[ Love Story III ] หลุมรักอำพราง พิฆาตใจนายกะล่อน

ตอนที่1.. น้องชายตัวแสบ

"น้องๆ มานั่งทำไรอยู่คนเดียวเนี่ย ตกรถเมล์หรอ ให้พี่ไปส่งมั้ย "

เสียงขลุ่ยเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาในเครื่องแบบนักเรียนเวนเทียร์เต็มยศที่ย่อตัวลงมานั่งข้างๆเขาแล้วส่งรอยยิ้มใจดีมาให้ นี่ถ้าเป็นสาวๆคงละลายกลายเป็นฝุ่นละอองไปหมดแล้วละมั้ง
โชคดีนะที่เขาเกิดเป็นผู้ชาย!!

"ไม่ต้อง! "

เทลโอยักคิ้วให้กับเสียงแข็งที่ตอบกลับมา เด็กผู้ชายท่าทางไม่อายุไม่น่าจะเกินม.ต้นใบหน้าฟกช้ำเต็มไปด้วยร่องรอยตามเนื้อตัว นั่งกอดเข่าถอนหายใจอยู่หน้าโรงเรียนมาร่วม2ชั่วโมงแล้ว เขานั่งจับตามองอยู่ห่างจนคิดสงสารเลยเข้ามานั่งเป็นเพื่อน

"ทำไม"

"พี่สอนไม่ให้ไว้ใจคนแปลกหน้า "

คำของเด็กน้อยผู้หยิ่งทะนงเรียกเสียงหัวเราะให้เขาเข้าไปอีก

"หัวเราะอะไรอ่ะ "

เสียงขลุ่ยขึ้นเสีบงอย่างขุ่นเคืองเมื่อโดนหัวเราะเยาะ

"ป่าว! ก็แค่คิดว่าถ้ากลัวเรื่องแบบนั้นจริงๆ จะมานั่งล้อเสือล้อจระเข้ทำไม "

้เสียงขลุ่ยชะงักเข้าอย่างจัง เมื่อตระหนักได้ถึงท้องฟ้าที่แสงสว่างเริ่มหมดไป จริงสิ!นี่ก็เย็นมากแล้ว เขาลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท แต่ก็ไม่วายที่จะอดถามคนข้างๆไม่ได้

"ว่าแต่พี่เหอะ! ว่าแต่คนอื่น แล้วทำไมไม่กลับบ้าน "

"พี่ก็นั่งเป็นเพื่อนนายไง ! "

คิ้วเขาขมวดเข้าหากัน แล้วชายแปลกหน้าคนนี้จะมานั่งเป็นเพื่อนเขาทำไม หน้าตาก็ดูดีไม่น่าจะใช้พวกมิจฉาชีพ หรือว่าเขาเป็นห่วงเรา

"ผมรอพี่อยู่"

"พี่?? "

"อืม..พี่สาวผมเรียนที่นี่ เธอกำลังจะมารับผม "
ไม่รู้ว่าทำไมถึงตัดสินใจพูดออกไป สงสัยคงเป็นเพราะว่าเราอยากมีเพื่อนคุยละมั้ง