MAFYA

M•Bölüm 4•

Multimedia : Asu Asya
İyi okumalar :-)

Galiba ölüyorum. Biri beni tutsun diyeceğim de zaten yataktayım. O bana her saniye yaklaştıkça benim kalbim daha da hızlanıyor. Öpse kalbim çok kan pompalamaktan duracak galiba. Ahh. Sıcak nefesini dudaklarımın üstünde hissedebiliyorum. Onu itmem gerekiyor yoksa öpecek.Ama kollarımı kaldıramıyorum.Sanki kollarım 300 kilo ve ben küçük bir kız çocuğuyum.Lanet olsun!!

Bir yanım 'Öpsün ne olacak ki sanki', diğer yanım ise 'Hemen onu it . İlk öpücüğünü seni kaçıran bir mafyaya mı vereceksin. Hem o bir mafya sadece bir öpücükle durmaz daha fazlasını ister. Anladın sen beni!' deyip göz kırptı. Aman Allah'ım gerçekten doğru söylüyor. Hemen ondan kurtulmalıyım.

O korkuyla onu öyle bu ittim ki yanıma düştü. Onu iter inmez doğruldum ve kapıya koşup kulpunu çevirdim. Ve tabiki önümde iki tane kasları haddinden büyük adam çıktı. Hemen arkamı dönüp yatağa baktım. Baran öyle bir sırıtıyor ki haince , sapıkça her türlü şey var sırıtışında. Sonra bakışları bacaklarıma kaydı. Ve sırıtışı daha da büyüdü. Bende bacaklarıma baktım. Şort giyiyordum. Hemde dizlerimin iki karış üstünde. Ne amaçla şort giydim ki ben. Kafamı Baran ' a çevirdim. Yataktan kalktı ve yanıma geldi. Gözlerini benden yani bacaklarımdan ayırmadan kapıyı kapattı. Ne yani fiziğin güzelse bacaklarıma bakmak mı zorundasın. Bedenini bana çevirdi ve yaklaşmaya başladı. Bende geri adım atmaya başladım. O ne zaman bana doğru adım atsa ben geri adım atıyordum. Sırtım duvara temas edince ağzımdan bir '' Lütfen!!'' çıktı. Baran durakladı. Gözümden bir damla yaş düştüğünde arkasını dönüp kapıya ilerledi. Elini kapı kulpuna koyup bana baktı. Gözlerimin içine bir saniye baktı. Ahh. O bir saniye içinde gözleri o kadar çok duygu barındırıyordu ki! Tam olarak hangisi bilmiyorum ama ben onun gözlerinde duvarın kenarına sinmiş , savunmasız bir erkek çocuğu gördüm. Aslında kötü olmayan ama kötü olmaya mahkum edilmiş bir erkek çocuğu. O kötü değildi. Ama kötüymüş gibi davranıyordu. Sen kimsin Baran Barut? Gerçekte sen kimsin? Beni düşüncelerimden ayıran gözlerini gözlerimden çekip arkasını dönmesi olmuştu. Kapıyı açtı ve gitti. Arkasında şaşkın ve üzgün beni bırakarak gitti. Bir süre ne yapacağımı bilemedim. Onun gözlerinde gördüklerimle üzülüp ağlasa mıydım? Yoksa gitti diye sevinip gülse miydim? İkilemde kalmıştım. Ne yapacağımı bile bilmiyordum. Kalktım ve yatağa sırt üstü yattım. Düşündüm. Sadece düşündüm. Çok uykum vardı ve ben uyumak istemiyordum. Ama yorgun bedenim direnmeyi bıraktı ve kendini uykuya teslim etti.

_____

Bir yatak odasındaydım. Oda benim en sevdiğim renk olan gök mavisi ve beyaz mobilyalarla doluydu. Bir tane de beşik vardı. Lacivert rengindeydi. Beşiğin içinde en fazla iki aylık bir erkek çocuğu uyuyordu. Çocuk garip bir şekilde Baran ' a ve bana benziyordu. Aslında benzetme yeteneğim hiç yoktu. Nasıl benzettim bilemiyorum. En fazla bir santim olan saçları kahverengiydi. Yine garip bir şekilde burnu bana dudakları ise Baran ' a benziyordu. Uyuduğu için gözlerinin hangi renk olduğunu bilmiyordum ama gözlerinin biçimi yine bana benziyordu. Bir kaç dakika sonra çocuk kıpırdamaya başladı. Sanırım uyanıyordu. Bir kaç saniye kıpırdandıktan sonra ağlamaya başladı. Ama öyle bir ağlıyordu ki sanki gök gürlüyordu. Doğruldum ve beşiğin yanına gittim. Erkek çocuğunu kucağıma aldım ve omzuma yatırdım. Çocuk sustu. Gözlerini açtı. Gözleri tıpkı benim gibi maviydi. Ben " Hadi uyu bebeğim. Hadi uyu aslanım. Annenin uykusu var oğluşum. Eeee eee eee eee " diye ninni söylüyordum. Kesin uyku sersemliğimle kendim sallamışımdır. Ben uyuduğunu sanıp beşiğe yatırınca tekrar ağlamaya başladı. Bu sefer yarı kapalı gözlerimle yatağa ilerledim. Orada yatan Baran ' ı dürtmeye başladım. Aynı zamanda da ismini söylüyordum. Baran "Hııı. Noldu? " diye garip sesler çıkarmaya başladı. En sonunda üstüne atladım. Sonunda uyanıp beni altına aldı. Baran "Neden üstüme atlıyorsun aşkım?" dedi imalı sesi ile. Bazıları rüyada bile değişmiyor işte. Ben"Uyanmıyorsun. Bebeğimiz uyandı ve (Esner)bakar mısın diyecektim. Uyumadı da." dedim uykulu sesimle. Baran "Tamam benim güzeller güzeli karım."  dedi ve dudağıma bir öpücük kondurdu. Ardından üzerimden kalktı ve beşiğe ilerleyip bebeği kucağına aldı. Sallarken yüzünü buruşturdu. Burnunu çocuğun poposuna yaklaştırdı ve anladı. Altını doldurmuştu. Söylemek için arkasını döndü ancak benim uyuduğumu görünce kendisinin değiştirmesi gerektiğini anladı. Bebeği bez değiştirme yerine koyup kullanacağı eşyaları çıkardı ve özenle bebeğin altını değiştirdi. Ve kolaylıkla uyuttu. Bebeği beşiğine yerleştirdi ve yatağa yol aldı. Benim yanıma yattı ve dudağıma minik bir öpücük bıraktı. Bir süre beni izledikten sonra o da kendini uykunun güvenli kollarına bıraktı.

____________

Yataktan şaşkınlıkla kalktım. Önce nerde olduğumu idrak edemedim. Sağıma ve soluma baktım. Hala kaçırıldığımda yatırdıkları yataktaydım. Ve tabiki yanımda beni kaçıran adamla birlikte...