"Dno Szafy"
Osamotnieni, zapatrzeni, zapomniani.
Zabawki z dzieciństwa.
Kiedyś- całe nasze życie,
teraz ukryte.Dno Szafy zapełnione,
tonące,
po brzegi zrozpaczone
rzeczami ważnymi.Uczucie, które nam towarzyszy
zostanie pęknięte
jak w kliszy,
a ja zostanę sama,zapatrzona, zapomniana.
Na twoim dnie szafy ukryta,
gdzie wracać będziesz w złych momentach życia.A ja ci pomogę,
bo nic innego zrobić nie mogę."Nie Za Późno"
Rzeczy, których nie zrobiliśmy.
Patrzysz od niechcenia.Słowa,
zatrzymane myśli,
niezrealizowane plany.
Otępiały.Będziesz leżeć w tym miejscu,
usprawiedliwiając,
wymyślając scenariusze,
cierpiąc ciche katusze .Zabawy minęły,
marzenia zginęły,
młodszej generacji przyszedł czas.
Kogo przekonujesz?
Siebie czy nas?Jeśli ci się podoba to co piszę (lub nie) zostaw komentarz lub gwiazdkę pod spodem ☺️❤️
YOU ARE READING
Poezja Papierowej Dziewczyny
PoetryJest niewyjaśnione piękno w szaleństwie. Teraz je widzę. Ukryte, jest jak deszcz- nie ma nic przeciwko spadaniu dopóki nie robi tego sam.