67.Bölüm

16.3K 1K 79
                                    

**Bölüm müziği Adele-Hello**

Bir hafta sonrasında Kasım yağmurları başlamıştı. Gök gürlerken kararmış havaya baktım. Bir şimşek çaktı. 

''Eva?'' Hadrian odama girmiş kenarda duruyordu. Kapıda Gideon, başı ile işaret verdi. Bende kafa salladım.

''Evet?''ellerini kavuşturarak pencere kenarında oturduğum karşılıklı koltuğun diğerine geçti.

''Zaman geçiyor.''dışarıya bakarak kafa salladım.

''Akademiye gidip çalışmalara başlamalıyız.''bakışlarımı ona kaydırdım.

''Bir düzine insanla mı?''öne doğru eğildi.

''Daha fazlasının gerektiğini biliyorum ama burada oturup onların gelmesini beklemek ne kadar mantıklı.''

''Ne yapmak isterdin?''sakince sorsam da artık ona karşı sakin olamıyordum.

''Akademi de çalışmayı öneririm, diğerlerine de oraya gelmeleri için çağrı yaparız.''

''Açık adres mi verelim yani?''kafa sallamakla yetindi, bende onun gibi öne eğildim.

''Bazen gerçekten de düşüncesizce davrandığını düşünüyorum.''kaşları çatıldı.

''Neden?''

''Ciddi misin sen? Hem beni destekleyenlerin olduğunu ama aynı zamanda olmadığını söyleyen sen değil miydin? Şu Denver'da ki akademi için toplayıcılar yok muydu?'' Hadrian kafa salladı.

''Onlarda bizi bulur diyorsun.''eliyle çenesini kaşıdı.

''Bazen aptal olabiliyorum evet ama buna bir çözüm bulacağım.''

''Ya öldüyse?''dedim aniden, kimden bahsettiğimi gayet iyi biliyordu.

''Ya öldüyse ve sen bizi başka bir amaç uğruna oraya götürüyorsan Hadrian?''sırtını koltuğa yasladı.

''Eğer öyle olduğunu düşünseydin tek hamlede beynimi uçurmuş olurdun.''

''Ya düşünmeye başladıysam?''tek kaşımı havaya kaldırıp bende sırtımı yasladım.

''Bana olan bu güvensizliğin için hiçbir şey yapamam ve yapmayacağım Eva. Ama unutma ki ortada bir savaş varsa tarafını doğru seçmen gerekir.''ayağa kalktığı sırada bende kalktım.

''Bekle biraz...''sırtı bana dönük durdu.

''Hepimiz büyük kayıplar verdik ama ben asla bunun için tek bir kişiyi suçlamadım.''bana döndü.

''Bay Miller gibi mi?''kafa salladım. O da aynı şekilde cevap vermeden bekledi.

''Ne yazık ki sen ben, ben de sen değilim.''büyük adımlarla odadan çıkıp gitti.


- - - -

''Ne imalı bir gönderme.''dedi Simon sabah kahvaltısında.

''O çocuğa hiçbir şekilde güvenmiyorum.''ekmeğine tereyağı sürerken onu izliyordum. Bakışlarını bana kaydırınca gülümsedi.

''İster misin hayatım?''çayımı yudumlarken gülümsedim.

''Hayır, sen ye.''ekmekten koca bir ısırık aldı.

''Okul için hazırlıklar tamam.''dedi bay Miller, teyzem bu sabah ortada yoktu. Elana da durgundu.

''Dışarıdan herhangi bir aşçı bulamam bu çok riskli.''herkes hem kahvaltı ediyor hemde en uçta oturan bay Miller'ı dinliyordu.

''Aç kalırsak hiç verimli olmaz.'' Rick her zamanki formundaydı.

Son 8Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin