29. Bölüm: Utancın Kraliçesi

Start from the beginning
                                    

" Hadi yine iyisin benle eğleneceğin bir yere geleceksin." dedi. Sırıttığına şu an adım gibi emindim.

" Yine ne işler çeviriyorsun Batı?" dedim tek kaşımı kaldırarak.

" Yarışları sever misin?" dedi başını bana çevirip. Cevap vermedim.

" Bana ne olduğunu söyle." dedim kaşlarımı çatarak.

" Hiç olaya gizem katmama izin vermiyorsun." dedi gülerek. Gizemleri sevmem. " Yarın akşam bir motorsiklet yarışı var, ve bil bakalım kim yarışıyor?" demesiyle gözlerimi kocaman açtım.

" İnanamıyorum sen eğlenceli şeyler yapıyor muydun!" dedim şaşkınlıkla.

" Ha ha." dedi ve yürümeye devam etti. Sonra arabanın kapısını açtı ve beni ön koltuğa atıp sürücü koltuğuna bindi.

" İyi de bana neden söyledin, sen eğleneceksin sonuçta." dedim omuz silkip.

" Bir motorda iki kişi sınırlaması var." dedi yine sırıtarak. İki saat düşündükten sonra nihayet olayın farkına vardım ve bir sevinç çığlığı kopardım.

" Batı seni çok seviyoruuuuumm!" dedim ve heyecanla kendime çekip sarıldım sonra hemen geri çekildim ve gözlerimi kocaman açtım "Y-yani şey arkadaşımsın falan iyi bir şey yaptın o anlamda seviyorum ben." dedim boğazımı temizleyip ve başımı hemen sağa çevirip dışarıyı izlemeye başladım.
Tam bir salağım. En azından Batı konuyu değiştirdi de daha fazla utanmak zorunda kalmadım.

" Şimdi ise seni eve bırakıyorum."

" Hayır, hayır hayır olmaz." dedim ve suçlu bakışlarla Batı'ya döndüm.

" Neden?" dedi tek kaşını kaldırıp. Sonra boğazımı temizledim.

" Azıcık evden kaçmış olabilirim." dedim parmaklarımla oynarken. Bana şaşkınlıkla döndü.

" Çağla sen mal mısın?" dedi. Ne yapayım? Bir Çağla her zaman kuralları yıkardı ve sonra da kurulardı. Espri yaptım. Komik. Değil mi?. Peki.

" Ya Batı ne olur bir kere de ne yaptığımı sorgulamasan?" dedim tek kaşımı kaldırıp. Onaylamazca başını iki yana salladı.

" Benim evime gidiyoruz." demesiyle gülümsedim. Sonra gülümsememi silip tekrar Batı'ya döndüm.

" Babam adına özür dile- aslında dilemem, popomu ısırdığını unutmadım." dedim kaşlarımı çatıp.

" Öyle mi? Dışarıda t-shirtsüz yürürken az kalsın iki tane kız tarafından tacize uğruyordum." gülmeye başladım.

" Üstelik bir tanesi bana 'Baklavalar hakiki mi bebeğim!' diye bağırdı, kendimi kirlenmiş hissediyorum." deyince kahkahayı bastım.

" Çağla gülme." dedi ama benim gülmem daha da şiddetlendi.

" Ahahsjdjhah Batı inanamıyorum ahahahshsja..." hunharca gülmeye devam ederken, Batı'nın evine gelmiştik. Batı arabayı durdurdu ve bana kötü kötü baktıktan sonra arabadan indi. Ben de arabadan indim ama şu işe bakın ki bugün bana yere basmak nasip olmuyor.

" Batı hadi diyelim ben alıştım sen yorulmadın mı sırtına atmaktan?" dedim gözümü devirerek.

" Biraz kilo aldın galiba."

" Sensin kilo!" (Cikolata_kapli_cilek)

" Ama benim kaslarım var ve ben ağır yükleri taşımak için yaratılmışım."

" Ben ağır değilim Batı senin kolların cılız." dememle güldü.

" Haklısın." deyip beni yere atıyordu ki bir koala gibi sarıldım.

Bıyık Where stories live. Discover now