Elephant Man

26. Bölüm

"Daha bu konuda bile anlaşamıyoruz. Berbat bir ikiliyiz."

"Senin Shrek teorine ne oldu?"

"Hey! Eşek olmayı kabul etmiyorum!"

"Fiona olmandan bahsediyordum." Ve Luhan'ın Sehun'un ciddi olup olmadığını anlaması için düşünmesi gerekmişti.

"Ateşin falan mı var?" Elini kendi teninden bile beyaz olan yüze götürmüştü.

"Bazen oluyor, ama en son birkaç gece önce olmuştu."

Sehun umursamayarak omuz silktiğinde Luhan'ın yüzündeki ifadeyi çok net görebilmişti. Elini hızla çekerken kızaran yüzünü gizlemek için yemeğine gömülmüştü.

"N-nereye gidiyoruz." Luhan kendine gelmeyi başardığını sanmasına rağmen titreyen sesi hiç de ondan yana değildi.

"Bilmem." Sehun'un kısa bir süre düşünüyormuş gibi davranmıştı. "Sinemaya ne dersin?"

"Sen ciddisin!"

"Ne zaman ciddi olmadığımı gördün ki?"

"İkimiz? O sıradan insanlar gibi, diğerleri gibi birlikte film falan izleyip vakit mi geçireceğiz? Yani pardon, takılacağız?"

"Neden olmasın? Biz de normal insanlarız."

"Daha düne kadar beni saçımdan sürükleyip arabadan dışarı atıyordun, normal olduğuna emin misin?"

"Tamam, o zaman şöyle söyleyeyim. Normal olmayı deneyelim. Eğer olmazsa seni yine sürüklerim." İşte bu daha çok Sehun gibi gelmişti Luhan'ın kulağına.

"Bence senin normal halin de şiddet yanlısı."

"Senin normal halinin de tam bir baş belası olması gibi mi?"

"Bu benim cazibem."

"Sen de bu yalana inandın yani?"

"Susar mısın yemeğim soğuyor." Ve Luhan ona nasıl karşılık vereceğini artık bilemediğini fark edip susmaya karar vermişti.

Eskiden sadece susup nefret dolu gözleriyle bakar ama karşılık vermezdi. Onun eski halini arayacağını düşünmemişti hiç. Çünkü cevap verdikçe daha da çekilmez bir hal almıştı.

--

"İki latte hazır."

"Teşekkürler."

"Şaka yapıyor olmalısın." İki eliyle kahveleri tutan Sehun'a şaşkınlıkla bakmaktan kendini alamıyordu Luhan.

Kahvelerden birini ona verip kafeden dışarı çıkarak ilerlediğini görmesine rağmen bile inanamıyordu. Ağır kapıyı zorlanarak açtıktan sonra hızlı adımlarıyla bacakları kendisinden daha uzun olana yetişmişti.

Evet, bu yaptıkları gayet normal şeylerdi belki ama onlar normal kişiler değillerdi. Luhan için böyle şeylerin olması hayallerinde yaşattığı şeylerden ibaretti.

İki sıradan insanmış gibi kahveleriyle birlikte yolda yürümenin neresinde Sehun ve Luhan'lık bir yön görebilirdiniz ki?

"Şu alışveriş merkezine girmeye ne dersin?" Ve ona cidden birlikte bir şeyler yapmak için teklif sunuyordu. Ama cevabı bile beklemeden içeri girmesi yine de Luhan'a pek bir şans tanımadığını gösteriyordu.

"Bir şey soracağım." Büyük ve ışıl ışıl binaya girdiklerinde Luhan ciddiyetle kaşlarını çatıp Sehun'u kolundan tutarak durdurmuştu.

"Sor?"