Son 8

57.Bölüm

''Benimle böyle konuşmaktan vazgeç.''dedim, heyecanımın sesime yansımadığını umarak. Sırıttı.

''Erkek arkadaşın olmasaydı...''

''Erkek arkadaşım var ve var olmaya devam edecek. Benden uzak dur.''dedim ve sırayı itip ayağa kalktım. Hala gülüyordu.

''Çekil.''diye emrettim ona.

''Benden hoşlanmadın ama beni merak edeceksin.''dedi. Sonra çekildi. Hiç durmadan sınıfı terk ettim.

Simon'ın olmadığı tarafa yöneldim. Diğer bir kapıdan bahçeye çıktım. Hava hafif soğuktu ama ben donuyordum. Eylül ayındayken böyle ise, kışın kesinlikle buz tutacaktım. Çimenlerde kollarımı kavuşturmuş ilerlerken. Bir siyah motosiklet birde kırmızı mini cooper aynı anda park yerine girdi. Ben fazlasıyla uzak olsam da motordan inenin Cassandra olduğunu görebilmiştim. Kırmızı mini cooperdan da Scarlett ve Ned indi.

İçimde bir şeyler hissettim. Ya da soğuktan oldu bilmiyorum ama biraz ürperdim. Derken Scralett'in kafası anında benim olduğum tarafa döndü. Beni görünce neşe ile el salladı. Diğerleri de dönüp bana baktı. Ned başıyla selam verdi. Bende yavaşça elimi kaldırıp selamlarını aldım.

Cassandra ise ise gözlerini bana dikmiş bakıyordu. Dik dik bakışlarını görmezden gelip onların olduğu tarafa yürüdüm.

Ben oraya varıncaya kadar Cassandra gitmişti.

''Günaydın.''dedim normal bir sesle.

''Günaydııın.''diye uzattı Ned. Sempatik yüzü ile bana gülümsedi, bende ona.

''Ee ilk dersin ne?''dedi Scarlett beni süzerken.

''Maalesef matematik.''dedim ona bakarken. Bu havada eteğinden vazgeçmiyordu anlaşılan.

''Ceketinin Versace olmadığını söyle bana lütfen.''dedi birden. Neden beni süzdüğünü anlamış oldum.

''Maalesef öyle.''dedim ve gülümsedim. Gözlerini kıstı.

''Zengin misiniz?''dediğinde ilk kez sırıttım.

''Ne?''dedim şaşırmış gibi yaparak onlarda güldü.

''Katalog da görmüştüm.''dedi ceketime dokunurken.

''Güzel sıfırları vardı.''dedi elini zar zor çekerek. Aslında Simon'ın ısrarı üzerine birkaç hafta önce almıştım. Sade bir ceketti. Siyah boğazı saran yarım trençkottu ve galiba bende biraz asil duruyordu. En azından bana göre.

''Kesinlikle çok asil.''dedi Scarlett. Sanki iç sesimi duymuş gibi. Gülümsedim. Benimle aynı fikirde olan birisi daha. Simon'dan sonra.

''Katalogdaki mankende bile böyle güzel durmuyordu.''diye övgüsüne devam etti.

''Çok teşekkür ederim.''dedim sevecen olmaya çalışarak. Ned kıcığını temizledi.

''Bayanlar, kıyafetlerle ilgili olan son derece önemli olan konuşmanızı bölmek istemem ama..

''Zaten böldün geveleme de söyle.''diye ciyakladı Scarlett. Ned yanağından bir makas aldı.

''Ders zilini duymadınız diyorum.''diye bitirdi.

Acaba daha kaç dersim Hadrian ile ortaktır diye hesap yapıyordum matematik dersinde. Bu sefer ondan ve görüş alanından uzaktaydım. Aynı sıradaydık ama ben en önde olduğum için beni göremiyordu. Yani en azından ben onu göremiyordum.

Tahtada ki yazanlara baktım. Hoca kendinden geçmiş bir şekilde dersi anlatmaya devam ediyordu. Eski bene gittim aklım. Emily ve Tom ile mükemmel kopyalar oluştururduk ama sayısal derslerde gerek duymazdım. Çok yüksek olmasa da yükseğin biraz altındaydı notlarım. Başarılı bir öğrenciydim. Çünkü yaptığım şeyler kısıtlıydı. Kitap okur, genellikle bilim kurgu filmleri izlerdim. Emily ile ara sıra alışverişe giderdim. Bütün hayatım bundan ibaretken şuan olduğum ortama her gün hayret ediyordum.