Love lessons

Love Lessons 17

Your always on my mind. 24 hours at day, 7 days a week.

Ik wordt wakker in een onbekende kamer en ik kijk in paniek om me heen. 'Eindelijk je bent wakker,' zegt een stem.

' Waar ben ik? Wie ben je? Waarom ben ik hier?' begin ik te ratelen.

' Calm down babe,' zegt de stem.

' Dont call me like that,' sis ik vol afschuw.

' O ja alleen Sal mag je zo noemen toch?' zegt hij grinnikend waardoor ik nog bozer wordt.

' Als ik hier uit komt ruk ik je tanden eruit idioot,' snauw ik hem toe. Hij begint te lachen.

' Inderdaad, Als je eruit komt,' zegt hij met de nadruk op als waardoor ik terug deins. Het valt me nu pas op dat ik niet vast gebonden of dat soort shit zit. Ik sta op uit het bed waar ik op lag en loop naar de persoon toe doe overduidelijk een jongen is.

' Dus ga je me nog vertellen wie je bent?' vraag ik ongeduldig terwijl ik naar hem toe loop. Het is heel donker in de kamer dus ik kan zijn gezicht niet goed zien.

' Even denken... Nee,' zegt hij en er verschijnt een grijns op zijn gezicht. Hij zet een stap naar mijn richting waardoor ik een stap naar achter zet. ' Ben je bang voor me kleine?' vraagt hij en aan zijn stem te horen vind hij dit heel erg grappig.

' Nee,' zeg ik maar mijn stem verraad me. Hij begint te lachen waardoor ik mijn ogen rol.

' Je kan echt niet liegen,' mompelt hij.

' Echt wel!' zeg ik beledigt.

' Wat jij wil babe,' zegt hij onverschillig ik zucht en laat me op het bed vallen.

' Wat moet je eigenlijk van me?' vraag ik om de stilte die ontstaan was te verbreken.

' Tja dat is voor jou een vraag en voor mij een weet,' zegt hij en ik vermoed dat hij grijnst.

' Kunnen we deze kamer uit ofzo?' vraag ik geërgerd.

' Niet echt,' zegt hij vrolijk.

' Waarom niet?'

' Denk je echt dat ik je dat ga vertellen?'

' Ik uhm,' stamel ik.

' Precies.'

' Dus ik mag hier niet weg, weten wie je bent, waarom ik hier ben,' begin ik wat hem laat zuchten.

' Je bent zo irritant,' zucht hij waardoor ik moet glimlachen.

' Love you too,' zeg ik lachend. Hij kreunt geërgerd.

' Vroeger wel ja,' mompelt hij zacht.

' Wat zei je nou net?'

' Niks,' zegt hij snel. Vroeger wel? Maar ik, huh.

' Damian,' mompel ik. Hij probeert niet te reageren maar hij reageert toch lichtelijk wat voor mij genoeg zegt. ' Damian?! What the fuck,' zeg ik hysterisch.

' Het spijt me Rachel maar doet moet,' zucht hij.

' Nee Damian laat me gaan. Nu. Wat the fuck wil je hier mee bereiken?!'

' Iets wat ik jou niet ga vertellen babe,' zegt hij tevreden omdat ik weer boos ben.

' Noem me geen babe. Ik ben je babe niet. Ik was, ik had het nog steeds kunnen zijn maar jij. Jij bent een idioot,' begin ik en me stem wordt steeds luider.

' Weet ik.'

' Jij zei dat ik niks kon, dat ik niks waard was. Je hebt me laten vallen in een diep donker gat waar ik mezelf uit kon gaan vissen en nu, nu ik er uit ben kom je terug om me leven veder te verpesten!' gil ik hem toe.

' Hou je bek is dicht,' schreeuwt hij boos en ik schrik van zijn stem en hou gelijk mijn mond. Hij staat op en opent de deur en smijt hem met een dreun dicht. Ik hoor hoe het slot dicht klikt en ik neem niet eens de moeite om naar de deur te lopen. Hoe lang zou ik bewusteloos geweest zijn? Vast niet zo heel lang. Zal Sal gemerkt hebben dat ik er niet ben? Hmm, geen idee. Ja ik praat met mezelf laat me. Ik had naar Liv moeten gaan. Dan was dit me niet over komen. Ook al is er nog niet echt een heel super groot probleem ik bedoel hij probeert me niet te verkrachten ofzo. Ik zucht en haal mijn schouders op.

Ik rommel wat door de kast die in de kamer staat als Damian binnen komt. ' Mee komen,' zegt hij nog steeds boos. Ik sta op en loop hem achter na. We lopen een lang gang door met wit behang op de muren en hier en daar een foto in een mooi lijstje van hout. Aan het einde van de gang bevind zich een trap die hij naar beneden loopt. Ik loop hem stilletjes achterna in de hoop dat hij wat aardiger gaat doen. We belanden in een prachtige woonkamer. ' Ga zitten,' zegt hij en hij wijst naar een zwart bank die me heel comfortabel lijkt. Ik ga zitten en Damian gaat ook zitten. Hij schuift naar me toe en staart in mijn ogen. Ik staar terug in zijn bruine, puppy ogen die vol verwarring staan. Ik went mijn hoofd al snel af en wacht op zijn stem die begint te praten.

Heey babe's

Damnit het is al een maand geleden dat ik geupdate heb, ik kan mijn excuus wel vertellen maar dat maakt dat niet echt goed..... Maar toch, ik sta voor 7 vakken onvoldoende dus ik moet veel meer leren enzo en dat gaat niet zo goed en ja dat soort shit. Ik hou van jullie

XXXXX Mij