Terrence's POV
Hayx! Ano ba ito? Bakit parang ang sakit ng tuhod ko? Siguro dahil sa pwesto ko sa pagtulog. Naku! Sana naman wag sumpungin mamaya. May laro pa naman kami. Kakainis!
"Agang-aga, nakamangol ka? Problema mo?" salida talaga itong babaeng ito.
"Wala!"
"Hoy! Ano nga? Daliiii..."
"Ate, ano ba?!"
"Okay. Fine!"
"Labas lang ako."
"Hoy! Sabi ni mame, magluto ka na daw!"
"Ikaw na! kaya mo nay an."
Nasabi ko nab a sa inyong magaling ako magluto? Yup! Kaya eto, pinipilit ako nina dade na mag-Culinary kahit Marine naman talaga ang gusto ko. Pero sabagay, may punto naman sila. Makakasakay din naman ako ng barko kahit Culinary ang matapos ko. Pero iba naman yung ako mismo ang nagpapaandar ng barko diba?
"Agang-aga, niyakag nyo ko sa court?"
"Ano ka ba Coline, 7:00am na kaya", yes! Ang ganda ng view ah. Right timing!
"Kaya nga eee. Usually naman kasi, 10:00 ako nagigising."
"Kaya ka nananaba eh."
Wait! Sa court sila pupunta? Wala naman sinabi sina Jerome na may practice ngayon ah! Lokong iyon! Patay sya sakin. Makapunta nga din.
"Hoy! Terrence, gising ka na pala! Laro tayo."
"Gago kayo! Hindi nyo nga ako sinabihan eee! Walangya!"
Nanunuod sina Coline. Teka! Parang hindi naman sya kay Jerome nakatingin eh. Parang... sa akin? Wait, Terrence! Wag ka assuming. Hindi sayo nakatingin yun ano! Gago!
"Coline!!!"
"Oh, bakit Jerome?" Ano naman kaya ang kaylangan nito kay Coline.
"Laro tayo?"
"Ayoko! Papawisan lang ako."
"Dali na, please?"
"Ayoko nga!"
"Ay! Duwag!"
"Ako duwag? Pakitaan nga kita dyan ng mga MVP moves eh!"
Oo nga pala, marunong si Coline magbasketball. Aba, teka! Magaling din pala. Sa lahat ng babae na nakita ko, sya na ang pinakamarunong magbasketball. At tandang-tanda ko pa ang araw na una ko syang nakita...
FLASHBACK
She was 10 pa noong nakita ko sya dito. Ako naman, 12. Same place, same time. Nakita ko sya kasama ang papa nya, naglalaro sila ng basketball. Medyo mataas yung ring pero nakakashoot sila. Masayang-masaya silang naglalaro, then ako? Kasama ko si Jordan na nanunuod sa kanila.
"Napatulala ka ano?"
"Ha?"
"Type mo ba?"
"Dre, ang bata pa nyan oh!"
"Bata ka pa din naman."
"Kung sabagay"
"Iba talaga ang mga De Silva. Ang gaganda nila."
Tama si 'Dan. Maganda nga sya! At aaminin ko, iba yung naramdaman ko noon. Lalo na noong nahawakan ko yung kamay nya.
"Tutoy! Paabot naman nung bola." Sabi nung papa nya.
"Sige po. Eto po."
"Coline, get that for papa."
"Okay."
"Ah, eto."
"Thanks."
Ouch! Ano ba un? Parang nakoryente yung kamay ko. Tapos parang may magnet na humihila sa paa ko. Ano ba un?
At hanggang ngayon, nararamdaman ko pa din yun tuwing malapit sya sa akin.
Coline's POV
Ano ba naman yan? Agang-aga ginising ako ng mga lukreng para manuod sa practice match ng mga mokong. Bahala na nga kung anong itsura ko!
"Agang-aga, niyakag nyo ko sa court?" kainis!
"Ano ka ba Coline, 7:00am na kaya" yun nga eh, an gaga pa Jen!
"Kaya nga eee. Usually naman kasi, 10:00 ako nagigising."
"Kaya ka nananaba eh." Say? Ang payat mo Pauline.
Wait! Aba, parang may nasunod sa ami
n ah? Parang ung... ung... o baka kamukha lang? ala! Ewan!
"Hoy! ----ence, gising ka na pala! Laro tayo." Ha? Ano daw pangalan? Shit naman yung tricycle oh!
"Gago kayo! Hindi nyo nga ako sinabihan eee! Walangya!"
Kanina ko pa syang pinagmamasdan pero hanggang ngayon, wala pa ding nabanggit sa pangalan nya. Ay! Naku, tumingin! Napansin nya kaya?
"Hey sis! Pansin mo ba kanina?"
"Alin ate?"
"Sya yung lalaking sumusunod sa atin kanina." Say? Napansin din pala ng mga ito.
"Tange! Player natin yan, syempre pupunta din yang court!"
"Jen, alam mo ba name nya?" sabat muna ako.
"Hindi eh! Pero sya ata yung ex ni Lovelyn." second cousin namin si Lovelyn.
"Ah. Okay."
"Coline!!!"
"Oh, bakit Jerome?" Ano naman kaya ang kaylangan nito kay Coline.
"Laro tayo?"
"Ayoko! Papawisan lang ako."
"Dali na, please?"
"Ayoko nga!"
"Ay! Duwag!"
"Ako duwag? Pakitaan nga kita dyan ng mga MVP moves eh!"
Oo nga pala, I'm good at this! Pero matagal na din akong hindi nakakapaglaro nito since Papa left us. I hate basketball then. Until I met these mokongs, unti-unti ko na din nagustuhan ang basketball. Pero besides from that, may bumabagabag padin sa isip ko tuwing naaalala ko yung araw na iyon...
" Sino kaya yung batang lalaki?" I whispered.
