My Gangster Revenge(Who killed Blaire?)

Chapter 17(Savior)

Savior

Vin/Blade POV:

After the song activity, nagpasama si Zam na maglakad muna sa garden ng school. Ayaw niyang umalis ako sa tabi niya. Parang hindi siya comfortable. Lagi siyang tumitingin sa paligid na parang may sumusunod.

"May problema ba?"

"Ahh, nothing." pag-upo namin sa bench.

"Ahm, can I ask you?" sinandal niya ang kanyang ulo sa balikat ko.

"What is it? Tell me."

"Bakit may gustong pumatay sayo? Kilala mo ba sila?" tinignan ko siya ng seryoso.

"Bakit mo tinatanong?"

"I ask you because I care. I'm worried and afraid to lose you again." she said seriuosly.

Sorry, if I lied to you. I'm not Blaire. You don't need to worry. Sorry Zam I used you.

"Ahm, sorry. I don't know who the hell want to kill me. Don't worry I will take care of my self." hinawakan niya ako sa magkabilang pisngi.

"No one can hurt you because when that happen I will kill them as a revenge." nakikita ko ang galit sa mata niya kapag nawala ako bilang Blaire.

It's hard to say that Blaire was dead.

Zam, pano mo matatanggap kapag nalaman mong patay na si Blaire? Mas lalo kang masasaktan. Revenge din ba ang gagawin mo tulad ng gagawin ko? It's really hurt that my twin died with torture. Revenge is the only way to make my soul at peace.

"Don't worry. I'll take care of myself. Relax okay?"

Nakikita ko kasi ang galit niya. She is a short temper girl. I hug her to release her fear and worry.

"I need to go."

"Saan ka pupunta?" pag-aalala niya.

Ngayon ko lang nakita sa kanya ang takot at kaba. Sa kahit anong bagay wala akong nakitang kahinaan niya. Si Blaire ang kahinaan at lakas niya.

"Ahm, sa mansion. Uuwi ako, nagtxt kasi mommy. Pumunta daw ako sa mansion. Don't worry. I'm safe." pagsisigurado ko.

"Okay, ingat." sabay halik sa cheeks ko.

Napangiti na lang ako sa ginawa niya.

"Ikaw rin. Be safe." saka na ko umalis.

Hindi ko siya hinahatid o sinusundo. Ayaw niya ring gawin ko yon dahil may sasakyan naman siya. Hindi na ko umangal dahil ayoko rin. Masyadong private din ang buhay niya tulad ko.

Sumakay na ko ng kotse ko. Hanggang ngayon may tampo parin ang mga member ko sa akin. Pero ayos naman ang samahan sa gang. Hindi ko ginusto to pero nangyari na. Hindi ko pinangarap na maging ganster pero nangyari. Lahat hindi ko inaasahan na magiging ganito ang buhay ko. May mga bagay talaga siguro na mangyayari na lang bigla paggising mo. Hindi ko alam kung ano ang purpose ko sa ganitong bagay na pinasok ko. Basta ang gusto ko makapaghiganti.

"Sh*t!"

May humarang na kotse sa harapan ko. Muntik ko ng masagasaan kung hindi ako nakapag-preno. Nagsilabasan ang mga ito sa kotse. Maangas ang mga dating nila. Lumabas ako sa kotse na pa simple at cool.

"Ano ang kailangan niyo? Bakit kayo humarang?"

"Ang kamatayan mo ang kailangan naming." sabi ng isa na parang leader nila.

"Oh? talaga? Kailangan ko na bang matakot?" cool na sabi ko. I feel na may kinalaman sila sa pagpatay kay Blaire.

"Imposibleng mabuhay siyang muli. He looks like you. Kung kamukha mo siya kailangan ka paring patayin ng boss ko."