[ Love Story III ] หลุมรักอำพราง พิฆาตใจนายกะล่อน

ตอนที่1.. น้องชายตัวแสบ

"หึ!งั้นเธอก็คงเป็นพี่สาวที่แย่มากสินะ ถึงได้ทิ้งเราไว้คนเดียว ฮ่าๆๆ "

เขาพูดติดตลก หัวเราะเสียงดังลั่นทำลายบรรยากาศตึงเครียดที่เสียงขลุ่ยสร้างขึ้นมาอย่างราบคราบ ทำให้เสียงขลุ่ยอดไม่ได้ที่จะหัวเราะตาม

"ใช่เลย!นอกจากนั้น พี่ผมเธอเป็นคนซุ่มซามชอบทำโน่นทำนี่หกเลอะเทอะไปหมด ฮ่าๆ "

"ฮาๆ พี่สาวนายยังฮาน้อยกว่าพี่สาวพี่อีกนะจะบอกให้ ยัยนั่นน่ะชอบทาลิปสีแดงสดๆ ทาไปทามานึกว่าชะนีหลุดจากสวนสัตว์ ฮ่าๆ "

ไม่รู้ว่าเราคุยถูกคอกันตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีก็เข้าขากันซะแล้ว

***************

ฉันตั้งใจไปหาไอ้น้องชายตัวแสบที่บ้าน อุตส่าห์ลงทุนเดินเข้าไปคฤหาสน์ห่วยแตกนั่น แต่มันกลับโทรมาบอกฉันว่ามันรออยู่หน้าโรงเรียนฉัน การเปลี่ยนสถานที่กะทันหันกินเวลาไปไม่น้อย หันไปอีกทีนี่ก็เกือบจะมืดซะแล้ว

"โธ่เว้ย! ลุงค่ะเร่งหน่อยได้มั้ยค่ะ ป่านนี้น้องหนูจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้"

ฉันลนลานบอกลุงคนขับแท็กซี่

"โธ่!หนู นี่ก็สุดๆแล้วนะ ถ้าเร่งกว่านี้ลุงเกรงว่าล้อมันจะหลุดไปกลิ้งอยู่กลางถนนแทน "

รถคนขับพูดติดตลก แต่ฉันเนี่ยไม่มีอารมณ์ร่วมเลยตอนนี้
ก็จริงของลุงนั่นแหละ=_=
ฉันเหลือบมองไปรอบแท็กซี่เก่าคร่ำครึเหมือนเศษเหล็กวิ่งอยู่บนถนนก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ รอหน่อยแล้วกันนะไอ้น้องชาย =o=
.
.
.
เสียงหัวเราะเฮฮาดังก้องไปทั่วอาณาบริเวณ ฉันรีบลงจากรถเดินไปตามเสียงนั่นทันที พอรู้ว่าเสียงหัวเราะนั่นเป็นของใคร
เสียงไอ้น้องชายตัวแสบของฉัน ใช่!ไม่ผิดแน่

ว่าแต่..มันคุยกับใคร??

ฉันค่อยๆย่องเข้าไม่ด้อมมองเงียบๆ ร่างเด็กผู้ชายใส่เครื่องแบบต่างโรงเรียนนั่งคุยอย่างถูกคอกับชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่หัวเราะจนตาหยีติดไม่เหลือตาดำ ไม่ต้องบอกก็รู้ หมอนั่น!!