Don Alexander’s POV
Araw-araw kong binabalikan ang aking anak kahit alam kong mapanganib. Kahit alam kong kaya akong patayin ni Ramon sa pinaggagagawa ko. Basta ang alam ko lang sa isip ko, gusto ko makasama ang anak ko. Dalawang taon ko din syang pinilit makuha hanggang sa nagkaroon ako nng pagkakataon na makasama ang anak ko. Sa court kung saan una kaming nagkita ng mama nya.Mabait talaga ang Diyos sa amin ni Charm.
“Gusto kop o ng ice cream yaya.”
“Ma’am Coline, wag po kayo aalis dito ha?”
Yan na! Shit! May body guards pa pala. Tsktsk! Paano to. Bahala na!
“Sir Alex, utos po ni Don Ramon, wag ko palapitin sa inyo si Ma’am Coline.”
“Please. Parang awa nyo na.”
“Sir, di po talaga pwede.”
“I have no choice! Sorry!!!”
Wala akong nagawa kungdi idaan sa dahas! Taekwondo black-belter kaya ito. Haha. XD Tapos nakita ko si Manang. Kinuha ko ang ice cream at sinabi…
“Manag, hindi kita sasaktan basta quiet ka lang ha?”
Pumayag naman sya. Kilala nya naman ako eh.
“Hey Coline. Here’s your ice cream.”
Manonosebleed ako sa batang ito, sinanay ni papa sa englishan eh!
“Where’s yaya? I want my yaya now!”
“She’s buying something but for sure, she’ll come back.”
“Okay.”
“Here’s your icecream. Matutunaw na yan kaya eat mo na.” Naubusan ako ng english.
“I don’t accept anything from a stranger.” Ano ba naman si Papa, ang higpit magpalaki ng bata.
“That’s right Coline. But maybe, if we became friends, then you’ll accept this won’t you?”
“Okay, make me.”
“Pssst! Tutoy, pangalan mo?” Tumawag nalang ako ng bata sa tabi.
“Jordan po.”
“Pahiram ng bola. Oh, icecream ibigay mo din dun sa kasama mo.” Then bumalik ako kay Coline.
“Why did you gave my icecream to him?” Namumula yung cheeks nung anak ko, lalo tuloy sya gumanda.
“Don’t worry, I’ll buy you later. By the way, do you know how to play basketball?”
Simula noon, lagi ko na syang itinatakas kena manang para makapaglaro ng basketball. Kitang-kita ko sa mga mata ng anak ko na enjoy sya. Napansin ko din ang mga mata nya, katulad ng sa mama nya. Maganda.
“Tutoy! Paabot naman nung bola.”
Sabi ko dun sa bata. Biglang nagflashback lahat ng nangyari samin ni Terresa noon. Nabigla ako kaya si Coline ang pinakuha ko ng bola.
“Sige po. Eto po.”
“Coline, get that for papa.”
“Okay.”
“Ah, eto.”
“Thanks.”
“Come here Coline. Let’s rest first so that I can tell you naman all about your mama.”
She smiled at me. Those smiles, kagaya ng sa mama nya, na nagpa-ibig sa akin.
