Kore Maceram!

KAÇMAMIZ GEREK

gözlerimi açmaya çalışarak araladım kolumda serum bağlıydı ve diğer kolumda yatağa kelepçeliydi ne olduğunu anlamaya çalıştım.sonra aklıma olanlar geldi etrafıma tekrar baktım kimse yoktu bir odanın içindeydim ve kelepçeliydim.ben düşünmeye devam ederken içeri 20 li yaşlarında geçenki adam girdi uyandığımı görünce söze başladı.

"uyandın demek patrona haber veriyim"dedi tam kapıdan çıkacakken "bidakika" dedim ardından devamını getirdim

"bizi niye kaçırdınız"dedim meraklı gözlerle

"sizi yabancı ülkeye götüreceğiz ben sadece bukadarını biliyorum"dedi

"ben biyere gitmeyeceğim"dedim ardından

"seçme şansı vermiyoruzki eğer kaçarsan seni bulurlar ve öldürürler"dedi

"eğer öldürmek isteselerdi ben hastayken iğleştirmeye çalışmazlardı"

"ben şimdi gidiyorum daha fazla soru sorma"deyip kapının kolunu tuttu tam osırada yine konuştum

"arkadaşlarım nerde"dedim

"kız yan odada birazdan yanına getirirler oda sürekli seni sordu"dedi

"peki diğer arkadaşlarım nerde onları niye kaçırdınız"diye sordum tekrar olayları anlatmaya başladı

"sizi bayıltırken onlar geldi ve sizi kurtarmaya çalıştılar bize vurdular hepimizi etkisiz hale getirmiştiki diğer adamlar arkalarından enselerine vurana kadar sonrada buraya getirdik yalnız patron çok kızdı"dedi bitkin sesiyle

"niye"dedim sorarcasına

"bir idolü kaçırdığımızı bilmiyorduk hedefte sadece siz vardınız onlarda gelince onlarıda almak zorunda kaldık.pattronda idol bizim başımızı yakacak o işte yoktu niye çıktı karşınıza diye bizi azarladı"dedi

"hedefte siz vardınız derken daha önceden hedef sadece bizmiydik"dedim anlamsızcasına

"sizi bayadır takip ediyorduk ormana gidincede işimizi kolaylaştırdınız onlar çıkana kadar"dedi

"sen niye bu iştesin"dedim

"seni ilgilendirmiyor"dedi

"sen onlardan farklısın bize yardım et buradan kaçalım"dedim umutsuzca

"başımı belaya sokamam zaten anlatmam gerekenlerden fazla anlattım"dedi ve gitti ardından cinsuyu geldi hemen bana sarıldı

"iyimisin derin çok korktum sana bişey olacak sandım"dedi korkmuş sesiyle

"bak iyiyim bişey olmadı"dedim sakinleştirmeye çalışarak

"eğer sen hasta olduğun için kulübede kalsaydın bişey olmazdı"dedi ve ben çocuğun dediklerini anlatmaya başladım

"bizi birsüredir takip ediyorlarmış baştan beri hedef bizmişiz rastgele kaçırmamışlar"dememle onun "nasıl yani"demesi bir oldu

"ya işte daha önceden bizi zaten takip ediyorlarmış"

"niye biz "

"biri kaçırılırken niye beni kaçırdınmı diye sorarmısın herhalde ormanda biz geleğiz diyede beklemediklerine göre"

"ne yaptık  biz onlara hiçmi farketmedik izlendiğimizi"dedi cinsiyu

"farketmedik ama buradan kaçmamız gerek"

"yalnız bizi niçin kaçırdılar"

"tam olarak bilmiyorum ama yurtdışı filan diyorlardı sanırım bizi yurtdışına gmtürecekler"dedim çaresizce

"ozaman diğer odadaki kızlar gibimi"diye sordu

"diğer odadaki kızlarmı"

"evet odada bizim yaşlarımızdan belki bizden bir iki yaş büyük kızlar var"dedi

"ozaman demekki biz özel değiliz herkesi planlı kaçırıp götürüyorlar . "dedim

"buradan nasıl kaçacağız derin"diye sordu

"bilmiyorum biz daha çok küçüğüz niye bize böyle yapıyorlar ben annemi istiyorum sadece buradan bir türlü kurtulmamız gerek"dedim ardından "luhanlar nerede"  diye sordum

"onları en son dün gördüm patronmu kimse artık onları aldıkları yere brakmakla ilgili konuşuyorlardı"dedi cinsiyu

"burdan kurtulmamızın en kolay yolu o çocuk bizden bir kaç yaş büyük olan o bize yardım edebilir"dedim

"niye etsinki "diye sordu

"o buradaki herkesten farklı iyi birisi bence onla konuşursak bir türlü ikna edersek kurtulma şanşımız artar eğer kaçacaksak bizi yurtdışına göndermeden önce kaçmamız gerek"dedim cinsiyu başını salladı sadece çok korkmuşa benziyordu bende çok korkmuştum bir an keşke gelmesem dedim koreye  nasıl korkmazdıkki tanımadığımız kişiler kötü emellerle bizi kaçırdı ve bize neler yapılacağı tam bilinmiyordu.

bir saat oldu kimse gelmedi yanımıza cinsiyuyla tartışıp nasıl kaçacağımızı düşünüyorduk burada daha fazla kalamazdık şuanki durumuz filmlerdekinden farklıydı ailemde uzaktaydı.soğuk kanlı olmamız gerekti korkmuş olsakta daha herşey bitmiş değildi eğer iyi düşünürsek kaçabilirdik hemde biz dışındaki kızları kurtulabilirdik şu an okadar ağlamak anneme sarılmak istiyordumki.

koreye gelmeden önce herşey rüya gibiydi eğer böyle bir şeyin olacağını bilsem gelmezdim.cinsiyu korkudan titremeye başlamıştı ve dayanamadım cinsiyuya sarıldım ikimizde ağlamaya başladık.

tam o sırada içeri bizim yaşlardaki çocuk girdi.hemen göz yaşlarımızı sildik elinde tepsi vardı bize yemek getirmişti önümüze koydu, bişey demeden çıkıyorduki durdurduk onu.

"adın ne" diye sordum

"jae sun"dedi bize bakmayarak

"bende derin"dedim ona bakarak ardından cinsiyu söyledi adını.

"jae sun bizi böyle görmek hatta tüm kızları böyle görmek seni üzüyor dimi"dedim samimice. cevaplamadı çok belliydi üzüldüğü. benim kolum kelepçeli olduğundan cinsiyu onu oturtturdu.

"kızkardeşin varmı" diye sordu cinsiyu

"seni ilgilendirmez" dedi jae sun

"niye böyle bir işe girdin" diye sordum

"öyle gerekti" diye cevapladı jae sun

"jae sun lütfen bize yardım et hatta sende gel bizle buradan kaçalım sonra ise polise gidelim"dedim

"yapamam"dedi jae sun tam o sırada içeri bizle yaşıt bir kız girdi ve jae sun'a dönüp "abi"dedi. cinsiyuyla birbirimize sonra kıza baktık

"ne işin var burda jae hwa" dedi jae sun

"özürdilerim çıkıyorum şimdi" deyip kapığa yöneldi tam o sırada "bidaki'ka gitme" dedi cinsiyu. kız bize döndü yalnız jae sun ayağa kalkıp jae hwayı dışarıya çıkardı sonra bize dönüp "ben sonra tekrar gelicem" dedi ve gitti.

şimdi bir kardeşi olduğuna emin olduk yalnız niye buradaydı yoksa patronun çocuklarıydı bilmiyorduk ama öğrenicektik.

cinsiyu yanıma oturdu hiç konuşmadan durduk bir süre sonra uyuya kaldık. uyku bizi yaşadıklarımızdan uzaklaştırıyordu keşke hep uyusam en azından bu olanlar bitene kadar. luhanları çok merak ediyordum bizim yüzümüzden onlarada bişey olmasında. öğretmenlerimiz polise haber vermiştir en azından yanımızda idol vardı illa bizi bulmaya çalışacaklardı.çok korkuyordum yaşadıklarımdan ve yaşayacaklarımdan acaba kampta neler oluyordu bizi aramaya başladılarmı luhanlar  iyi mi biz kaçırılırken neler oldu nasıl kurtulacağız aklıma bi sürü soru vardı en iyisi şimdi onları düşünmemekti.