Brason

293 19 2
                                    

Jason zat op zijn bed. In zijn handen had hij een baksteen. En niet zomaar een baksteen. Het was dé baksteen. De geweldige baksteen. De baksteen die zijn hoofd had geraakt in Kamp Jupiter. Toen had hij het gelijk door gehad. Hij moest het uitmaken met Piper en een leuk leven gaan leiden met Baksteen. Maar hij had het nog niet uitgemaakt. En nu was het al twee weken na de oorlog, en nog steeds had Jason zijn liefde voor Baksteen niet bekend gemaakt. Hij stond op en liep naar Piper toe.
"Hey Piper, ik moet je wat zeggen." zei hij.
"Wat dan?" vroeg Piper.
"Ik maak het uit."
"Waarom!?"
"Omdat ik nu van Baksteen houd." zei Jason en hij haalde Baksteen te voorschijn. "Is ze niet mooi?"
"Jij bent de stomste idioot die ik ooit heb ontmoet!" riep Piper en boos liep ze weg.

Die nacht:

Piper liep zachtjes haar gebouw uit, richting gebouw 1. Ze vond het zo stom dat Jason het had uitgemaakt. Ze wilde hem iets aandoen. Ze wilde wraak. Piper deed de deur open van Jasons gebouw. Ze keek rond en zag Baksteen liggen. Langzaam liep ze ernaar toe, terwijl ze probeerde Jason niet wakker te maken. Dat lukte. Ze pakte Baksteen op en liep ermee naar Jason. Toen riep Piper keihard: "Dit is omdat je het hebt uitgemaakt." En ze sloeg Jason met zijn eigen Baksteen.

Wat vonden jullie ervan? Alsjeblieft comment!!
~Foxy

PJO/HOO Headcannons and Oneshots (Dutch) (Complete)Where stories live. Discover now