Chapter Twenty Four- Start Pretending

Start from the beginning
                                    

Napatingin naman sa akin si Uncle. "Pano mo nakuha ang bagay na iyon?"

"Tsk. Easy, ang kanilang anak na si Abigail Scarlett ay isang bobo. And meron na kong pinaplano"

"Again?"

"Yes. Si Patrick at Jarvie ay nasa Sunshine hotel, at gusto ko ikaw po Papa ang tutulong sa akin magbigay ng info. Kung ano nang nangyayare sa loob"

Tumango naman si Papa.

"Ok. Si Ken ay binabantayan si Abigail sa kanilang bahay, at doon namin nakuha ang blue print niya. Hindi ko pa alam kung nasaan ang sinasabi niyang Tita Jamie at yun ang kailangan mong gawin Lexy. Ang alam ko lang, Tita ang pagkakatawag ni Abigail sa kanya. Please search about her"

Nagisip muna siya bago tumango. "K" sabi niya at isinubo ang noodles.

"At si Ken, siya ang tutulong sa akin bantayan si Abigail" sagot ko. Tumango si Lexy at papa.

"At how about you?" tanong ni Papa.

I smirked before I answer him. "I'm going to Start Pretending" naintindihan ng mga mukha nila ang aking sinabi.

"Goodbye then" sabi ko at umalis.

***

Pagkarating kong bahay nila Abigail. I opened the fcking door at nakita ko ang dalawa na naglilinis.

"What the F*ck are you doing?" sabi ko.

Lumingon naman sila. "Oh! Tropapits nandyan ka pala!"

"F*ck. You aren't saw me?"

He nodded. Tss, >_>

"Waahh! John, nandyan ka na pala!" sabi niya.

"Hell yeah"

Bababa na sana siya ng hagdan dahil nililinis niya ang bintana ng bigla siyang matapilok at--

"Waaa--Aray ko--"

*BLAGG*

-Abigail's PoV-

*BLAGG*

Nabitawan ko ang hawak kong brush at napunta sa sahig.

Sinalo ko ni John mula sa pagkakahulog. Hawak niya ang bewang ko at ang isa niyang kamay ay nakahawak sa hagdan.

Nagkatinginan pa kami.. 0_0

"Woo! Halikan na ituh!" singgit ni Kennard.

Napatigil naman kami sa pagtititigan at bigla nalang akong binitawan ni John.

"Aray Ko--Aww!" sigaw ko ng mahulog ako sa sahig. At naupuan ko pa ang brush T_T

"Huhuhu" mangiyak-ngiyak kong sinabi habang hinihimas-himas ko pwet ko.

Tinulungan naman ako ni Kennard makatayo at binulungan ako. "Pagpasensyahan mo na 'yan si Tropapits, madalas ganyan. Medyo pikunin" hininaan niya ang pagbulong sa akin ng huling salita.

Ngumiti naman ako. "Hehe. Okay lang 'yun, salamat ah" sabi ko at nagwalis nalang.

Bumalik si Kennard sa pagaayos ng mga vase namin.

"Here, I brought some breakfast" sabi ni John at naglapag ng isang supot sa lamesa.

"Hehe, okay na John. Meron naman kaming pinakbet sa loob ng ref" saad ko habang nagwawalis.

"The Fuck? Ilang araw na 'yan?" sabi niya habang nakatingin ng seryoso sa akin.

"Uhm, magwa-one week narin siguro?" sabi ko.

My Boyfriend Is A KillerWhere stories live. Discover now