή η ιστορία δεν είναι για εσάς ❤.Εμμ... Αυτά ήθελα να πω οπότε τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο

Hold Me Tight (BoyxBoy)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant