MINE!

H36 •Torn apart•

GITTE
Ik ren terug naar de grens.. Ik ben traag. Doordat ik mens ben en zeker omdat ik haar moet meesleuren.

Tobias geur word steeds sterker. Een tweede geur overwint Tobias geur een dominante en bekende geur. Aiden...

Mijn instinct zegt me daar heen te lopen en meteen start ik met lopen.

Plots grijpt Destiny naar mijn hoofd en dwingt me haar aan te kijken.

"Laat me maar achter... Het is toch te laat... Ik ben alleen maar een last..."en met die woorden sluit ze haar ogen haar ademhaling word minder regelmatig. Tranen bevinden zich in mijn ogen.

"NEE NEE NEE! Destiny! Blijf bij me!!!"schreeuw ik. Maar dan stopt haar kleine borstkastje met bewegen.

"NEE!"gil ik.

"GITTE!"klinkt het nu. Ik laat me op mijn knieën zakken en leg haar breekbare lichaampje op de grond.

Ik wrijf haar haar uit haar gezicht. "Ze was nog veel te jong..."is het enige wat ik fluister.

AIDEN
Ik ren op haar af achter haar enkele meters verder staat Tobias. Een afschuwelijk zicht... Zijn muil zit onder het bloed.

Zijn grote gedaante maakt zich klaar om te springen.

Nog sneller haast ik me naar hen toe en spring voor hem.

Zijn tanden doorboren mijn lichaam. Ribben breken en schreeuwen verlaten mijn lichaam.

JAMIE
Er klonk luid geschreeuw geen normaal geschreeuw het was Aiden!

Meteen loop ik de grens over maar Andy trekt me terug.

"Hij zou dit niet willen.." Kalmeert hij me. Ik schok over mijn hele lichaam dit overleeft Fleur niet.

FLEUR
Terwijl Richeira weer 1 van mijn slagen ontwijkt gil ik het plots uit. Mijn gegil doet het hele dorp beven.

Beelden flitsen voor mijn ogen. Aiden...

Hals over kop ren in het huis uit. Nee nee nee! Zeg dat dit niet waar is..

Pijnscheuten vullen mijn lichaam maar ik zet door.

Eenmaal aan de grens grijp ik Andy vast. Die niets vermoedend met zijn rug naar me toe staat. Hij vliegt met een klap tegen een boom. Tranen bevinden zich op mijn kaken...

"Waar is hij..."breng ik uit. Jamie neemt me in een knuffel. Maar ik duw hem weg.

"Wat doen jullie hier godverdomme! Je moet je alpha helpen"grom ik naar hun. Zonder na te denken ren ik de grens over.

Zijn zoete geur dringt mijn neusgaten binnen... Gemengd met bloed.

De pijn word erger en tranen maken me blind. Het ongeloof gemengd met de pijn en het verdriet maken me een wrak. Ik heb hem nodig...

Zijn geur word steeds sterker en ook die van Gitte, Destiny en Tobias zijn in de buurt maar dat interesseert me niet.

Een gehuil trekt mijn aandacht. Het is gevoelig, verdrietig en breekbaar. En het komt niet van 1 persoon het is een roedel, FEDUCIA'S ROEDEL.

Ik ren die kant op en daar zijn ze op formatie kijken ze naar iets blijkbaar interessants.

Wanneer de achterste roedelleden me opmerken grommen ze naar me.. Ze denken vast dat ik een omega ben .

Zo pissig als ik ben grom ik zo luid terug zodat de hele roedel meteen aan de kant gaat.

Aan de overkant van de opening staat Fiducia. Tranen bevinden zich in haar ogen. Meteen weet ik dat er iets goed mis is.

Ik ren naar haar toe en dan zie ik het.

Eerst Destiny's dode lichaampje en daarbij Gitte.

En dan kijk ik weer naar Feducia haar gezicht is naar de andere kant gericht. Ik kijk mee en zie hoe Tobias tegen de grond word gehouden door enkele van de roedel en voor hem een grote bloedplas.

En ik sla helemaal door Waneer ik zie wie er in ligt. Mijn mate, mijn puppy...

Hysterisch loop ik naar hem toe. "Alsjeblieft nee laat dit niet waar zijn..."huil ik geschokt Waneer ik naast hem neerval.

Zijn Prachtige ogen zijn gesloten en zijn T-shirt uit 1 gerukt. Gaten door zijn lichaam en bloed vloeit hier uit.

Meteen huil ik zacht en de roedel huilt mee.

Niet veel seconden later horen we antwoord, Wannes en Aidens roedel...
---------------
Thnx voor het lezen😘
Geef het boek niet op er liggen nog enkele verassingen te wachten in de vervolgen 😏

Ily all 💋

Like?follow?comment?